< Паалийәтлири 3 >
1 Бир күни ибадәтханида дуа қилинидиған вақитта, йәни чүштин кейин саат үчтә, Петрус билән Юһаннаму ибадәтханиға чиқип барған еди.
Now, Peter and John, were going up into the temple, for the hour of prayer—the ninth;
2 Шу пәйттә бир туғма токур адәмму бу йәргә елип келиниватқан еди. Һәр күни, кишиләр уни ибадәтханиға киргәнләрдин сәдиқә тилисун дәп, ибадәтханидики «Гөзәл дәрваза» алдиға әкелип қоятти.
And, a certain man, who had been, lame from his mother’s womb, was being carried, —whom they used to lay daily at the door of the temple—the [door] called Beautiful, that he might ask alms of them who were entering into the temple:
3 У Петрус билән Юһаннаниң ибадәтханиға кирип кетиватқинини көрүп, улардин сәдиқә тилиди.
Who, seeing Peter and John about to enter into the temple, was requesting to receive, an alms.
4 Петрус билән Юһанна униңға нәзирини салди. Петрус униңға: — Бизгә қара! — деди.
But Peter looking steadfastly at him—with John—said: Look on us!
5 У улардин бир нәрсә күтүп, көзлирини үзмәй қарап туратти.
And, he, gave heed unto them, expecting to receive, something from them.
6 Бирақ Петрус униңға: — Мәндә алтун яки күмүч йоқ; лекин қолумда барини саңа берәй. Насарәтлик Әйса Мәсиһниң нами билән, орнуңдин туруп маң! — девиди,
But Peter said—Silver and gold, have none, but, what I have, the same, unto thee do I give: —In the name of Jesus Christ the Nazarene, Walk!
7 уни оң қолидин тартип, йөләп турғузди. У адәмниң пут вә ошуқ беғишлири шуан күчләндүрүлүп,
And, laying hold of him by the right hand, he raised him up; and, instantly, were his feet and ankles strengthened; —
8 орнидин дәс туруп меңишқа башлиди. У меңип вә сәкрәп, Худаға мәдһийә оқуған һалда улар билән биллә ибадәтхана һойлисиға кирди.
And, leaping forward, he stood and walked, and entered with them into the temple, walking and leaping and praising God.
9 Барлиқ халайиқ униң меңип Худаға мәдһийә оқуғанлиғини көрүп
And all the people saw him, walking and praising God;
10 униң ибадәтханидики «гөзәл дәрваза» алдида сәдиқә тиләп олтиридиған һелиқи адәм екәнлигини тонуп, униңда йүз бәргинигә һәйрануһәс болуп даң қетип қелишти.
And they began to recognise him, that, the same, was he who, for the alms, used to sit at the Beautiful Gate of the temple; —and they were filled with amazement and transport at what had happened unto him.
11 [Сақайған киши] Петрус билән Юһаннаға чиң есилип турувалғанда, һәйран болушқан барлиқ хәлиқ уларниң йениға [ибадәтханидики] «Сулайман пешайвини» дегән йәргә жүгүрүп келишти.
And, as he held fast Peter and John, all the people ran together unto them, in the portico which is called Solomon’s, —greatly amazed.
12 Бу әһвални көргән Петрус халайиққа мундақ деди: — И Исраиллар! Бу ишқа неманчә һәйран болисиләр? Биз худди өз күч-кудритимиз яки ихласмәнлигимизгә тайинип бу адәмни маңдурғандәк бизгә неманчә тикилип қарайсиләр?
And Peter, seeing it, made answer unto the people: —Ye men of Israel! Why marvel ye at this man? Or, upon us, why are ye intently looking, as though, by our own power or godliness, we had made him walk?
13 Әмәлийәттә болса, ата-бовилиримизниң Худаси, йәни Ибраһим, Исһақ вә Яқупниң Худаси Өз хизмәткари болған Әйсани шан-шәрәп билән улуқлиған. Бирақ силәр болсаңлар уни [римлиқларға] тутуп бәрдиңлар; андин [валий] Пилатус уни қоюп беришни һөкүм қилғандин кейин, силәр Пилатусниң алдида униңдин тенип рәт қилиштиңлар.
The God of Abraham and Isaac and Jacob, —the God of our fathers, hath glorified his servant Jesus: —whom, ye, indeed, delivered up and denied to Pilate’s, face when he had adjudged to release him;
14 Мана силәр Муқәддәс вә Һәққаний Болғучидин тенип, уни рәт қилип [Пилатустин] униң орниға бир қатилни қоюп беришни тәләп қилдиңлар.
But, ye, denied, the Holy and Righteous One, and claimed a man that was a murderer to be granted you;
15 Шундақ қилип, һаятлиқни барлиққа Кәлтүргүчини өлтүрдүңлар! Бирақ Худа уни өлүмдин тирилдүрди, биз мана буниңға гувачидурмиз.
But, the Princely Leader of Life, ye slew: —whom, God, raised from among the dead, whereof, we, are witnesses.
16 Мана униң намиға қилған етиқат арқилиқ, униң нами силәр көрүватқан вә тонуйдиған бу адәмгә дәрман киргүзди; униң арқилиқ болған етиқат у кишини көз алдиңларда сәллимаза сақ-саламәт қилди.
And, by the faith of his name, unto this man whom ye see and know, hath his name given strength, —yea, the faith which is through him, hath given unto him this perfect soundness, over against you all!
17 Әнди қериндашлар, силәрниң вә шуниңдәк силәрниң башлиқлириңларниңму бу ишни ғәпләттә қилғанлиғиңларни билимән.
And now brethren, I know that by way of ignorance ye acted, —just as even your rulers.
18 Лекин Худа барлиқ пәйғәмбәрләрниң ағзи билән алдин-ала җакалиғанлирини, йәни униң Мәсиһиниң азап-оқубәт тартидиғанлиғини шу йол билән әмәлгә ашурди.
Howbeit, God—what things he had before declared, through the mouth of all the prophets, for his Christ to suffer, —did thus fulfill!
19 Шуниң үчүн гунайиңларниң өчүрүветилиши үчүн һазир товва қилип йоллириңлардин бурулуңлар! Шундақ қилғанда, инсанларниң җенини йеңиландуридиған пәсил-күнләр Пәрвәрдигарниң һозуридин чиқип келиду
Repent ye, therefore, and turn, —unto the blotting out of your sins; to the end that in that case, there may come seasons of refreshing from the face of the Lord,
20 вә у силәр үчүн алдин тикләнгән Мәсиһ, йәни Әйсани қешиңларға қайтидин әвәтиду.
And he may send forth him who had been fore-appointed for you—Christ Jesus:
21 Һазирчә болса, Худаниң дәсләптики заманлардин тартип муқәддәс пәйғәмбәрлириниң ағзи билән ейтқинидәк, һәммә мәвҗудатлар йеңилинидиған вақит кәлмигичә, әршләр уни қобул қилип, униңға макан болиду. (aiōn )
Unto whom, indeed, heaven must needs give welcome, until the times of the due establishment of all things, of which God hath spoken through the mouth of his holy age-past prophets. (aiōn )
22 Муса дәрвәқә мундақ дегән еди: — «Пәрвәрдигар Худайиңлар өз қериндашлириңлар арисидин маңа охшаш бир пәйғәмбәр турғузиду. Униң силәргә ейтқан барлиқ сөзлирини аңлап, униңға толуқ итаәт қилишиңлар керәк!
Moses, indeed, said—A prophet, unto you, shall the Lord God raise up among your brethren, like unto me: unto him, shall ye hearken respecting all things whatsoever he shall speak unto you.
23 Чүнки бу пәйғәмбәрниң сөзини аңлимайдиғанларниң һәр бири хәлиқ қатаридин үзүп ташлиниду».
And it shall be—every soul, whatsoever, which shall not hearken unto that prophet, shall be utterly destroyed from among the people.
24 Дәрвәқә, Самуил [пәйғәмбәр] вә униңдин кейин келип бешарәтләрни йәткүзгән пәйғәмбәрләрниң һәммиси бу күнләр тоғрисида алдин-ала ейтқан.
But, indeed, all the prophets, —from Samuel and those following after, as many as have spoken, have even announced these days.
25 Силәр бу пәйғәмбәрләрниң пәрзәнтлирисиләр вә Худа ата-боваңлар билән түзгән әһдиниң пәрзәнтлиридурсиләр — бу әһдә бойичә Худа Ибраһимға: «Сениң нәслиң арқилиқ йәр йүзидики барлиқ аилә-җәмәтләргә бәхит-бәрикәт ата қилиниду» дәп вәдә бәргән.
Ye, are the sons of the prophets, and of the covenant which God covenanted unto your fathers, saying unto Abraham—And, in thy seed, shall be blessed, all the families of the ground.
26 Шуңа Худа һәр бириңларни өз рәзилликлириңлардин қайтуруп, силәргә бәхит-бәрикәт ата қилиш үчүн, хизмәткари Әйсани турғузуп, уни авал силәргә әвәтти.
Unto you first, God—having raised up his Servant—hath sent him forth, ready to bless you, when ye are turning away, each one, from your wickednesses.