Мисирдин чиқиш 15

1 Шу чағда Муса билән Исраиллар Пәрвәрдигарға мәдһийә оқуп муну күйни ейтти: — «Мән Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтай, Чүнки У карамәт улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти.

Então Moisés e as crianças de Israel cantaram esta canção para Javé, e disseram, “Vou cantar para Javé, pois ele triunfou gloriosamente. Ele jogou o cavalo e seu cavaleiro no mar.

2 Мениң күчүм һәм мениң күйүм Яһ Өзидур; У маңа ниҗат болди; У мениң Тәңримдур, мән Уни улуқлаймән; У мениң атамниң Худасидур, мән Уни алий дәп мәдһийиләймән.

Yah é minha força e meu canto. Ele se tornou minha salvação. Este é meu Deus, e eu o louvarei; o Deus de meu pai, e eu o exaltarei.

3 Пәрвәрдигар җәңчидур, Яһвәһ Униң намидур.

Yahweh é um homem de guerra. Yahweh é seu nome.

4 Пирәвнниң җәң һарвулирини һәм қошунлирини деңизға ташливәтти; Униң алий ләшкәр башлиқлири Қизил Деңизда ғәриқ қилинди.

Ele lançou as carruagens do faraó e seu exército no mar. Seus capitães escolhidos estão afundados no Mar Vermelho.

5 Чоңқур сулар уларни көмүвәтти, Улар худди таштәк деңиз тегигә чөкүп кәтти.

As profundezas as cobrem. Eles desceram às profundezas como uma pedra.

6 Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Қудрити билән шан-шәрәп тапти; Сениң оң қолуң, әй Пәрвәрдигар, Дүшмәнни кукум-талқан қиливәтти.

Sua mão direita, Yahweh, é gloriosa no poder. Sua mão direita, Yahweh, trai o inimigo em pedaços.

7 Өз улуқлуғуңниң һәйвиси билән өзүңгә қарши чиққанларни набут қилдиң, Сән отлуқ ғәзивиңни әвәттиң, У саманни көйдүргән оттәк уларни жутувәтти.

Na grandeza de sua excelência, o senhor derruba aqueles que se levantam contra o senhor. Você envia sua fúria. Ela os consome como restolho.

8 Димиғиңниң нәпәси билән сулар дөң болуп өрлиди, Җушқунлиған долқунлар дөң кәби тик турди, Деңизниң оттурисидики чоңқур сулар қатуруп қоюлди.

Com o sopro de suas narinas, as águas foram empilhadas. As enchentes se ergueram como uma pilha. As profundezas foram congeladas no coração do mar.

9 Дүшмән деди: «Мән уларни қоғлаймән, йетишимән, олҗа елип үләштүримән, Улардин дәрдимни чиқиримән, Қиличимни суғуруп, өз қолум билән уларни набут қилимән».

O inimigo disse: 'Eu perseguirei'. Eu irei superar. Vou dividir o saque. Meu desejo será satisfeito com eles. Eu desembainharei minha espada. Minha mão vai destruí-los'.

10 Лекин Сән нәпәсиң билән пүвлидиң, Деңиз уларни көмүвәтти; Улар җушқунлуқ суларда қоғушундәк чөкүп кәтти.

Você soprou com seu vento. O mar os cobriu. Afundaram como chumbo nas águas impetuosas.

11 Илаһларниң арисида, әй Пәрвәрдигар, Ким Сениң тәңдишиң болсун? Пак-муқәддәслик ичидә Өз һәйвитиңни көрситидиған, Һәмд-мәдһийиләр арисида дәһшәтлик туридиған, Мөҗизә-карамәт яритидиған, Сәндәк ким болсун?

Quem é como você, Yahweh, entre os deuses? Quem é como você, glorioso em santidade, temeroso em elogios, fazendo maravilhas?

12 Сән оң қолуңни узитишиң билән, Йәр-зимин уларни жутувәтти.

Você esticou sua mão direita. A terra os engoliu.

13 Лекин Өзүңгә һәмҗәмәт қилип қутқузған қовмни рәһимдиллиғиң билән башлап чиқтиң; Сән уларни Өз муқәддәс маканиңға қудритиң билән һидайәт қилип йетәклидиң.

“Você, em sua bondade amorosa, conduziu o povo que você resgatou. Você os guiou em suas forças para sua morada sagrada.

14 Ят хәлиқләр буни аңлап, титришип кәтти; Филистийәдә туруватқанларни толғақтәк азап тутти.

Os povos já ouviram falar. Eles tremem. As panelas se apoderaram dos habitantes da Filístia.

15 Андин Едомниң әмирлири дәккә-дүккигә чүшти; Моабниң палванлирини болса, раса титрәк басти; Қанаан зиминидикиләрниң жүриги су болуп ақти;

Então os chefes da Edom ficaram consternados. O tremor se apodera dos poderosos homens de Moab. Todos os habitantes de Canaã derreteram.

16 Қорқунуч вә дәһшәт уларни басти; Билигиңниң һәйвити билән улар худди таштәк мидирлалмай қалди; Хәлқиң өтүп кәткичә, и Пәрвәрдигар, Өзүң рәнә төләп һөр қилған хәлқиң өтүп болғичә.

O terror e o pavor caem sobre eles. Pela grandeza de seu braço, eles são tão imóveis quanto uma pedra, até que seu povo passe para o outro lado, Yahweh, até que as pessoas que você comprou passem por cima.

17 Уларни башлап кирип, Өз мирасиң болған тағда көчәттәк тикисән, Өз маканиң қилған җайға, и Пәрвәрдигар, Өз қоллириң тәйярлиған муқәддәс җайға, и Рәб, уларни елип барисән.

Você os trará e os plantará na montanha de sua herança, o lugar, Yahweh, que você mesmo fez para morar: o santuário, Senhor, que suas mãos estabeleceram.

18 Пәрвәрдигар әбәдил-әбәткичә падиша болуп һөкүм сүриду!

Yahweh reinará para todo o sempre”.

19 Чүнки Пирәвнниң атлири, Җәң һарвулири атлиқлири билән биллә деңизға кирип болди; Пәрвәрдигар деңизниң сулирини уларниң үстигә яндурди, Лекин Исраиллар болса деңизниң оттурисидин қуруқ йәрдин меңип өтүп кәтти».

Pois os cavalos do Faraó entraram com suas carruagens e com seus cavaleiros no mar, e Javé trouxe de volta as águas do mar sobre eles; mas os filhos de Israel caminharam em terra firme no meio do mar.

20 Андин Һарунниң һәдиси пәйғәмбәр Мәрйәм қолиға дапни алди, барлиқ қиз-аялларму қолиға дап елип, уссул ойнишип униңға әгәшти.

Miriam, a profetisa, irmã de Aarão, pegou um pandeiro na mão; e todas as mulheres saíram atrás dela com pandeiros e com danças.

21 Мәрйәм уларға җававән мундақ күйни оқуди: — «Пәрвәрдигарни мәдһийиләп күй ейтиңлар, Чүнки У зор улуқлуғини көрсәтти; У ат вә мингүчини деңизға ташливәтти!».

Miriam respondeu-lhes, “Canta para Javé, pois ele triunfou gloriosamente”. Ele jogou o cavalo e seu cavaleiro no mar”.

22 Андин Муса Исраилларни Қизил Деңиздин башлап, Шур чөлигә елип барди. Улар уда үч күн чөлдә жүрүп, су тапалмиди.

Moisés conduziu Israel em frente do Mar Vermelho, e eles saíram para o deserto de Shur; e foram três dias no deserto, e não encontraram água.

23 Андин улар Мараһқа йетип кәлди; лекин у йәрниң сүйи аччиқ болуп, сүйини ичкили болмайтти; шуңа у җайниң нами «Мараһ» дәп қоюлған.

Quando chegaram a Marah, não puderam beber das águas de Marah, pois estavam amargurados. Portanto, seu nome era Marah.

24 У вақитта халайиқ: — Биз немә ичимиз? — дәп Мусадин ағринип ғотулдашқили турди.

O povo murmurou contra Moisés, dizendo: “O que devemos beber?”.

25 У Пәрвәрдигарға пәряд көтәрди; Пәрвәрдигар униңға бир дәрәқни көрсәтти; у дәрәқ яғичини елип, суға ташливиди, су татлиқ суға айланди. У йәрдә Пәрвәрдигар уларға һөкүм-бәлгүлимә бекитип, уларни синап, мундақ деди: —

Então ele gritou a Javé. Javé lhe mostrou uma árvore, e ele a jogou nas águas, e as águas se tornaram doces. Ali ele fez um estatuto e uma portaria para eles, e ali os testou.

26 «Әгәр силәр көңүл қоюп Худайиңлар Пәрвәрдигарниң сөзини аңлап, Униң нәзиридә дурус болғанни қилип, әмирлиригә қулақ селип, барлиқ һөкүмлирини тутсаңлар, ундақта, Мән мисирлиқларниң үстигә салған кесәлләрдин һеч бирини үстүңгә салмаймән; чүнки Мәнки силәргә шипалиқ бәргүчи Пәрвәрдигардурмән».

Ele disse: “Se ouvirdes diligentemente a voz de Javé, vosso Deus, e fizerdes o que é justo aos seus olhos, e prestardes atenção aos seus mandamentos, e guardardes todos os seus estatutos, não porei sobre vós nenhuma das doenças que pus sobre os egípcios; pois eu sou Javé que vos cura”.

27 Андин улар Елимға йетип кәлди. Шу йәрдә он икки булақ билән йәтмиш хорма дәриғи бар еди; улар шу йәрдә суларниң бойида чедир тикти.

Eles vieram para Elim, onde havia doze nascentes de água e setenta palmeiras. Eles acamparam ali junto às águas.