Әзакиял 2

1 Вә У маңа: И инсан оғли, орнуңдин дәс тур, вә Мән саңа сөз қилимән, — деди.

他向我說：「人子，站起來! 我要同你講話。」

2 У маңа сөз қилғанда, Роһ маңа кирип, мени дәс турғузди; вә мән маңа сөз Қилғучиниң авазини аңлап турдум.

他向我講話時，有一種神力進入我內，使我站起來，也聽見他同我講話。

3 Вә У маңа: — «И инсан оғли, Мән сени Исраил балилириға, йәни Маңа асийлиқ қилған асий «ят әлләр»гә әвәтимән; бүгүнгә қәдәр һәм улар һәм уларниң ата-бовлири Маңа йүз өрүп асийлиқ қилип кәлмәктә», — деди.

他向我說：「人子，我派遣你到以色列子民，到反抗我的那個叛逆的人民那裏去，他們和他們的祖先，直到今天還違背我。

4 — «Бу балилар болса номуссиз вә көңли қаттиқтур; Мән сени уларға әвәтимән; сән уларға: «Рәб Пәрвәрдигар шундақ дәйду!» — дегин —

那些子民雖厚顏無恥，心腸頑硬，我仍派遣你到他們那裏，向他們說：吾主上主這樣說：

5 шуниң билән улар мәйли қулақ салсун, салмисун (чүнки улар асийлиқ қилидиған бир җәмәт) — өзлири арисида һәқиқий бир пәйғәмбәрниң турғанлиғини тонуп йетиду.

他們或是聽，或是不聽──他們原是叛逆的家族──終究要承認在他們中有一位先知。

6 Әнди сән, и инсан оғли, гәрчә саңа тикән-җиғанлар һәмраһ болсиму, вә сән чаянларниң арисида турсаңму, улардин қорқма, вә сөзлиридинму қорқма; шундақ, уларниң сөзлиридин қорқма, вә зәрдилик қарашлиридин дәккә-дүккигә чүшмә; чүнки улар асий бир җәмәттур.

人子，你不必怕他們，也不要怕他們說什麼，也不要怕他們反抗你，輕慢你，好像叫你坐在毒蠍之上；不要怕他們說什麼，在他們面前，也不要膽怯，因為他們是叛逆的家族。

7 Сән улар тиңшисун, тиңшимисун Мениң сөзлиримни уларға йәткүз; чүнки улар асийлиқ қилғучилардур.

無論他們聽，或是不聽，你應向他們宣講我的話，他們原是叛逆的家族。」「

8 Вә сән, и инсан оғли, саңа ейтқан сөзлиримгә қулақ сал; бу асий җәмәттәк тәтүр болмиғин; ағзиңни ечип, Мән саңа бәргинимни йегин».

人子，你要聽我向你講的話，你不要叛逆，像叛逆的家族。你要張口，把我給你的吞下。」

9 — Мән қарисам, мана маңа созулған бир қол турупту; вә мана, униңда бир орам язма турупту.

我觀望時，看，有一隻手向我伸來，手上有一卷書。

10 У көз алдимда уни ечип йейип қойди; униң алди-кәйниниң һәммә йеригә хәт йезилған еди; униңға йезилғанлири мәрсийә, матәм сөзлири вә дәрд-әләмләрдин ибарәт еди.

他把那卷書在我面前展開，內外都寫著字，寫的是：「哀傷、悲歎和災禍。」