< Яритилиш 12 >
1 Пәрвәрдигар [әслидә] Абрамға мундақ дегән еди: — Сән өз жутуңдин, өз уруқ-туққанлириңдин вә өз ата җәмәтиңдин айрилип, Мән саңа көрситидиған зиминға барғин.
Leleꞌ naa, LAMATUALAIN olaꞌ no Abram nae, “Abram! Lao hela bobꞌonggi ma, ama ma ume na, ma kambo ma. Misiꞌ mamanaꞌ esa, dei fo Au utudꞌu neu nggo.
2 Шундақ қилсаң Мән сени улуқ бир хәлиқ қилип, саңа бәхит-бәрикәт ата қилип, намиңни улуқ қилимән; шуниң билән сән өзүң башқиларға бәхит-бәрикәт болисән;
Dei fo Au fee papala-babꞌanggiꞌ neu nggo. Tititi-nonosi mara, boe ramaheta, dadꞌi leo manaseliꞌ losa atahori ra rahine nara ma. Ma ho dadꞌi papala-babꞌanggiꞌ soaꞌ neu atahori feaꞌ.
3 кимләр саңа бәхит-бәрикәт тилисә Мән уларни бәрикәтләймән, кимки сени хорлиса, Мән чоқум уни ләнәткә қалдуримән; сән арқилиқ йәр йүзидики барлиқ аилә-қәбилиләргә бәхит-бәрикәт ата қилиниду! — деди.
Dei fo Au fee papala-babꞌanggiꞌ neu atahori mana fee papala-babꞌanggiꞌ neu nggo. Te Au huku-doki atahori mana fee huku-dokiꞌ neu nggo. Rena malolole! Dei fo basa leo sia raefafoꞌ hambu papala-babꞌanggiꞌ laoꞌ mia nggo.”
4 Абрам Пәрвәрдигар униңға ейтқини бойичә [Һарандин] айрилди; Лутму униң билән биллә маңди. Абрам Һарандин чиққинида йәтмиш бәш яшта еди.
Abram too hitu nulu lima ma, ana no sao na Sarai, ma odꞌi na anan Lot, ma basa hata-heto na, no basa atahori mana ue-tao nara fo ana hambu mia kambo Haran. Basa ma, ara lao hela Haran, de risiꞌ mamanaꞌ fo LAMATUALAIN nafadꞌe neu e. Ara laoꞌ rakandoo, losa mamanaꞌ esa, naran Kanaꞌan.
5 Абрам аяли Сарай билән инисиниң оғли Лутни елип, уларниң жиққан барлиқ мал-мүлүгини қошуп, Һаранда егидарчилиқ қилған адәмләрни биллә қетип, Қанаан зиминиға бериш үчүн йолға чиқти; шундақ қилип улар Қанаан зиминиға йетип кәлди.
6 Абрам зиминни кезип, Шәкәм дегән җайдики «Морәһниң дуб дәриғи»ниң йениға кәлди (у чағда у зиминда Ⱪананийлар туратти).
Losa naa, Abram lao rereoꞌ rae naa, losa deka no kamboꞌ esa, naran Sikem. De ara leo raꞌatataaꞌ deka no hau huu ineꞌ esa sia More. Leleꞌ naa, atahori Kanaꞌan ra feꞌe leo sia naa.
7 Пәрвәрдигар Абрамға көрүнүп, униңға: — Мән бу зиминни сениң нәслиңгә ата қилимән, — деди. Шуниң билән у шу йәрдә өзигә көрүнгән Пәрвәрдигарға атап бир қурбангаһ салди.
LAMATUALAIN natudꞌu Aon neu Abram sia naa. Ana nae, “Au fee nusaꞌ ia neu tititi-nonosi ma.” Basa ma Abram lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ soaꞌ neu LAMATUALAIN, mana natudꞌu Aon sia naa.
8 Андин у бу йәрдин йөткилип, Бәйт-Әлниң шәрқидики таққа барди; ғәрип тәрипидә Бәйт-Әл, шәриқ тәрипидә Айи дегән җай бар еди; у шу йәрдә чедир тикти. У шу йәрдә Пәрвәрдигарға атап бир қурбангаһ ясап, Пәрвәрдигарниң намини чақирип ибадәт қилди.
Basa ma, Abram se lali risiꞌ leteꞌ sia ona, de leo raꞌatataaꞌ sia kambo Betel no kambo Ai taladꞌa nara. Ana o lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ esa, de beꞌutee neu LAMATUALAIN sia naa.
9 Андин кейин Абрам тәдриҗий көчүп, җәнубидики Нәгәв райониға қарап йөткәлди.
Basa naa ma, ana lali-laliꞌ mamanaꞌ, losa rae Negeb sia Kanaꞌan seriꞌ ona.
10 Зиминда ачарчилиқ болған еди; Абрам Мисирға чүшти; у шу йәрдә вақтинчә турмақчи болған еди, чүнки зиминда ачарчилиқ бәк еғир еди.
Faiꞌ sa boe, ndoe-laꞌas manaseliꞌ mia rae Kanaꞌan. Naa de Abram se lao rakandoo risiꞌ seriꞌ ona, losa nusa Masir. Ara leo raꞌatataaꞌ sia naa.
11 Амма шундақ болдики, у Мисирға йеқинлашқанда, аяли Сарайға: — Мана, мән сениң һөсүн-җамалиңниң гөзәллигини билимән.
Ara rae risiꞌ nusa Masir rala reu ma, nafadꞌe sao na Sarai nae, “Sarai. Ho ia, meulau ma seli.
12 Шундақ болидуки, мисирлиқлар сени көрсә, «Бу униң аяли екән» дәп, мени өлтүрүветип, сени тирик қалдуриду.
Te mete ma atahori Masir ra rita ho meulau ma ia, ara tao risa au, huu au ia, ho sao ma. No taꞌo naa, ara sao rala nggo.
13 Шуниң үчүн сениң: «Мән униң сиңлиси» дейишиңни өтинимән. Шундақ қилсаң, мән сениңдин яхшилиқ тепип, сән арқилиқ тирик қалимән, — деди.
De malole lenaꞌ, mufadꞌe se mae, au ia, ho aꞌa ma. Naa fo, ara nda tati-mbau risa au sa, te ara maloleꞌ ro au, huu ho.”
14 Абрам Мисирға киргәндә шундақ болдики, мисирлиқлар дәрвәқә аялниң гөзәл екәнлигини көрди.
De Abram se losa Masir ma, atahori ra rita inaꞌ a meulau na seli.
15 Пирәвнниң әмирлириму уни көрүп, Пирәвнгә униң тәрипини қилди; шуниң билән аял Пирәвнниң ордисиға елип кирилди.
Pagau mane Masir ra rita e ma, ara koa inaꞌ meulau na mia maneꞌ a mata na. Basa ma, ara rendi e nisiꞌ maneꞌ a ume na.
16 Пирәвн Сарайниң сәвәвидин Абрамға яхши муамилә қилди; шуниң билән у қой, кала, һаңга ешәкләр, қул-дедәкләр, мада ешәкләр вә төгиләргә еришти.
De maneꞌ a malolole no Abram, huu Sarai. Ana fee mudꞌaꞌ Abram bibꞌi lombo, hiek, sapi, keledei, no banda onta. Ana o fee ate touꞌ ma inaꞌ boe.
17 Амма Пәрвәрдигар Пирәвн вә өйидикилирини Абрамниң аяли Сарайниң сәвәвидин толиму еғир вабаларға муптила қилди.
Te huu maneꞌ a haꞌi nala atahori sao na nisiꞌ ume na, naa de LAMATUALAIN huku-doki mataꞌ-mataꞌ neu e no atahori nara.
18 Шуниң үчүн Пирәвн Абрамни чақирип униңға: — «Бу зади сениң маңа немә қилғиниң? Немишкә униң өз аялиң екәнлигини маңа ейтмидиң?
Dei de maneꞌ a noꞌe Abram ma natane nae, “Abram! Ho tao au taꞌo bee ia? Saa de nda mufadꞌe mae, inaꞌ ia, sao ma sa!?
19 Немишкә уни «сиңлим» дәп мениң уни хотунлуққа елишимға сәвәпкар болғили тас қалисән! Мана бу аялиң! Уни елип кәткин! — деди.
Te mae odꞌi ma! Helaꞌ a mbei na, au sao ala e! Sie, haꞌi mendi e! Dinggoꞌ hela mata ngga!”
20 Пирәвн өз адәмлиригә Абрам тоғрисида әмир қилди; улар уни, аялини вә униң барлиғини қошуп йолға селивәтти.
Basa ma maneꞌ a parenda pagau nara, fo oi hendi Abram, no sao na, ma sudꞌiꞌ a saa nara mia nusaꞌ naa.