Амос 4
1 И Башандики инәкләр, Самарийә теғида туруп, намратларни харлаватқан, мискинләрни езиватқанлар, Ғоҗилириға: «[Шарапни] елип келиңлар, биз ичимиз» дәйдиғанлар, Бу сөзни аңлаңлар: —
Audite verbum hoc, vaccæ pingues, quæ estis in monte Samariæ, quæ calumniam facitis egenis et confringitis pauperes; quæ dicitis dominis vestris: Afferte, et bibemus.
2 Рәб Пәрвәрдигар Өз пак-муқәддәслиги билән қәсәм ичкәнки, Мана, бешиңларға шундақ күнләр чүшидуки, У силәрни илмәкләр билән, Нәслиңларни чаңгаклар билән елип кетиду.
Juravit Dominus Deus in sancto suo, quia ecce dies venient super vos, et levabunt vos in contis, et reliquias vestras in ollis ferventibus.
3 Һәм силәр [аяллар] һәр бириңлар сепилниң шоралиридин қисилип өтүп, Удул меңип тикиветисиләр; Вә силәр Һармон тәрәпкә чөрүветилисиләр, — дәйду Пәрвәрдигар.
Et per aperturas exibitis altera contra alteram, et projiciemini in Armon, dicit Dominus.
4 Әнди Бәйт-Әлгә келиңлар, асийлиқ қилиңлар! Гилгалдиму асийлиқни көпәйтиңлар! Әтигәндә қурбанлиқлириңларни, Һәр үчинчи күни силәрниң «ондин бир» үлүш өшрилириңларни елип келиңлар,
Venite ad Bethel, et impie agite; ad Galgalam, et multiplicate prævaricationem: et afferte mane victimas vestras, tribus diebus decimas vestras.
5 «Тәшәккүр қурбанлиғи»ни хемиртуруч билән биллә көйдүрүңлар — Силәр «халис қурбанлиқлар»иңларни җакалап махтинип жүрүңлар; Чүнки бундақ қилишқа амрақсиләр, и Исраиллар! — дәйду Рәб Пәрвәрдигар.
Et sacrificate de fermentato laudem, et vocate voluntarias oblationes, et annuntiate; sic enim voluistis, filii Israël, dicit Dominus Deus.
6 «Мән һәммә шәһәрлириңларда «чишниң пакизлиғи»ни чүшүрдүм, Һәммә йериңларда силәрни аш-нанға болған һаҗәтмән қилдим; Бирақ силәр йәнила йенимға қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
Unde et ego dedi vobis stuporem dentium in cunctis urbibus vestris, et indigentiam panum in omnibus locis vestris; et non estis reversi ad me, dicit Dominus.
7 Һосулға үч айла қалған болсиму, силәрдин ямғурни тартивелип бәрмидим; Бир шәһәр үстигә ямғур яғдурдум, Йәнә бир шәһәргә яғдурмидим; Бир парчә йәр үстигә ямғур яғди; Йәнә бир парчә йәр ямғурсиз қағҗирап қалди;
Ego quoque prohibui a vobis imbrem, cum adhuc tres menses superessent usque ad messem: et plui super unam civitatem, et super alteram civitatem non plui; pars una compluta est, et pars super quam non plui, aruit.
8 Шуниң билән икки, үч шәһәрниң [пухралири] су тиләп башқа бир шәһәргә әләңшип барди, Лекин қанмиди; Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
Et venerunt duæ et tres civitates ad unam civitatem ut biberent aquam, et non sunt satiatæ; et non redistis ad me, dicit Dominus.
9 Мән силәрни җудун һәм һал апити билән урдум; «Ғаҗилиғучи қурут»лар нурғунлиған беғиңлар, үзүмзарлириңлар, әнҗир дәрәқлириңлар һәм зәйтүн дәрәқлириңларни йәп кәтти; Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
Percussi vos in vento urente, et in aurugine: multitudinem hortorum vestrorum et vinearum vestrarum, oliveta vestra et ficeta vestra comedit eruca: et non redistis ad me, dicit Dominus.
10 Мән араңларға Мисирға чүшүрүлгән апәтләрдәк апәтни әвәттим; Жигитлириңларни қилич билән өлтүргүздум, Атлириңларни олҗа болушқа қоювәттим; Мән қараргаһиңлардин [җәсәтләрниң] сесиқчилиғини пурутувәттим, Уни димиғиңларғиму киргүздум, Бирақ силәр йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
Misi in vos mortem in via Ægypti; percussi in gladio juvenes vestros, usque ad captivitatem equorum vestrorum, et ascendere feci putredinem castrorum vestrorum in nares vestras: et non redistis ad me, dicit Dominus.
11 Мән араңлардин бәзиләрни Худа Содом вә Гоморра шәһәрлирини өрүвәткинидәк өрүвәттим, Шуниң билән силәр оттин тартивелинған бир чучула отундәк болуп қалдиңлар; Бирақ йенимға йәнила қайтмидиңлар, — дәйду Пәрвәрдигар;
Subverti vos sicut subvertit Deus Sodomam et Gomorrham, et facti estis quasi torris raptus ab incendio: et non redistis ad me, dicit Dominus.
12 Шуңа Мән саңа шундақ қилишим керәк дәватимән, и Исраил; Мән буни саңа қилидиғанлиғим түпәйлидин, Худайиң билән көрүшүшкә тәйярлан, и Исраил!
Quapropter hæc faciam tibi, Israël: postquam autem hæc fecero tibi, præparare in occursum Dei tui, Israël.
13 Чүнки мана, тағларни Шәкилләндүргүчи, Шамални Яратқучи, Инсанға өзлириниң ой-пикриниң немә екәнлигини Аян Қилғучи, Таң сәһәрни қараңғулуққа Айландурғучи, Йәр йүзидики жуқури җайларниң үстидә дәссәп жүргүчи дәл Шудур, Пәрвәрдигар, самави қошунларниң Сәрдари болған Худа Униң намидур!
Quia ecce formans montes, et creans ventum, et annuntians homini eloquium suum, faciens matutinam nebulam, et gradiens super excelsa terræ: Dominus Deus exercituum nomen ejus.
