Мисирдин чиқиш 24
1 У Мусаға йәнә: — «Сән берип, өзүң билән биллә Һарун, Надаб, Абиһуни вә Исраилларниң ақсақаллири арисидин йәтмиш адәмни елип, Пәрвәрдигарниң һозуриға чиқип, жирақта туруп сәҗдә қилиңлар.
He also said to Moses: “Ascend to the Lord, you and Aaron, Nadab and Abihu, and seventy elders out of Israel, and adore from a distance.
2 Пәқәт Мусала Пәрвәрдигарниң алдиға йеқин кәлсун; башқилар йеқин кәлмисун, хәлиқ униң билән биллә үстигә чиқмисун, — деди.
And only Moses will ascend to the Lord, and these shall not approach. Neither shall the people ascend with him.”
3 Муса келип Пәрвәрдигарниң барлиқ сөзлири билән һөкүмлирини халайиққа дәп бәрди; пүткүл халайиқ бир авазда: — Пәрвәрдигарниң ейтқан сөзлириниң һәммисигә әмәл қилимиз! — дәп җавап беришти.
Therefore, Moses went and explained to the people all the words of the Lord, as well as the judgments. And all the people responded with one voice: “We will do all the words of the Lord, which he has spoken.”
4 Андин Муса Пәрвәрдигарниң һәммә сөзини хатириливелип, әтиси сәһәр қопуп тағниң түвидә бир қурбангаһни ясап, шу йәрдә Исраилниң он икки қәбилисиниң сани бойичә он икки таш түврүкни тиклиди.
Then Moses wrote all the words of the Lord. And rising up in the morning, he built an altar at the base of the mountain, with twelve titles according to the twelve tribes of Israel.
5 Йәнә Исраилларниң бир нәччә жигитлирини әвәтти, улар берип Пәрвәрдигарға көйдүрмә қурбанлиқлар сунди, енақлиқ қурбанлиғи сүпитидә бир нәччә топақниму союп сунди.
And he sent youths from the sons of Israel, and they offered holocausts, and they immolated calves as peace-offerings to the Lord.
6 Андин Муса қанниң йеримини қачиларға қачилиди, йәнә йеримини қурбангаһ үстигә чачти.
And so Moses took one half part of the blood, and he put it into bowls. Then the remaining part he poured over the altar.
7 Андин у әһдинамини қолиға елип, хәлиққә оқуп бәрди. Улар җававән: — Пәрвәрдигарниң ейтқининиң һәммисигә қулақ селип, итаәт қилимиз! — дейишти.
And taking up the book of the covenant, he read it in the hearing of the people, who said: “All that the Lord has spoken, we will do, and we will be obedient.”
8 Шуниң билән Муса қачилардики қанни елип, хәлиққә сепип: — Мана, бу Пәрвәрдигар мошу сөзләрниң һәммисигә асасән силәр билән бағлиған әһдиниң қенидур, деди.
In truth, taking up the blood, he sprinkled it on the people, and he said, “This is the blood of the covenant, which the Lord has formed with you concerning all these words.”
9 Андин кейин Муса вә Һарун, Надаб вә Абиһу Исраилларниң ақсақаллиридин йәтмиш адәм билән биллә тағ үстигә чиқишти.
And Moses and Aaron, Nadab and Abihu, and seventy of the elders of Israel ascended.
10 Улар шу йәрдә Исраилниң Худасини көрди; униң айиғиниң астида худди көк яқуттин ясалған нәпис паяндаздәк, асман гүмбизидәк сүпсүзүк бир җисим бар еди.
And they saw the God of Israel. And under his feet was something like a work of sapphire stone, or like the sky, when it is serene.
11 Лекин у Исраилларниң мөтивәрлиригә қол тәккүзмиди; улар Худани көрүп турди һәмдә йәп-ичишти.
Neither did he lay his hand upon those of the sons of Israel who were at a distance. And they saw God, and they ate and drank.
12 Пәрвәрдигар Мусаға: — Тағ үстигә, қешимға чиқип шу йәрдә турғин. Саңа уларға үгитишкә таш тахтайларни, йәни Мән йезип қойған қанун-әмирни беримән, деди.
Then the Lord said to Moses: “Ascend to me on the mountain, and be there. And I will give to you tablets of stone, and the law and the commandments that I have written. So may you teach them.”
13 Шуниң билән Муса қопуп, Ярдәмчиси Йәшуани елип маңди. Муса Худаниң теғиға чиқти.
Moses rose up, with Joshua his minister. And Moses, ascending on the mountain of God,
14 У авал ақсақалларға: Биз йенип кәлгичә мошу йәрдә бизни сақлап туруңлар. Мана, Һарун билән хур силәрниң йениңларда қалиду; әгәр бирисиниң иш-дәваси чиқса, уларниң алдиға барсун, — деди.
said to the elders: “Wait here, until we return to you. You have Aaron and Hur with you. If any question arises, you shall refer it to them.”
15 Шуниң билән Муса тағниң үстигә чиқти вә тағни булут қаплиди.
And when Moses had ascended, a cloud covered the mountain.
16 Пәрвәрдигарниң җуласи Синай теғиниң үстидә тохтиди; булут уни алтә күнгичә қаплап турди; йәттинчи күни, Пәрвәрдигар булут ичидин Мусани чақирди;
And the glory of the Lord dwelt upon Sinai, covering it with a cloud for six days. And on the seventh day, he called to him from the middle of the mist.
17 Пәрвәрдигарниң җуласиниң қияпити Исраилларниң көз алдида тағниң чоққисида һәммини жутқучи оттәк көрүнди.
Now the appearance of the glory of the Lord was like a burning fire over the summit of the mountain in the sight of the sons of Israel.
18 Муса булутниң ичигә кирип, тағниң үстигә чиқип кәтти. Муса қириқ кечә-күндүз тағда турди.
And Moses, entering into the midst of the cloud, ascended the mountain. And he was there for forty days and forty nights.
