Паалийәтлири 23
1 Павлус алий кеңәшмә һәйәтлиригә тикилип туруп: Қериндашлар, мән бүгүнгичә Худаниң алдида пак виҗданда меңип кәлдим, — деди.
Paul, regardant fixement le conseil, dit: « Frères, j'ai vécu devant Dieu en toute bonne conscience jusqu'à ce jour. »
2 Буни аңлиған баш каһин Ананияс [Павлусниң] йенида турғанларға униң ағзиға урушни буйруди.
Le grand prêtre, Ananias, ordonna à ceux qui se tenaient près de lui de le frapper sur la bouche.
3 Павлус униңға: — Худа сени уриду, әй ақартилған там! Сән у йәрдә мени Тәврат қануни бойичә сораққа тартишқа олтирисән, лекин Тәврат қануниға хилап һалда мени уруңлар дәп буйрудиңғу?! — деди.
Alors Paul lui dit: « Dieu te frappera, muraille blanchie! T'assieds-tu pour me juger selon la loi, et ordonnes-tu de me frapper contrairement à la loi? ".
4 — Сән Худаниң баш каһиниға ашундақ һақарәт кәлтүрәмсән?! — дейишти йенида турғанлар.
Ceux qui se tenaient là dirent: « Est-ce que tu diffames le grand prêtre de Dieu? »
5 Павлус: — И қериндашлар, мән униң баш каһин екәнлигини билмәптимән. Чүнки Тәвратта: «Хәлқиңни идарә қилғучиниң яман гепини қилма!» дейилгән, — деди.
Paul dit: « Je ne savais pas, frères, qu'il était grand prêtre. Car il est écrit: « Tu ne parleras pas mal d'un chef de ton peuple ».
6 Лекин Павлус уларниң бир қисминиң Садуқий, йәнә бир қисминиң Пәрисийләр екәнлигини билип, алий кеңәшмидә жуқури аваз билән: — Қериндашлар, мән болсам Пәрисийләрдин болимән вә Пәрисийләрниң пәрзәнтимән. Мән өлгәнләр қайта тирилишқа бағлиған үмүт тоғрилиқ бу йәрдә сораққа тартиливатимән! — дәп вақириди.
Mais Paul, voyant que les uns étaient sadducéens et les autres pharisiens, s'écria dans le sanhédrin: « Hommes et frères, je suis pharisien, fils de pharisiens. C'est au sujet de l'espérance et de la résurrection des morts que je suis jugé! »
7 У бу сөзни дейиши биләнла, Пәрисийләр билән Садуқийлар арисида җедәл-ғовға қозғилип, кеңәшмидикиләр иккигә бөлүнүп кәтти
Dès qu'il eut dit cela, une dispute s'éleva entre les pharisiens et les sadducéens, et la foule se divisa.
8 (чүнки Садуқийлар өлгәнләрниң қайта тирилиши, яки пәриштә яки роһлар мәвҗут әмәс, дәйду. Лекин Пәрисийләр һәммисини етирап қилиду).
Car les sadducéens disent qu'il n'y a ni résurrection, ni ange, ni esprit; mais les pharisiens confessent tout cela.
9 Буниң билән қаттиқ бир чуқан-сүрән көтирилип, Пәрисий тәрәпдари болған бәзи Тәврат устазлири орнидин туруп: — Биз бу адәмдин һеч қандақ әйип тапалмидуқ! Бир роһ яки пәриштә униңға сөз қилған болса немә бопту! — дәп қаттиқ муназириләшти.
Une grande clameur s'éleva, et quelques-uns des scribes, du côté des pharisiens, se levèrent et disputèrent, disant: « Nous ne trouvons aucun mal en cet homme. Mais si un esprit ou un ange lui a parlé, ne luttons pas contre Dieu! »
10 Чуқан-сүрән техиму күчийип кәткәчкә, миң беши [Йәһудийларниң] Павлусни тартиштуруп титма-титма қиливетишидин қорқуп, қисимға залға чүшүп уни уларниң арисидин зорлуқ билән тартип чиқип, қәлъәгә әкирип кетишини буйруди.
Une grande dispute s'étant élevée, le commandant, craignant que Paul ne soit mis en pièces par eux, ordonna aux soldats de descendre, de le prendre de force parmi eux et de l'amener dans la caserne.
11 Шу күни кечиси, Рәб Павлусниң йенида туруп: — Җасарәтлик бол! Чүнки Йерусалимда Мән тоғрамдики ишларға толуқ гувалиқ бәргиниңдәк, Рим шәһиридиму шундақ гувалиқ қилишиң муқәррәр болиду! — деди.
La nuit suivante, le Seigneur se tint près de lui et dit: « Courage, Paul, car de même que tu as rendu témoignage de moi à Jérusalem, il faut que tu le rendes aussi à Rome. »
12 Әтиси әтигәндә, Йәһудийлар Павлусни өлтүрүшни қәстләп, уни өлтүрмигичә һеч нәрсә йемәймиз, ичмәймиз, дәп өзлиригә ләнити бир қәсәмни қилишти.
Lorsqu'il fit jour, quelques Juifs s'assemblèrent et se lièrent par une malédiction, disant qu'ils ne mangeraient ni ne boiraient jusqu'à ce qu'ils eussent tué Paul.
13 Бу сүйқәст қәсимини ичкәнләр қириқ нәччә киши еди.
Il y avait plus de quarante personnes qui avaient formé cette conspiration.
14 Улар баш каһинлар вә ақсақалларниң алдиға берип: — Биз Павлусни өлтүрмигичә һеч нәрсә тетимаслиққа қаттиқ қәсәм ичтуқ.
Ils allèrent trouver les principaux sacrificateurs et les anciens, et dirent: Nous nous sommes liés par une grande malédiction pour ne rien goûter jusqu'à ce que nous ayons tué Paul.
15 Һазир силәр вә алий кеңәшмә униң ишлирини техиму тәпсилий тәкшүрүшни банә қилип, вәкил әвитип уни кеңәшмигә елип келишни миң бешидин тәләп қилиңлар. У бу йәргә йеқин кәлмәйла уни җайливетишкә тәйяр туримиз, — деди.
Maintenant donc, vous, avec le conseil, informez le tribun qu'il doit vous l'amener demain, comme si vous alliez juger son cas plus exactement. Nous sommes prêts à le tuer avant qu'il ne s'approche. »
16 Лекин Павлусниң сиңлисиниң оғли бөктүрмидин хәвәр тепип қәлъәгә кирип, Павлусқа мәлум қилип қойди.
Le fils de la sœur de Paul, ayant appris qu'ils étaient aux aguets, entra dans la caserne et en informa Paul.
17 Буниң билән Павлус йүз бешилиридин бирини чақиртип, униңға: — Бу балини миң беши билән көрүштүрүп қойсиңиз. Чүнки униңға мәлум қилидиған иши бар екән, — деди.
Paul fit venir un des centurions et dit: « Amenez ce jeune homme au commandant, car il a quelque chose à lui dire. »
18 Йүз беши уни елип миң бешиниң алдиға башлап кирип: — Мәһбус Павлус мени чақиртип, бу балини сиз билән көрүштүрүп қоюшумни тәләп қилди. Чүнки униң сизгә мәлум қилидиған иши бар екән, — деди.
Il le prit donc et l'amena au commandant en disant: « Paul, le prisonnier, m'a convoqué et m'a demandé de vous amener ce jeune homme. Il a quelque chose à te dire. »
19 Миң беши уни қолидин тутуп, бир чәткә тартип: — Маңа мәлум қилидиған немә ишиң бар? — дәп сориди.
Le commandant le prit par la main et, s'éloignant, lui demanda en privé: « Qu'as-tu à me dire? »
20 У җававән мундақ деди: — Йәһудийлар Павлусниң ишлирини тәпсилий тәкшүрәйли дәп сәвәп көрситип өзлиридин әтә уни алий кеңәшмигә елип беришни тәләп қилиш үчүн тил бириктүрүшти.
Il dit: « Les Juifs se sont mis d'accord pour te demander d'amener Paul demain au conseil, comme s'ils avaient l'intention de s'informer un peu plus précisément sur lui.
21 Уларға қайил болмиғайла, чүнки қириқтин артуқ адәм уни пайлап туриду. Улар Павлусни өлтүрмигичә һеч нәрсә йемәймиз, ичмәймиз, дегән қарғиш қәсимигә бағлинипту. Улар һазир өзлириниң уларниң тәливигә мақул болушлирини күтүп туриду.
Ne leur cède donc pas, car plus de quarante hommes l'attendent, qui se sont engagés par une malédiction à ne pas manger ni boire avant de l'avoir tué. Maintenant ils sont prêts, attendant la promesse de ta part. »
22 Миң беши униңға: — Бу ишни маңа мәлум қилғанлиғиңни һеч кимгә тинма! — дәп тапилап, балини қайтурди.
Le commandant laissa donc partir le jeune homme, en lui recommandant: « Ne dis à personne que tu m'as révélé ces choses. »
23 Миң беши йүз бешидин иккини чақиртип: — Икки йүз пиядә ләшкәр, йәтмиш атлиқ ләшкәр вә икки йүз нәйзиваз ләшкәрни бүгүн кечә саат тоққузда Қәйсәрийә шәһиригә қарап йолға чиқишқа һазирлаңлар!
Il appela deux des centurions, et dit: « Préparez deux cents soldats pour aller jusqu'à Césarée, avec soixante-dix cavaliers et deux cents hommes armés de lances, à la troisième heure de la nuit. »
24 Шуниң билән биллә, Павлусни валий Феликсниң йениға сақ-саламәт йәткүзүш үчүн, униң минишигә улақларни тәйярлаңлар! — дәп буйруди.
Il leur demanda de fournir des montures, afin de faire monter Paul sur l'une d'elles et de l'amener sain et sauf à Félix, le gouverneur.
25 Миң беши [Феликскә] мундақ бир хәт язди: —
Il écrivit une lettre ainsi conçue:
26 «Һөрмәтлик валий Феликс җанаблириға Клавдиюс Лисиястин салам!
« Claudius Lysias au très excellent gouverneur Félix: Salutations.
27 Ушбу адәмни Йәһудийлар тутувалған болуп, уни өлтүрмәкчи болғанда, униң Рим пухраси екәнлигини билип йетип, қисимни башлап берип уни қутқуздум.
Cet homme avait été saisi par les Juifs et allait être tué par eux, lorsque je suis arrivé avec les soldats et que je l'ai secouru, ayant appris qu'il était romain.
28 Мән уларниң бу киши үстидин қилған шикайитиниң немә екәнлигини ениқлимақчи болуп, уни Йәһудийларниң алий кеңәшмисигә елип бардим.
Désireux de savoir pourquoi ils l'accusaient, je l'ai fait descendre dans leur conseil.
29 Әмәлийәттә уларниң униң үстидин қилған шикайитиниң өзлириниң Тәврат қануниға даир дәталаш мәсилиләргә мунасивәтлик екәнлигини байқидим, бирақ униңдин өлүм җазаси беришкә яки зинданға ташлашқа лайиқ бирәр шикайәт қилғидәк ишни тапалмидим.
J'ai trouvé qu'on l'accusait sur des questions relatives à leur loi, mais qu'il n'était accusé de rien qui mérite la mort ou la prison.
30 Кейин, Йәһудийларниң уни өлтүрүветиш қәстидә жүрүватқанлиғи һәққидики ахбарат маңа мәлум қилинғанда, дәрһал уни силигә йоллаттим вә шуниң билән биллә, униңға әрз қилғучиларниң өзлириниң алдида шикайәтлирини ейтишини буйрудум. Хәйр!».
Lorsqu'on m'a dit que les Juifs attendaient cet homme, je te l'ai envoyé immédiatement, en chargeant ses accusateurs de te présenter eux aussi leurs accusations contre lui. Adieu. »
31 Ләшкәрләр әнди буйруқ бойичә Павлусни кечиләп Антипатрис шәһиригә йәткүзди.
Les soldats, exécutant leurs ordres, prirent donc Paul et le conduisirent de nuit à Antipatris.
32 Әтиси, атлиқ ләшкәрләр Павлусни елип меңишқа қалдурулуп, қалған ләшкәрләр [Йерусалимдики] қәлъәгә қайтип кәлди.
Le lendemain, ils laissèrent les cavaliers qui devaient l'accompagner et retournèrent à la caserne.
33 Атлиқлар Қәйсәрийәгә кирип, хәтни валийға тапшурди вә Павлусниму униң алдида һазир қилди.
Lorsqu'ils arrivèrent à Césarée et remirent la lettre au gouverneur, ils lui présentèrent aussi Paul.
34 Валий хәтни оқуғандин кейин, Павлусниң қайси өлкидин екәнлигини сорап, униң Киликийәдин кәлгәнлигини билип,
Après l'avoir lue, le gouverneur demanda de quelle province il était originaire. Ayant compris qu'il était de Cilicie, il dit:
35 Униңға: — Үстүңдин әрз қилғучилар кәлгәндә ишлириңни толуқ аңлаймән, — деди вә уни Һерод ханниң ордисида нәзәрбәнд қилип қоюшни буйруди.
« Je t'entendrai pleinement quand tes accusateurs seront aussi arrivés. » Il ordonna qu'on le garde dans le palais d'Hérode.
