Паалийәтлири 12
1 Шу чағларда, Һерод падиша җамаәттикиләрдин бәзилиригә зиянкәшлик қилмақчи болуп уларға қол салди.
Now about that time Herod the king threw on hands to harm some of those from the church.
2 У Юһаннаниң акиси Яқупни қиличлап өлтүрди.
And he killed James the brother of John with the sword.
3 Өзиниң бу қилған ишиниң Йәһудийларға яққанлиғини көрүп, у Петрусниму тутқун қилдуруди (шу чағда «петир нан һейти» мәзгили еди).
And after seeing that it was pleasing the Jews, he proceeded to arrest Peter also (and those were the days of unleavened bread),
4 Петрусни тутқандин кейин, уни зинданға ташлап, төрт ләшкәр бир гуруппа қилинған төрт қараввул топиға тапшурди. Пасха һейттин кейин, Һерод уни халайиқ алдида сорақ қилмақчи еди.
whom, having also arrested, he put in prison, having delivered to four quaternions of soldiers to guard him, intending after the Passover to bring him forth to the people.
5 Шуңа Петрус зинданда тутуп қелинди. Лекин җамаәт Худаға җан-дил билән униң үчүн дуа қилишивататти.
Indeed therefore Peter was kept in the prison, but fervent prayer was being made by the church to God for him.
6 Әнди Һерод уни елип чиқип сот қилишниң алдинқи кечиси, Петрус икки зәнҗир билән бағлақлиқ пети, икки қаравулниң оттурисида ухлавататти; ишикниң сиртидиму бир нәччә қаравул зинданни күзәт қиливататти.
And when Herod was about to bring him forth, that night Peter was sleeping between two soldiers, bound by two chains. And guards in front of the door guarded the prison.
7 Вә туюқсиз Рәбниң бир пәриштиси көрүнүп, бир нур камерни йорутти. Пәриштә Петрусниң биқиниға ноқуп: — Тез тур! — дәп ойғатти. Униң қоллиридики зәнҗир шу һаман бошап чүшүп кәтти.
And behold, an agent of the Lord stood near, and light shone in the room. And after striking the side of Peter, he raised him up, saying, Get up quickly. And his chains fell off from his hands.
8 Пәриштә униңға: — Белиңни бағливал! Кәшиңниму кий! — деди. Петрус униң дегинини қилди. Андин у: — Чапиниңни йепинчақлап кәйнимдин маң! — деди.
And the agent said to him, Gird thyself, and tie on thy sandals. And he did so. And he says to him, Throw on thy garment, and follow me.
9 Петрус униңға әгишип [камердин] чиқти. Бирақ у пәриштиниң вастиси билән болуватқан бу ишларниң растлиғини билмәй, бәлки бир ғайипанә көрүнүш көрүптимән, дәп ойлавататти.
And after going out, he followed him. And he had not seen that the thing happening by the agent was true, but presumed to see a vision.
10 Улар биринчи вә иккинчи күзәттин өтүп, зинданниң шәһәргә чиқидиған төмүр дәрвазисиға барғанда, дәрваза улар үчүн өзлүгидин ечилип кәтти. Улар чиқип, бир кочидин өткәндә, пәриштә туюқсиз униң йенидин кәтти.
And when they passed a first and a second watch, they came to the iron gate, the one leading to the city, which opened spontaneously to them. And after going out, they advanced one street. And straightaway the agent withdrew from him.
11 Шу чағда, Петрус есигә келип, өз-өзигә: «Дәрвәқә әнди Рәб Өз пәриштисини әвәтип, мени Һеродниң қолидин вә Йәһудий хәлқиниң күткәнлириниң һәммисидин қутқузупту, дәп билдим» — деди.
And when Peter came to himself, he said, Now I know truly, that the Lord dispatched his agent and delivered me out of the hand of Herod and all the expectation of the people of the Jews.
12 Һәқиқий әһвални чүшинип йәткәндә, у Маркус дәпму атилидиған Юһаннаниң аниси Мәрйәмниң өйигә барди. У йәрдә нурғун кишиләр жиғилип дуа-тилавәт қиливататти.
And having realized it, he came to the house of Mary the mother of John, surnamed Mark, where a considerable were gathered and praying.
13 У дәрвазиниң ишигини қаққанда, Рода исимлиқ бир дедәк авазни аңлап чиқти.
And when Peter knocked the door of the gate, a servant girl named Rhoda came to hearken.
14 У Петрусниң авазини тонуп, хошаллиғидин ишикни ечишқиму үлгүрмәй жүгүрүп келип, һәммәйләнгә: — Петрус дәрваза алдида туриду! — дәп хәвәр қилди.
And after recognizing Peter's voice, she did not open the gate for joy, but having ran in, she reported Peter was standing in front of the gate.
15 Лекин улар: — Сараң болуп қалдиңғу! — дейишти. Бирақ у: — Раст шундақ, дәп турувалди. Улар: — У униң пәриштиси болса керәк! — дейишти.
And they said to her, Thou are mad. But she insisted to have it so. But they said, It is his agent.
16 Бирақ Петрус дәрвазини қеқивәрди. Улар чиқип дәрвазини ечип, униң өзини көргәндә һәммәйлән һаң-таң болушти.
But Peter continued knocking, and when they opened, they saw him, and were astonished.
17 Петрус уларға үн чиқармаслиққа қол ишарити қилип, уларға Рәбниң өзини зиндандин қандақ елип чиққанлиғини ейтип бәрди. Андин кейин, у: — Бу хәвәрни Яқупқа вә қериндашларға йәткүзүп қоюңлар, — дәп, өзи у йәрдин башқа йәргә кәтти.
But after motioning to them with the hand to be silent, he described to them how the Lord brought him out of the prison. And he said, Report these things to James, and to the brothers. And having departed, he went to a different place.
18 Таң атқанда, қаравуллар Петрус зади немә болди дәп сарисимигә чүшти.
But having become day, there was no small stir among the soldiers what then became of Peter.
19 Һерод уни издәп униң из-деригини тапалмиғачқа, қаравулларни сорақ қилип, уларни өлүмгә мәһкүм қилишни буйруди. Бу иштин кейин, у Йәһудийәдин чүшүп Қәйсәрийә шәһиригә берип шу йәрдә турди.
And Herod, who sought for him, and not having found, having examined the guards, he commanded them to be led away. And going down from Judea to Caesarea, he remained there.
20 Әслидә Һерод [хан] билән Тур вә Зидондикиләр арисида қаттиқ җедәл бар еди. Һалбуки, Тур вә Зидондикиләр бирлишип, Һеродниң алдиға кәлди. Униң билән яришивелиш үчүн улар алди билән ханниң Биластус исимлиқ шәхсий ғоҗидарини өзлиригә яр-йөләк болушқа қайил қилған еди. Чүнки бу жуттикиләр ашлиқни ханниң илкидики җайлардин алатти.
Now Herod was angry at the Tyrians and Sidonians. But they came with one accord to him, and, having persuaded Blastus the man over the king's bedchamber, they requested peace, because their country was sustained from the monarchy.
21 Бәлгүләнгән көрүшүш күнидә Һерод шаһанә тонлирини кийип, сорақ тәхтидә олтирип, уларға нутуқ сөзлиди.
And at a set day Herod, having arrayed himself in royal apparel, and having sat on the tribunal, he made an oration to them.
22 Аңлиған хәлиқ: — Бу адәмниң авази әмәс, бәлки бир илаһниң авазидур! — дәп вақирашти.
And the populace shouted, The voice of a god, and not of a man.
23 Шуан Пәрвәрдигарниң бир пәриштиси ханни урди; чүнки у шан-шәрәпни Худаға беғишлимиди. Нәтиҗидә, у қурутқа йәм болуп өлди.
And immediately an agent of the Lord struck him, because he did not give glory to God. And after becoming worm-eaten, he expired.
24 Амма Худаниң сөз-калами давамлиқ бәрқ уруп кеңәйди.
But the word of God grew and multiplied.
25 Барнабас билән Саул Йерусалимда сәдиқилирини тапшуруш хизмитини ада қилғандин кейин, Антакяға қайтип кәтти. Улар Маркус дәпму атилидиған Юһаннани биллә елип барди.
And Barnabas and Saul turned back in Jerusalem after fulfilling the service, also having taken along John who was surnamed Mark.
