Паалийәтлири 7
1 Баш каһин Истипандин: — Буларниң ейтқанлири растму? — дәп сориди.
୧ଏନ୍ତେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ସ୍ତିଫାନ୍କେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଚିୟାଃ ନେ କାଜିକ ସାର୍ତି କାଜିତାନାଃଚି?”
2 Истипан мундақ җавап бәрди: — Қериндашлар вә ата-бовилар, сөзүмгә қулақ селиңлар! Атимиз Ибраһим техи Месопотамийә районида туруватқанда, йәни Һаран шәһиригә көчүп маканлишиштин илгири, шан-шәрәпниң Егиси Худа униңға аян болуп:
୨ସ୍ତିଫାନ୍ କାଜିରୁହାଡ଼୍କିୟାଏ, “ହେ ହାଗାକ ଆଡଃ ଆପୁକ ଆୟୁମେପେ! ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ଆପୁ ଆବ୍ରାହାମ୍ ହାରାନ୍ ସାହାର୍ରେ ତାଇନଃ ସିଦାରେ, ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରେନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ମେସପଟାମିଆରେ ଇନିଃକେ ଦାର୍ଶାନ୍ ଏମ୍କିୟାଏ,
3 «Сән өз жутуң вә уруқ-җәмәтиңдин айрилип чиқип, Мән саңа көрситидиған зиминға барғин» дегән еди.
୩ଆଡଃ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟାଏ, ‘ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କକେ ଆଡଃ ଦିଶୁମ୍କେ ବାଗିକେଦ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାମେ ଦିଶୁମ୍ତେ ସେନଃମେ ।’
4 Буниң билән у Калдийләрниң зиминини ташлап, Һаран шәһиригә берип олтирақлашти. Атиси өлгәндин кейин, Худа уни бу зиминға, йәни силәр һазир туруватқан зиминға йөткәп кәлди.
୪ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଦିଶୁମ୍ କଲ୍ଦିୟଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ହାରାନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ତାଇନଃ ନାଗେନ୍ତେ ସେନଃୟାନା, ଆଡଃ ଆବ୍ରାହାମ୍ଆଃ ଆପୁତେ ଗଏଃୟାନ୍ଚି ନାହାଁଃ ଆପେ ଅକନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ତାଇନଃତାନାପେ, ଏନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ଆଉକିୟାଏ ।
5 У вақитта, [Худа] униңға бу зиминдин мирас бәрмиди, һәтта униңқа тәвә пут қойғидәкму бир йәр бәрмигән еди. Гәрчә у техичә пәрзәнт көрмигән болсиму, [Худа] бу зиминни униңға вә униң нәслигә егилиги болуш үчүн беришкә вәдә қилди.
୫ଇମ୍ତା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆବ୍ରାହାମ୍କେ ଏନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ଜେତାନ୍ ହାନାଟିଙ୍ଗ୍ କାଏ ଏମ୍କିୟା, ଅତେରାଃ ମିଦ୍ଚାଣ୍ଡାଙ୍ଗ୍ହଁ କାଏ ଏମ୍କିୟା, ମେନ୍ଦ ଇନିୟାଃ ହନ୍ଗାଁଣା କାକ ତାଇକେନ୍ରେୟ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହିଜୁଃତାନ୍ ପିଢ଼ିରେନ୍କକେ ଏନ୍ ଦିଶୁମ୍କେ ଆକ୍ତେୟାର୍ରେ ନାଙ୍ଗ୍ ଏମାପେୟାଇଙ୍ଗ୍ ମେନ୍ତେ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
6 Андин Худа униңға мундақ деди: «Сениң нәсиллириң яқа жутта мусапир болуп туриду, шу жуттикиләр уларни қул қилип төрт йүз жил хорлайду.
୬ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେ'ଲେକାଏ କାଜିକାଇ ତାଇକେନା, ‘ଆମାଃ ହନ୍ଗାଁଣାକ ଦାସିୟଃଆ ଆଡଃ ଏଟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେକ ତାଇନା ଏନ୍ତେ ଉପୁନ୍ ଶାଅ ସିର୍ମା ପୁରାଃଗିକ ସିଗିଦଃଆ ।
7 Бирақ уларни қуллуққа салған әлни җазалаймән», деди Худа, «вә униңдин кейин, [нәсиллириң] у йәрдин чиқип, бу йәрдә Мениң ибадәт-хизмитимдә болиду».
୭ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଅକ ହଡ଼କଆଃ ସେୱା ରିକାକଆକ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ହଡ଼କଆଃ ବିଚାର୍ ରିକାଏୟାଇଙ୍ଗ୍, ଏନ୍ତାୟମ୍ତେ ଆପେୟାଃ କିଲିକ ଏନ୍ ଦିଶୁମ୍ଏତେକ ଅଡଙ୍ଗ୍ଆଁ ଆଡଃ ନେ ଠାୟାଦ୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ସେୱା ରିକାଏୟାକ ।’ ମେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିକେଦାଏ ।
8 Кейин Худа Ибраһим билән бәлгүси хәтнә болған әһдини түзгән, шуниң билән Исһақ униңдин төрәлди; [Ибраһим] уни сәккизинчи күни хәтнә қилди; шундақ қилип Исһақтин Яқуп [төрәлди], Яқуптин он икки «қәбилә атиси» [төрәлди].
୮ଏନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ଆବ୍ରାହାମ୍ଲଃ ମିଆଁଦ୍ ରାଜିନାମାରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁ ଲେକା ଖାତ୍ନାଅରେୟାଃ ଆନ୍ଚୁ ତଲ୍କେଦା । ଏନାତେ ଆବ୍ରାହାମ୍, ଆୟାଃ ହନ୍ ଇସାକ୍ଆଃ ଜାନାମ୍ରେୟାଃ ମିଦ୍ ହାପ୍ତା ତାୟମ୍ତେ ଆବ୍ରାହାମ୍ ଇନିଃକେ ଖାତ୍ନାଅକିୟାଏ, ଇସାକ୍ ଆୟାଃ ହନ୍ ଯାକୁବ୍କେ ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ ଆୟାଃ ଗେଲ୍ବାର୍ ହନ୍କକେ ଖାତ୍ନାଅକେଦ୍କଆ, ଅକନ୍କଚି ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କତାନ୍କ ।
9 Кейин, «қәбилә атилири» иниси Йүсүпкә һәсәт қилип, уни Мисирға қуллуққа сетивәтти. Лекин Худа униң билән биллә болуп,
୯“ଯାକୁବ୍ଆଃ ହନ୍କ ଆକଆଃ ହାଗା ଯୋଷେଫ୍କେ ହିସ୍ଙ୍ଗାକିୟାକ ଆଡଃ ଇନିଃକେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ଦାସିୟଃ ନାଗେନ୍ତେ ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍କିୟାକ । ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନା,
10 уни барлиқ җәбир-җапалардин қутқузуп, уни Мисир падишаси Пирәвнниң нәзиридә илтипатқа егә қилип, униңға данишмәнлик ата қилди. Падиша уни Мисирға баш вәзир, ордисиға баш ғоҗидар қилди.
୧୦ଆଡଃ ସବେନ୍ ଦୁକୁ ହାସୁଏତେ ଇନିଃକେ ସୁତୁଃ ଆଉକିୟାଏ । ଚିମ୍ତା ଯୋଷେଫ୍ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍ ଫାରୋ ରାଜାରାଃ ହେପାଦ୍ତେ ହିଜୁଃୟାନା, ଇମ୍ତା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନିଃକେ ସୁକୁଆନ୍ ଚାଇଲ୍ ଚାଲାନ୍ ଆଡଃ ସେଣାଁଁ ଏମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ରାଜା, ଯୋଷେଫ୍କେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଚାଲାଅନିଃ ଆଡଃ ସବେନ୍ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ହାକିମ୍ ଲେକାଏ ବାଇକିୟା ।
11 Кейин, еғир ачарчилиқ пүткүл Мисир вә Қанаан йәрлирини бесип, зор қийинчилиқ болди. Ата-бовилиримиз озуқ-түлүк тапалмиди.
୧୧ଏନ୍ତେ ଗଟା ମିସାର୍ ଆଡଃ କିନାନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ରିଙ୍ଗାୟାନ୍ତେ ହଡ଼କ ପୁରାଃ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍କେଦାକ । ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଜେତାନ୍ ଜମେୟାଁଃ କାକ ନାମ୍ ଦାଡ଼ିକେଦା ।
12 Яқуп әнди Мисирда ашлиқ барлиғини аңлиған болуп, [оғуллирини], йәни ата-бовилиримизни у йәргә биринчи қетим әвәтти.
୧୨ମେନ୍ଦ ଯାକୁବ୍ ମିସାର୍ରେ ଜମେୟାଁଃ ନାମଃତାନା ମେନ୍ତେ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, ଆୟାଃ ହନ୍କ, ଅକନ୍କଚି ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖାହାଡ଼ାମ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍କ, ଇନ୍କୁକେ ପାହିଲାତେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ତେ କୁଲ୍କେଦ୍କଆ ।
13 Иккинчи қетим барғанда, Йүсүп акилириға өзини ашкарилиди. Шуниң билән Йүсүпниң җәмәтидикиләр Пирәвн падишаға мәлум болди.
୧୩ମିସାର୍ତେ ଇନ୍କୁ ବାର୍ସାତେ ସେନ୍କେନାକ ଇମ୍ତା ଯୋଷେଫ୍ ଆୟାଃ ହାଗାକତାଃରେ ନେପେଲ୍ ଉପୁରୁମ୍ୟାନା ଆଡଃ ମିସାର୍ରେନ୍ ରାଜା ଫାରୋ ଯୋଷେଫ୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍କଆଃ ବିଷାଏରେ ସାରିୟାନା ।
14 Андин Йүсүп атиси Яқупниң алдиға хәвәр йәткүзүп, уни пүтүн аилә-җәмәти билән, җәмий йәтмиш бәш кишини Мисирға өзигә чақирди.
୧୪ଏନ୍ତେ ଯୋଷେଫ୍ ଆୟାଃ ଆପୁ ଯାକୁବ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ ସବେନ୍କକେ ମିସାର୍ତେ କେଡ଼ାକେଦ୍କଆ, ଇନ୍କୁ ଆପିହିସି ଗେଲ୍ମଣେୟାଁ ହଡ଼କ ତାଇକେନା ।
15 Шуниң билән Яқуп Мисирға чүшти вә шу йәрдә өлди; кейин [униңдин болған] ата-бовилиримизму шу йәрдә өлди.
୧୫ଏନ୍ତେ ଯାକୁବ୍ ମିସାର୍ତେ ସେନଃୟାନା, ଏନ୍ତାଃରେ ଆଇଃକ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ହନ୍କ ଗଏଃୟାନା ।
16 Уларниң җәсәтлири кейин Шәкәм шәһиригә қайтурулуп, Ибраһим бурун Һаморниң оғуллиридин мәлум пулға сетивалған, Шәкәмдики бир йәрликкә қоюлди.
୧୬ଇନ୍କୁଆଃ ଗଏଃ ହଡ଼୍ମକେ ଶିଖିମ୍ତେକ ଇଦିକେଦା ଆଡଃ ଆବ୍ରାହାମ୍, ହାମର୍ ହଡ଼କତାଃଏତେ କିରିଙ୍ଗ୍କାଦ୍ ତପାଗାଡ଼ାରେ ଇନ୍କୁକେ ତପାକେଦ୍କଆ ।
17 Лекин Худа Ибраһимға әсли қилған вәдиниң вақти йеқинлашқанда, Мисирда туруватқан [Исраил] хәлқиниң нопуси хелә көпәйгән еди.
୧୭“ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆବ୍ରାହାମ୍କେ ଅକନ୍ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଇ ତାଇକେନାଏ, ଏନା ପୁରାଅଃରେୟାଃ ଦିପିଲି ନାଡ଼େଃୟାନ୍ଚି ଆବୁଆଃ ହଡ଼କ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ପୁରାଃଗିକ ପସାୟାନା ।
18 У вақитта, Йүсүптин хәвири болмиған йеңи бир падиша Мисирда тәхткә чиқти.
୧୮ଟୁଣ୍ଡୁରେ ଯୋଷେଫ୍ ବିଷାଏରେ କାଏ ସାରିତାନ୍ ମିଆଁଦ୍ ରାଜା ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ରାଇଜ୍କେଦା ।
19 Бу падиша қовмимизға һейлә-микирләр билән муамилә қилип, ата-бовилиримизни езип хорлиди, һәтта уларни өз бовақлирини һаят қалдурмаслиғи үчүн ташливетишкә мәҗбур қилди.
୧୯ଇନିଃ ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କକେ ପୁରାଃଗି ସାସାତିକେଦ୍ତେ ସିଗିଦ୍କେଦ୍କଆ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଆଃ ବାଲେଃହନ୍କ ଆଲକାକ ଜୀହୁଦଃକା ମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁକେ ଏଣ୍ଡାଃରିକାକେଦ୍କଆ ।
20 Муса мана шу чағларда туғулған еди. У Худаниң алдида алаһидә йеқимлиқ бала болуп, атисиниң өйидә үч ай беқилди.
୨୦ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ମୁଶା ଜାନାମ୍ୟାନାଏ, ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେପେଲ୍ରେ ପୁରାଃ ସୁଗାଡ଼ାନ୍ଗି ତାଇକେନା । ଇନିଃ ଆପି ମାହିଁନା ଆପୁତେୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଆସୁଲ୍ୟାନା,
21 Кейин у сиртқа қоюп қоюлғанда, Пирәвнниң қизи уни [судин] елип, өз оғли қилип чоң қилди.
୨୧ଆଡଃ ଏନ୍ ହନ୍କେ ଅଡ଼ାଃଏତେ ବାହାରିରେକ ଦହକିୟା ଇମ୍ତା, ଫାରୋରାଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ଇନିଃକେ ନାମ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ହନ୍ ଲେକାଏ ଆସୁଲ୍କିୟା ।
22 Муса Мисирлиқларниң барлиқ билим-һекмити билән тәрбийилинип, сөздә вә әмәлдә интайин қабилийәтлик адәм болуп чиқти.
୨୨ଆଡଃ ମୁଶା ମିସାର୍ରେନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ସେଣାଁଁତେ ଇତୁୟାନା ଆଡଃ ଆୟାଃ କାଜି କାମିରେ ପୁରାଃଗି ମାରାଙ୍ଗ୍ ହଡ଼ ହବାୟାନାଏ ।
23 Лекин униң туғулғиниға қириқ жил тошқанда, өз қериндашлири болған Исраилларниң һалиға йетиш нийитигә кәлди.
୨୩“ମୁଶା ବାର୍ହିସି ବାରାଷ୍ରେନ୍ ହବାୟାନାଏ, ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଆୟାଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହାଗାକକେ ମିସାର୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ଚିଲ୍କାକ ନେଲ୍କତାନା, ଏନା ସାରିନାମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ଉହାଟ୍କେଦା ।
24 У улардин бириниң увал қилинип бозәк қилиниватқанлиғини көрүп, уни қоғдап, харланған киши үчүн интиқам елип харлиғучи Мисирлиқни өлтүрди.
୨୪ଇନିଃ ଇନ୍କୁଏତେ ମିହୁଡ଼୍ନିଃକେ ଅନ୍ୟାୟ ରିକାଇତାନ୍ ନେଲ୍କିଃତେ ଦେଙ୍ଗାଇ ନାଙ୍ଗ୍ ମିସାର୍ରେନ୍ ହଡ଼କେ ବାଦ୍ଲା ଇଦିତାନ୍ଲଃ ଇନିଃକେ ଗଏଃକିୟା ।
25 Чүнки у өз қериндашлирини: — Худа мениң қолум арқилиқ бизгә қутқузуш йолини ачқан дәп чүшинидиғу, дәп ойлиған еди. Лекин улар буни чүшәнмиди.
୨୫ଆୟାଃ ହରାତେ ଆୟାଃ ହଡ଼କକେ ବାଞ୍ଚାଅକ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଇଃକ୍କେ ବେଭାରିତାନା, ଏନା ଇନ୍କୁ ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମେକାକ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଉଡ଼ୁଃକେଦାଏ, ମେନ୍ଦ ଇନ୍କୁ ଏନା କାକ ଆଟ୍କାର୍ ଉରୁମ୍କେଦା ।
26 Әтиси, Муса уларниң арисидики бир уруш-җедәлни көрүп, арисиға кирип яраштурмақчи болуп: Силәр қериндаш туруп, немишкә бир-бириңларға йолсизлиқ қиливатисиләр? — деди.
୨୬ଇନିଃ ଏଟାଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ବାର୍ହଡ଼୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କିନ୍କେ ଲାପ୍ଡ଼ାଇତାନ୍ ନେଲ୍କେଦ୍କିନାଏ, ଆଡଃ ଏନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ ମେସାଅଃକାକିନ୍ ମେନ୍ତେ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦ୍କିନାଏ, ‘ଆୟୁମେବେନ୍, ଆବେନ୍ ବାରାନ୍କିନ୍ ହାଗାତାନ୍ବେନ୍ ଚିନାଃମେନ୍ତେବେନ୍ ଲାପ୍ଡ଼ାଇତାନା?’
27 Бирақ қериндишини йолсиз бозәк қилған киши уни чәткә иштириветип: — Ким сени бизгә баш һәм сорақчи болсун дәпту?!
୨୭ମେନ୍ଦ ଅକନ୍ ହଡ଼ ଏଟାଃ ମିହୁଡ଼୍କେ ଅନ୍ୟାୟ ରିକାଇ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ମୁଶାକେ ଇଲିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ କୁଲିକିୟା, ‘ଆଲିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ହାକିମ୍ ଆଡଃ ବିଚାର୍ନିଃ ହବାଅଃ ନାଙ୍ଗ୍ ଅକଏ ଆମ୍କେ ସାଲାକାଦ୍ମେୟାଁ?’
28 Мениму түнүгүнки Мисирлиқни өлтүргәндәк өлтүрмәкчимусән? — деди.
୨୮‘ହଲା ଏନ୍ ମିସାର୍ରେନ୍ ହଡ଼କେମ୍ ଗଏଃକିଃ ଲେକା ଆମ୍ ଚିନାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଗଗଏଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନାମ୍?’
29 Муса бу сөзни аңлап қорқуп, Мисирдин қечип Мидиян зиминиға берип, у йәрдә мусапир болуп туруп қалди. У шу йәрдә икки оғул пәрзәнт көрди.
୨୯ମୁଶା ଏନ୍ କାଜି ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ, ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ଏତେ ନିର୍ୟାନା ଆଡଃ ମିଦିୟନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ତାଇନ୍ୟାନା । ଏନ୍ତାଃରେ ଆୟାଃ ବାରିଆ ହନ୍କିନ୍ ଜାନାମ୍ୟାନା ।
30 Қириқ жил тошқандин кейин, Синай теғиниң йенидики чөлдә, көйүватқан бир чатқаллиқниң от ялқунида бир пәриштә униңға көрүнди.
୩୦“ବାର୍ହିସି ବାରାଷ୍ ପୁରାୟାନ୍ ତାୟମ୍ତେ, ସିନାଇ ବୁରୁ ହେପାଦ୍ରେୟାଃ ବିର୍ରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଦୁଁତ୍ ଚୁପାଦ୍ରାଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁନୁଲ୍ରେ ମୁଶାତାଃରେ ଉଦୁବେନ୍ୟାନା ।
31 Бу ғайипанә көрүнүшни көргән Муса униңға интайин һәйран болуп қалди; буниң қандақ иш екәнлигини биләй дәп йеқинрақ барғанда Пәрвәрдигарниң авази аңлинип:
୩୧ମୁଶା ଏନା ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗି ହାଏକାଟ୍ୟାନା ଆଡଃ ଇନିଃ ବୁଗିଲେକା ନେଲେ ନାଗେନ୍ତେ ଚୁପାଦ୍ ନାଡ଼େଃତେ ସେନଃୟାନା । ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ଲାବ୍ଜା ଆୟୁମ୍କେଦାଏ,
32 «Мән сениң ата-бовилириңниң Худаси, йәни Ибраһим, Исһақ вә Яқупниң Худасидурмән» деди. Муса қорқунучта титрәп, қарашқиму җүръәт қилалмиди.
୩୨‘ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍ ଆବ୍ରାହାମ୍, ଇସାକ୍, ଆଡଃ ଯାକୁବ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ତାନିଙ୍ଗ୍ ।’ ମୁଶା ବରତେ ଏକ୍ଲାଅୟାନା ଆଡଃ ନେଲ୍ ନାଗେନ୍ତେ କାଏ ସାହାସ୍କେଦା ।
33 Пәрвәрдигар униңға йәнә: — Айиғиңни селивәт; чүнки сән туруватқан йәр муқәддәстур.
୩୩ପ୍ରାଭୁ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, ‘ଖାର୍ପାତାମାଃ ହଲେଜେମେ, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ଠାୟାଦ୍ ପାବିତାର୍ ଅତେ ତାନାଃ ।
34 Мән дәрһәқиқәт Мисирда туруватқан хәлқимниң харлиниватқанлиғини көрдүм, уларниң налә-пәрядлирини аңлидим. Шуңа мән уларни елип чиққили чүштүм. Әнди барғин, мән сени Мисирға әвәтәй!» деди.
୩୪ଆଇଙ୍ଗ୍ ମିସାର୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ହଡ଼କଆଃ ସାସାତିକଇଙ୍ଗ୍ ନେଲାକାଦା । ଇନ୍କୁଆଃ ରାଆଃ ଗେରାଙ୍ଗ୍କଇଙ୍ଗ୍ ଆୟୁମ୍କାଦା ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ତନଲ୍ଦାସିଏତେ ରାଡ଼ାକ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼୍ଗୁଆକାନା । ନାହାଁଃ ହିଜୁଃମେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍କେ ମିସାର୍ତେଇଙ୍ଗ୍ କୁଲ୍ମେୟାଁ ।’
35 Мана һелиқи кишиләр: «Ким сени бизгә баш һәм сорақчи болсун дәпту!?» дәп рәт қилған дәл мошу Мусани, Худа униңға чатқаллиқта көрүнгән пәриштиниң қоли билән Исраилларға һәм баш һәм қутқузғучи болушқа әвәтти.
୩୫“‘ଅକଏ ଆମ୍କେ ଆଲେୟାଃ ହାକିମ୍ ଆଡଃ ବିଚାର୍ନିଃ ହବାଅଃ ନାଙ୍ଗ୍ ସାଲାକାଦ୍ମାଏ?’ ମେନ୍ତେକ କୁଲିକାଇ ଏନ୍ ମୁଶାଗି ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କତାଃଏତେ ହିଲାଙ୍ଗ୍କାନ୍ ତାଇକେନା । ଇନିଃକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଚୁପାଦ୍ରାଃ ସେଙ୍ଗେଲ୍ ଜୁନୁଲ୍ତେ ଉଦୁବାକାନ୍ ଦୁଁତ୍ଆଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ହଡ଼କଆଃ ହାକିମ୍ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ତନଲ୍ଏତେ ରାଡ଼ାକ ନାଗେନ୍ତେ କୁଲ୍କିୟା ।
36 Әнә шу Муса хәлиққә йетәкчилик қилип, уларни [Мисирдин] чиқарди һәмдә Мисир зиминида, Қизил деңизниң бойида вә қириқ жилни өткүзгән чөлдә карамәтләрни вә мөҗизилик аламәтләрни көрсәтти.
୩୬ଇନିଃ ମିସାର୍ରେ ଆଡଃ ସୁଫ୍ ଦରେୟାରେ ପୁରାଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ କାମିକ କାମିକେଦ୍ତେ ହଡ଼କକେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍କେଦ୍କଆ, ଆଡଃ ବାର୍ହିସି ବାରାଷ୍ ଜାକେଦ୍ ବିର୍ରେ ସୁତୁଃ ଆଉକେଦ୍କଆ ।
37 Әнә шу Муса өзи Исраилларға: «Худа қериндашлириңлар арисидин маңа охшаш бир пәйғәмбәрни тикләйду» дегән еди.
୩୭ମୁଶା ଆଇଃକ୍ଗି ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କକେ କାଜିୟାଦ୍କଆ, ‘ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ କୁଲାକାଦିଙ୍ଗ୍ ଲେକାଗି, ଆପେତାଃତେ ମିଆଁଦ୍ ନାବୀକେ କୁଲିୟା, ଇନିଃ ଆପେୟାଃ ହଡ଼କଏତେ ମିହୁଡ଼୍ ହବାଅଃଆଏ ।’
38 Чөл-баявандики җамаәткә һәмраһ болған, Синай теғида өзигә сөз қилған пәриштә билән биллә болған, ата-бовилиримиз билән биллә болған һәмраһ дәл әнә шу еди; һаятлиқ бәхш йәткүзидиған вәһийләрни бизгә йәткүзүш үчүн қобул қилғучи болған дәл әнә шу еди;
୩୮ଏନ୍ ମୁଶାଗି ବିର୍ରେ ହୁଣ୍ଡିୟାକାନ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କଲଃ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ସିନାଇ ବୁରୁରେ ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କଲଃ ଆଡଃ ଇନ୍କୁଲଃ ଜାଗାର୍ତାନ୍ ଦୁଁତ୍ଲଃ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଆବୁତାଃରେ ଉଦୁବେ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ଜୀନିଦ୍ ବାଚାନ୍ ତେଲାକେଦାଏ ।
39 шундақ болсиму, ата-бовилиримиз униңға итаәт қилишни халимай, уни чәткә қеқип, көңлидә Мисирға қайтишни арзу қилди;
୩୯“ମେନ୍ଦ ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଇନିଃକେ କାକ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କେନା, ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ଉଦୁର୍ ଗେନାକେଦ୍ତେ ମିସାର୍ତେ ରୁହାଡ଼୍ ନାଗେନ୍ତେକ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ଉଡ଼ୁଃକେଦା ।
40 шуңа улар Һарунға: — «Бизгә йол башлайдиған илаһларни ясап бәргин! Чүнки бизни Мисир зиминидин елип чиққан һелиқи Мусаниң немә болуп кәткәнлигини биләлмидуқ» деди.
୪୦ଏନାମେନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ହାରୁନ୍କେକ କାଜିକିୟା, ‘ନାହାଁଃ ଆଲେକେ ସୁତୁଃ ଇଦି ନାଗେନ୍ତେ ଚିମିନ୍ ମାହାପୁରୁକକେ ବାଇକମ୍ । ଆଲେକେ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ଏତେ ଅଡଙ୍ଗ୍ ଆଉକାଦ୍ଲେ ଏନ୍ ମୁଶାଦ ଚିନାଃ ଚିକାୟାନାଏ ଏନା କାଲେ ସାରିୟା ।’
41 Шуниң билән шу күнләрдә улар мозай шәклидә бир бут ясап, бу мәбудқа атап қурбанлиқ сунди. Шундақ қилип улар өз қоллири билән ясиған бир нәрсини хошал-хурамлиқ билән тәбрикләшкә киришти.
୪୧ଏନ୍ତେ ଏନ୍ ଦିପିଲିରେ ଇନ୍କୁ ମିଆଁଦ୍ ଦାମୁର୍ହନ୍ରାଃ ମୁରୁତ୍ ବାଇକିୟାକ ଆଡଃ ଏନ୍ ଦାମୁର୍ହନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଦାଣେଁ ରାକାବ୍କେଦାକ । ଏନ୍ତେ ଆକଗି ବାଇୟାକାଦ୍ ଏନ୍ ମୁରୁତ୍ରାଃ ମାଇନଃ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଭୋଜି ଜମ୍କେଦାକ ।
42 Лекин Худа улардин йүзини өрүп, уларни асмандики юлтуз қошунлириға чоқунушқа қоюп бәрди. Шуниң билән пәйғәмбәрләрниң муқәддәс язмисида пүтүлгәдәк, [Худа уларни мундақ әйиплиди]: — «Силәр чөл-баяванда болған қириқ жил җәрянида қилған қурбанлиқ-һәдийәләрни һәқиқәтән Маңа елип кәлгәнмусиләр, и Исраил җәмәти?
୪୨ଏନାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଇନ୍କୁତାଃଏତେ ସାଙ୍ଗିନ୍ୟାନା ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ ସିର୍ମାରେନ୍ ଇପିଲ୍କକେ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ବାଗିକେଦ୍କଆ । ନେ'ଲେକା ନାବୀକଆଃ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “‘ହେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ, ଆପେ ବାର୍ହିସି ବାରାଷ୍ ଜାକେଦ୍ ବିର୍ରେ ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଜାଁତୁକଆଃ ଦାଣେଁ କାପେ ରାକାବ୍ ।
43 Бәрһәқ, силәр чоқунуш үчүн ясиған мәбудлар, йәни «Молоқ»ниң чедири һәм бутуң болған «Рәмфан»ниң юлтуз бәлгүсини көтирип маңдиңлар; әнди Мән силәрни әсир қилип Бабилдин жираққа сүргүн қилдуримән».
୪୩ମେନ୍ଦ ସେୱା ନାଗେନ୍ତେ ଆପେ ଅକନ୍ ମୁରୁତ୍କେ ବାଇକିୟାପେ, ଆଡଃ ଏନ୍ ମାଲେଖ୍ ମାହାପୁରୁଆଃ କୁମ୍ବା ଆଡଃ ଇପିଲ୍ ମାହାପୁରୁ, ରମ୍ପାରାଃ ମୁରୁତ୍କେପେ ଗଅଃକେଦା । ଏନାମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ବାବିଲୋନ୍ରେୟାଃ ହାନ୍ ପାରମ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ତଲ୍ କୁଲ୍ପେୟା ।’
44 Ата-бовилиримиз чөлдин кәзгән вақтида, «һөкүм-гувалиқ» чедири уларниң оттурисида тикләнгән еди; у дәл Мусаға сөз-калам Йәткүзгүчиниң буйруғинидәк, көрситилгән өрнәк бойичә ясалған еди.
୪୪“ବିର୍ରେ ଆବୁଆଃ ହାଡ଼ାମ୍ ହଡ଼କଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ତାଇନଃ କୁମ୍ବା ତାଇକେନା । ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍, ମୁଶାକେ ବାଇ ନାଗେନ୍ତେ ଆଚୁକାଇ ତାଇକେନ୍ ଲେକାଗି ବାଇୟାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ମୁଶାକେ ଉଦୁବାକାଇ ନାମୁନା ଲେକାଗି ବାଇୟାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
45 Шу ибадәт чедирини ата-бовилиримиз илгиридикиләрдинму егидарчилиғиға тапшуруп, Йәшуаниң йетәкчилигидә, Худа уларниң алдидила қоғлиған әлләрниң зиминлирини бесивалғинида, уни бу йәргә елип кәлгән; чедир шундақла [падиша] Давутниң заманиғичә турған.
୪୫ତାୟମ୍ ଦିପିଲିକରେ ଆବୁଆଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଆକଆଃ ଆପୁକତାଃଏତେ ନାମାକାଦ୍, ଏନ୍ କୁମ୍ବାକେ ଯିହୋଶୁୟଲଃ ଗଅଃକେଦ୍ତେ ସେନ୍ ଆୟାର୍ୟାନାକ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତେ ହାରାଅକାନ୍ ଏଟାଃ ହଡ଼କଆଃ ଦିଶୁମ୍କେକ ଆକ୍ତେୟାର୍କେଦା । ଆଡଃ ଏନ୍ କୁମ୍ବା ଦାଉଦ୍ଆଃ ପାରିୟା ଜାକେଦ୍ ତାଇନ୍କେନା ।
46 Давут Худаниң шапаитигә еришип, Яқупниң Худаси үчүн бир муқим макан селишқа иҗазәт сориған.
୪୬ଦାଉଦ୍, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନେପେଲ୍ରେ ସୁକୁଆନ୍ଗି ନେଲଃୟାନା, ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଯାକୁବ୍ଆଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ତାଇନଃ ଠାୟାଦ୍ ବାଇ ଇଚିଇଙ୍ଗ୍ମେ ମେନ୍ତେ କୁଲିକିୟା ।
47 Бирақ кейин, [Худа] үчүн ибадәтхана салған [Давут әмәс], әмәлийәттә Сулайман болди.
୪୭ମେନ୍ଦ ସୁଲିମାନ୍ ଇନିୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ଅଡ଼ାଃ ବାଇକେଦାଏ ।
48 Һалбуки, Һәммидин Алий Болғучи инсанниң қоллири билән ясиған маканларда турмайду; худди пәйғәмбәр мундақ дегинидәк: —
୪୮“ମେନ୍ଦ ହଡ଼ ବାଇୟାକାଦ୍ ଅଡ଼ାଃରେ ସାଲାଙ୍ଗି ଉତାର୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଏ ତାଇନା । ନାବୀ ନେ ଲେକାଏ କାଜିକାଦା,
49 «Асманлар Мениң тәхтим, Зимин болса аяқлиримға тәхтипәрдур, Әнди Маңа қандақ өй-имарәт ясимақчисиләр? Маңа қандақ йәр арамгаһ болалайду?
୪୯“ପ୍ରାଭୁ କାଜିତାନାଏ, ‘ସିର୍ମା ଆଇଁୟାଃ ରାଜ୍ଗାଦି ତାନାଃ, ଆଡଃ ଅତେ ଆଇଁୟାଃ କାଟାରେୟାଃ ଗାଣ୍ଡୁ ତାନାଃ । ଆପେ ଆଇଁୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଚିଲ୍କାନ୍ ଅଡ଼ାଃପେ ବାଇୟା? ଆଇଁୟାଃ ରୁଡ଼ୁନ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଠାୟାଦ୍ କତାଃରେୟା?
50 Буларниң һәммисини Мениң қолум яратқан әмәсмиди?»
୫୦ନେ ସବେନାଃ ଚିନାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ଗି କାଇଙ୍ଗ୍ ବାଇୟାକାଦା?’
51 — Әй, бойни қаттиқ, жүриги вә қулиқи хәтнисиз болғанлар! Силәр Муқәддәс Роһ билән дайим қаршилишисиләр; силәр ата-бовилириңлар немә қилған болса, шуни охшаш қиливатисиләр!
୫୧“ସ୍ତିଫାନ୍ ଆଡଃଗି କାଜିକେଦା, ଆପେ ଚିମିନ୍ଗି କା ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେ! ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍କ ପୁରାଃଗି ସତ୍ରାଗିୟା ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଆପେ ପୁରାଃଗି କା ଆୟୁମ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେ! ଆପେ ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଲେକାଃପେ, ଆପେୟଗି ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାରାଃ ବିରୁଧ୍ରେ କାଜିତାନାପେ ।
52 Пәйғәмбәрләрдин зади қайсисиға ата-бовилириңлар зиянкәшлик қилип бақмиған? Шундақ қилип улар «Һәққаний Болғучи»ниң келидиғанлиғини алдин җакалиғучиларни өлтүрүшкән. Әнди у өзи һазир кәлгәндә, силәр униңға сатқунлуқ қилғучи вә қатил болуп чиқтиңлар,
୫୨ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କଆଃ ହରାତେ କା ସାସାତିକାନ୍ ଜେତା ନାବୀ ମେନାକଆ ଚି? ଧାର୍ମାନ୍ ଦାସିଆଃ ହିନିଜୁଃ ବିଷାଏରେ, ସିଦାରେ ଉଦୁବାକାଦ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜିକୁଲ୍କକେ ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଗଏଃକେଦ୍କଆକ । ଆଡଃ ନାହାଁଃ ଆପେ ଇନିଃକେ ବାଇରିକଆଃ ତିଃଇରେ ଜିମାକେଦ୍ତେ ଗଏଃକିୟାପେ ।
53 И силәр Тәврат қанунини пәриштиләрниң әмри-тапилиғанлири билән тапшурувелип туруп, униңға әмәл қилмиғучилар!»
୫୩ଆପେ ଦୁଁତ୍କଆଃ ହରାତେ ଏମାକାନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆନ୍ଚୁପେ ନାମାକାଦା, ଏନ୍ରେୟ ଆପେ ଏନାକେ କାପେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କେଦା ।”
54 [Истипанниң] бу сөзлирини аңлиған [алий кеңәшмидикиләр] жүригигә [хәнҗәр] санҗилғандәк болуп, униңға чишлирини ғучурлатти.
୫୪ମାରାଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ସ୍ତିଫାନ୍ଆଃ ନେ କାଜିକ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃଗିକ ଖିସ୍ୟାନା ଆଡଃ ଆୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ଖିସ୍ତେ ଡାଟା ହାବ୍କେଦାକ ।
55 Лекин у болса Муқәддәс Роһқа толған, көзлирини көккә тикип, Худаниң җуласини, шундақла униң оң йенида Әйсаниң турғанлиғини көрүп,
୫୫ମେନ୍ଦ ସ୍ତିଫାନ୍ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାତେ ପେରେଃୟାନ୍ଲଃ ସିର୍ମାତେ ଆରିଦ୍ରାକାବ୍କେଦା ଏନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଆଡଃ ୟୀଶୁକେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନାଏ ନେଲ୍କିୟା ।
56 — Қараңлар! Асманлар ечилип, Инсаноғлиниң Худаниң оң йенида турғанлиғини көрүватимән! — деди.
୫୬ଆଡଃ ଇନିଃ କାଜିକେଦାଏ, “ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ସିର୍ମା ନିଜାକାନ୍ ଆଡଃ ମାନୱାହନ୍କେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଜମ୍ତିସାଃରେ ତିଙ୍ଗୁଆକାନ୍ ନେଲିତାନାଇଙ୍ଗ୍ ।”
57 Улар буниңға қулақлирини қоллири билән етивелип, авазини қаттиқ көтирип вақиришип бирликтә униңға йопурулуп келивиди,
୫୭ମାରାଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚେଟ୍ରେନ୍ ହଡ଼କ ପୁରାଃ କାଉରିତାନ୍ଲଃ ନେ କାଜି କା ଆୟୁମେ ନାଗେନ୍ତେ ଆକଆଃ ଲୁତୁର୍ରେ ତିଃଇ ଦହକେଦାକ । ଏନ୍ତେ ଇନ୍କୁ ସବେନ୍କ ମିଦ୍ୟାନ୍ତେ ଆୟାଃ ହେପାଦ୍ତେ ନିର୍କେଦାକ,
58 уни шәһәрниң сиртиға иштирип чиқирип, чалма-кесәк қилишқа башлиди. [Уни әрз қилған] гувачилар [уни чалма-кесәк қилиштин авал] чапанлирини Саул исимлиқ бир яшниң пути алдида қоюп қоюшти.
୫୮ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ସାହାର୍ହେତେ ବାହାରି ଥାଇଜ୍କେଦ୍ତେ ଆୟାଃ ଚେତାନ୍ରେ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିକିୟାକ । ହସଡ଼ ଗାୱା ଏମ୍ ହଡ଼କ ଶାଉଲ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ସେପେଡ଼େଦ୍ଆଃ ଜିମାରେ ଇନ୍କୁଆଃ ଲିଜାଃକ ବାଗିକେଦା ।
59 Улар Истипанни чалма-кесәк қилғинида у: — И Рәб Әйса, мениң роһумни қобул қилғайсән! — дәп нида қилди.
୫୯ଇନ୍କୁ ସ୍ତିଫାନ୍ଆଃ ଚେତାନ୍ରେ ଦିରି ଚିଦ୍ଗିକେଦ୍ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ପ୍ରାଭୁକେ ବିନ୍ତିକେଦ୍ତେ କାଜିକିୟା, “ହେ ପ୍ରାଭୁ ୟୀଶୁ, ଆଇଁୟାଃ ଆତ୍ମାକେ ତେଲାଏମେ ।”
60 Андин у тизлинип туруп қаттиқ аваз билән: — И Рәб, бу гунаниң һесавини улардин алмиғайсән, — деди. У бу сөзни қилип болупла җан үзүп ухлап кәтти.
୬୦ଇନିଃ ଇକ୍ଡ଼ୁମ୍କେଦ୍ତେ ପୁରାଃ କାଉରିତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦା, “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଇନ୍କୁଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ନେ ପାପ୍ ଆଲମ୍ ପାହେମେୟା ।” ନେୟାଁ କାଜିକେଦ୍ତେ ଜୀଉତାୟାଃ ଟୁଣ୍ଡୁକେଦା । ସ୍ତିଫାନ୍ଆଃ ଗଗଏଃରେ ଶାଉଲ୍ ମିଦ୍ମନ୍ୟାନାଏ ।
