Қанун шәрһи 8
1 Мән силәргә бүгүн тапилиған бу барлиқ әмирләргә әмәл қилишқа көңүл қоюңлар; шундақ қилғанда силәр һаят болисиләр, көпийисиләр вә Пәрвәрдигар ата-бовилириңларға қәсәм қилип вәдә қилған зиминға кирип уни егиләйсиләр.
Сэ пэзиць ши сэ ымплиниць тоате порунчиле пе каре ви ле дау астэзь, ка сэ трэиць, сэ вэ ынмулциць ши сэ интраць ын стэпыниря цэрий пе каре а журат Домнул кэ о ва да пэринцилор воштри.
2 Пәрвәрдигар Худайиң сени төвән қилип, көңлүңдә немә барлиғини, униң әмирлирини тутидиған-тутмайдиғанлиғиңни биләй дәп сени синаш үчүн бу қириқ жил чөл-баяванда йетәклигән йолни әслигин.
Аду-ць аминте де тот друмул пе каре те-а кэлэузит Домнул Думнезеул тэу ын тимпул ачестор патрузечь де ань ын пустиу, ка сэ те смеряскэ ши сэ те ынчерче, ка сэ-ць куноаскэ порнириле инимий ши сэ вадэ дакэ ай сэ пэзешть сау ну порунчиле Луй.
3 Дәрвәқә у сени төвән қилип, сени ач қоюп, сән әслидә билмәйдиған, шундақла ата-бовилириң көрүп бақмиған «манна» билән озуқландурған; У саңа инсан пәқәт йемәклик биләнла әмәс, бәлки Пәрвәрдигар Худайиңниң ағзидин чиққан барлиқ сөзлири биләнму яшайдиғанлиғини билдүрүш үчүн шундақ қилди.
Астфел, те-а смерит, те-а лэсат сэ суферь де фоаме ши те-а хрэнит ку манэ, пе каре нич ту н-о куноштяй ши нич пэринций тэй н-о куноскусерэ, ка сэ те ынвеце кэ омул ну трэеште нумай ку пыне, чи ку орьче лукру каре есе дин гура Домнулуй трэеште омул.
4 Бу қириқ жилда кийим-кечигиң кониримиди, путуң ишшип кәтмиди.
Хайна ну ци с-а ынвекит пе тине ши нич ну ци с-ау умфлат пичоареле ын тимпул ачестор патрузечь де ань.
5 Сән шуни билип қойғинки, адәм өз оғлини тәрбийилигәндәк, Пәрвәрдигар Худайиң сени тәрбийиләйду;
Рекуноаште дар ын инима та кэ Домнул Думнезеул тэу те мустрэ кум мустрэ ун ом пе копилул луй.
6 Шуңа сән Униң йоллирида меңип вә Униңдин қорқуп, Пәрвәрдигар Худайиңниң әмирлирини тутқин.
Сэ пэзешть порунчиле Домнулуй Думнезеулуй тэу, ка сэ умбли ын кэиле Луй, ши сэ те темь де Ел.
7 Чүнки Пәрвәрдигар Худайиң сени яхши бир зиминға — ериқ-еқинлири, булақлири вә җилға-дөңләрдә урғуп чиқидиған улуқ сулири бар бир зиминға —
Кэч Домнул Думнезеул тэу аре сэ те дукэ ынтр-о царэ бунэ, царэ ку пырае де апэ, ку извоаре ши ку лакурь, каре цышнеск дин вэй ши мунць;
8 буғдай вә арпа, үзүм таллири, әнҗир дәрәқлири вә анарлири бар бир зиминға, зәйтун дәрәқлири вә һәсәл бар бир зиминға,
царэ ку грыу, ку орз, ку вий, ку смокинь ши ку родий; царэ ку мэслинь ши ку мьере;
9 — сән һеч немидин кәмлик тартмай озуқлуқ йәйдиған бир зиминға — ташлири төмүр, тағлиридин мис колайдиған бир зиминға йетәкләп кириду;
царэ унде вей мынка пыне дин белшуг, унде ну вей дуче липсэ де нимик; царэ але кэрей петре сунт де фер ши дин ай кэрей мунць вей скоате арамэ.
10 сән шу йәрдә йәп тоюнисән вә Пәрвәрдигар Худайиң саңа ата қилған шу яхши зимин үчүн униңға тәшәккүр-мәдһийә ейтисән.
Кынд вей мынка ши те вей сэтура, сэ бинекувынтезь пе Домнул Думнезеул тэу пентру цара чя бунэ пе каре ць-а дат-о.
11 Мән саңа бүгүн тапилиған Пәрвәрдигар Худайиңниң әмирлири, бәлгүлимилири һәм һөкүмлирини тутмаслиқтин, Уни унтуп қелиштин һези бол;
Везь сэ ну уйць пе Домнул Думнезеул тэу, пынэ аколо ынкыт сэ ну пэзешть порунчиле, рындуелиле ши леӂиле Луй, пе каре ци ле дау азь.
12 болмиса, сән йәп тоюнғандин кейин, есил өйләрни қуруп уларда олтирақлашқандин кейин,
Кынд вей мынка ши те вей сэтура, кынд вей зиди ши вей локуи ын касе фрумоасе,
13 кала-қой падилириң көпийип, алтун-күмүчүң, шундақла сениң барлиғиң көпәйгәндин кейин,
кынд вей ведя ынмулцинду-ци-се чирезиле де бой ши турмеле де ой, мэринду-ци-се арӂинтул ши аурул ши крескынду-ць тот че ай,
14 көңлүң мәғрурлинип сени Мисир зиминидин, йәни «қуллуқ макани»дин чиқирип қутқузған Пәрвәрдигар Худайиңни унтуйсән;
я сяма сэ ну ци се умфле инима де мындрие ши сэ ну уйць пе Домнул Думнезеул тэу, каре те-а скос дин цара Еӂиптулуй, дин каса робией,
15 (У сени бепаян вә дәһшәтлик чөл-баявандин, йәни зәһәрлик иланлар вә чаянлар қаплап кәткән, сусирап қағҗирап кәткән бир чөл-баявандин йетәкләп чиққан, шу йәрдә саңа чақмақ тешидин су чиқирип бәргән,
каре те-а дус ын ачел пустиу маре ши грозав, унде ерау шерпь ынфокаць ши скорпионь, ын локурь ускате ши фэрэ апэ, каре а фэкут сэ-ць цышняскэ апэ дин стынка чя май таре
16 сени өзини төвән тутсун дәп синап, саңа ахир раһәт-бәрикәт көрситиш үчүн чөл-баяванда ата-бовилириң көрүп бақмиған «манна» билән озуқландурған)
ши каре ць-а дат сэ мэнынчь ын пустиу мана ачея некуноскутэ де пэринций тэй, ка сэ те смеряскэ ши сэ те ынчерче ши сэ-ць факэ бине апой.
17 — әгәр уни унтусаң, көңлүңдә: «Өз күчүм, өз қолумниң қудрити мени мошу дөләткә ериштүргән» дейишиң мүмкин.
Везь сэ ну зичь ын инима та: ‘Тэрия мя ши путеря мыний меле мь-ау кыштигат ачесте богэций.’
18 Шуңа Пәрвәрдигар Худайиңниң Өзи сени дөләткә ериштүргүчи қудрәтни бәргүчи екәнлигини әсләп, Уни есиңдә тут; шуниң билән у ата-бовилириңға қәсәм қилип вәдә қилған әһдини бүгүнки күндикидәк мәһкәм қилиду.
Чи аду-ць аминте де Домнул Думнезеул тэу, кэч Ел ыць ва да путере сэ ле кыштиӂь, ка сэ ынтэряскэ легэмынтул ынкеят ку пэринций воштри прин журэмынт, кум фаче астэзь.
19 Әгәр сән Пәрвәрдигар Худайиңни қачаники унтусаң, башқа илаһларға әгәшсәң, уларниң қуллуғида болуп уларға баш урсаң, мән силәргә бүгүн шу агаһни берәйки, шундақ болидуки, силәр тәлтөкүс һалак болисиләр.
Дакэ вей уйта пе Домнул Думнезеул тэу ши вей мерӂе дупэ алць думнезей, дакэ ле вей служи ши те вей ынкина ынаинтя лор, вэ спун хотэрыт азь кэ вець пери.
20 Пәрвәрдигар көз алдиңларда йоқитиватқан әлләрдәк силәрму йоқитилисиләр; чүнки силәр Пәрвәрдигар Худайиңларниң авазиға қулақ салмиғансиләр.
Вець пери ка ши нямуриле пе каре ле-а пердут Домнул динаинтя воастрэ, пентру кэ ну вець аскулта гласул Домнулуй Думнезеулуй востру.
