Амос 6
1 И Зионда хатирҗәм олтарғанлар һәм Самарийә теғиға тайинип аман-есән яшиғанлар! И әлләрниң каттисиниң әрбаблири! Исраил җәмәти силәрни издәп келиду — — Силәрниң һалиңларға вай!
A UWE ka poe palaka ma Ziona, A hilinai hoi ma ka mauna o Samaria: Ka poe i oleloia, o na pookela o na lahuikanaka, Io lakou la i hele mai ka Iseraela!
2 [Силәр хәлиққә]: — «Калнәһ шәһиригә берип көрүңлар; Шу йәрдин «бүйүк Хамат» шәһиригә бериңлар, Андин Филистийләрниң шәһири Гатқа чүшүп беқиңлар; Булар силәрниң икки падишалиғиңлардин әвзәлму? Уларниң чегариси силәрниңкидин кәңму?» — [дәп махтинип сөзләйсиләр].
E hele aku oukou i Kalene, a e nana; A mai laila aku e hele ai oukou i Hamata nui; Alaila, e iho aku i Gata o ko Pilisetia: Ua oi anei ko lakou maikai mamua o ko keia mau aupuni? Ua oi anei ka palahalaha o ko lakou mokuna mamua o ko oukou mokuna?
3 И яман күнни кечиктүрмәкчи болғанлар! Силәр җәбир-зулумниң һөкүмранлиғини орнитип, уни өзүңларға йеқин қилмақчи болисиләр,
Auwe ka poe i hooloihi aku i ka la ino, A hookokoke i ka noho hookaumaha wale;
4 Пил чишида нәқишләнгән кариватлар үстидә ятисиләр, Диванлириңлар үстидә керилип ятисиләр, Пада топидин пахланларни, Кала қотанлиридин мозайни таллап йәйсиләр,
Ka poe e moe ana maluna o na wahi moe niho elepani, A moe hoolei loa maluna o ko lakou wahi moe, A ai iho i na keikihipa o ka poe hipa, A me na keiki bipi i kupeleia;
5 Чилтар аһаңиға тәңкәш қилип ейтисиләр, Давуттәк өзүңларға сазларни иҗад қилисиләр,
Ka poe mele mamuli o ka viola, A hana lakou no lakou iho i na mea kani e like me Davida;
6 Шарапни чиниләп-чиниләп ичисиләр, Өзүңларға сәрхил майлиқ әтирләрни сүрисиләр, — Бирақ көңлүңлар Йүсүп җәмәтиниң зиян-зәхмити үчүн һеч азапланмайду!
Ka poe inu waina maloko o na kiaha, A kahinu ia lakou iho i ka hinu maikai: Aka, aole i kaumaha lakou no ka eha ana o ka Iosepa!
7 Шуңа улар тунҗа әсиргә чүшкәнләр арисида әсиргә елиниду; Керилип ятқанларниң әйш-ишрити ахирлишиду.
No ia mea, ano e hele pio aku ai lakou iwaena o ka poe pio mua, A e laweia'ku ka olioli o ka poe moe hoolei loa.
8 Рәб Пәрвәрдигар Өз һаяти билән қәсәм қилғанки, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән Яқупниң ғуруридин бизар болдум, Униң орда-истиһкамлиридин нәпрәтлинимән; Мән бу шәһәрни, шундақла униңдики һәммини дүшмәнгә тәңла өткүзүп беримән;
Ua hoohiki o Iehova ka Haku, ma kona ola, wahi a Iehova, ke Akua o na kaua, Ke hoopailua nei au i ka haaheo o Iakoba, A ke hoowahawaha nei hoi i kona mau halealii; Nolaila, e hoolilo aku ai au i ke kulanakauhale, a me kona mea i piha ai.
9 Вә әмәлгә ашурулидуки, Бир өйдә он адәм болуп қалса, бу онәйләнму өлиду.
A ina e waihoia na kanaka he umi ma ka hale hookahi, e make no lakou.
10 Әгәр мәлум бир өлгүчиниң туққини, йәни өлгүчиниң җәситини көйдүрүшкә мәсъул киши устиханларни көтирип өйдин чиқиветип, өй ичидики йәнә бирисидин: — «Қешиңда йәнә бириси барму?» дәп сориса, у «Йоқ» дәйду, Андин [туққини] йәнә: «Сүкүт! Пәрвәрдигарниң намини тилға елишимизға болмайду!» — дәйду.
A o ka hoahanau o kona makuakane e lawe aku ia ia, A o ka mea i puhi ia ia, e lawe aku iwaho i na iwi mailoko mai o ka hale, A e olelo aku i ka mea maloko loa o ka hale, Aole anei he mea i koe me oe? e i mai kela, Aole. Alaila, e i aku ia, Hamau; no ka mea, aole e olelo ma ka inoa o Iehova.
11 Сәвәви, Пәрвәрдигар буйруқ чүшүриду, Вә чоң өйни парә-парә қиливетиду, Кичик өйниму чак-чекидин йерип чеқиветиду.
No ka mea, aia hoi, ke kauoha mai nei o Iehova, A e hahau aku ia i ka hale nui me ka nahaha, A i ka hale uuku me ka wawahi.
12 Атлар таш үстидә чапаламду? Адәмләр әшу йәрни калилар билән ағдураламду? Бирақ силәр адаләтни өт сүйигә, Һәққанийлиқниң мевисини әмәнгә айландурғансиләр —
E holo anei na lio maluna o na pohaku? E mahi oopalau ia anei malaila me na bipi kauo? No ka mea, ua hoolilo oukou i ka hoopono ana i laau make, A i ka hua o ka pono, i laau awaawa:
13 — Йоқ бир нәрсидин шатлинип кәткәнсиләр, «Өз күчимизгә тайинип қудрәткә егә болғанмиз» — дегәнсиләр.
E oukou, ka poe e olioli ana i ka mea ole, Ka poe e olelo, Aole anei kakou i lawe no kakou i na pepeiaohao ma ko kakou ikaika?
14 Чүнки мана, и Исраил җәмәти, — дәйду Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа, — Мән силәр билән қаршилишидиған бир әлни турғузимән; Улар Хамат шәһириниң давинидин Арабаһ еқимиғичә силәрни харлайду.
Aka, aia hoi, e hoala ku e auanei au i lahuikanaka ia oukou, e ko ka hale o Iseraela, wahi a Iehova, ke Akua o na kaua; A e hookaumaha lakou ia oukou mai ke komo ana o Hamata a hiki i ke kahawai o ka papu.
