< Тимотийға 2 2 >

1 Шуңа әй оғлум, сән Мәсиһ Әйсада болған меһри-шәпқәткә тайинип күчлүк бол;
ہے مَمَ پُتْرَ، کھْرِیشْٹَیِیشُتو یونُگْرَہَسْتَسْیَ بَلینَ تْوَں بَلَوانْ بھَوَ۔
2 вә сән көп гувачилар алдида мәндин аңлиғанлириңни һәм ишәшлик һәмдә башқиларғиму тәлим берәләйдиған адәмләргә аманәт қилғин.
اَپَرَں بَہُبھِح ساکْشِبھِح پْرَمانِیکرِتاں یاں شِکْشاں شْرُتَوانَسِ تاں وِشْواسْییشُ پَرَسْمَے شِکْشادانے نِپُنیشُ چَ لوکیشُ سَمَرْپَیَ۔
3 Әйса Мәсиһниң яхши җәңчиси болуш сүпитидә, харлиқ-мушәққәтни өз һәссәң бойичә ортақ тартқин.
تْوَں یِیشُکھْرِیشْٹَسْیوتَّمو یودّھیوَ کْلیشَں سَہَسْوَ۔
4 Җәңчи болған киши өзини әскәрликкә тизимлиған сәрдарини рази қилиш үчүн адәттики турмуш ишлирини өзигә һәләк қиливалмаслиғи керәк.
یو یُدّھَں کَروتِ سَ ساںسارِکے وْیاپارے مَگْنو نَ بھَوَتِ کِنْتُ سْوَنِیوجَیِتْرے روچِتُں چیشْٹَتے۔
5 Мусабиқигә қатнашқан тәнһәрикәтчиму мусабиқә қаидилиригә риайә қилмиса, ғәлибә таҗиға еришәлмәйду.
اَپَرَں یو مَلَّے رْیُدھْیَتِ سَ یَدِ نِیَمانُسارینَ نَ یُدّھیَتِ تَرْہِ کِرِیٹَں نَ لَپْسْیَتے۔
6 Әҗир сиңдүргән дехан һосулидин биринчи болуп бәһримән болуши тегишликтур.
اَپَرَں یَح کرِشِیوَلَح کَرْمَّ کَروتِ تینَ پْرَتھَمینَ پھَلَبھاگِنا بھَوِتَوْیَں۔
7 Бу сөзлирим үстидә яхши ойла, шуниң билән Рәб саңа һәммә ишта йорутиду.
مَیا یَدُچْیَتے تَتْ تْوَیا بُدھْیَتاں یَتَح پْرَبھُسْتُبھْیَں سَرْوَّتْرَ بُدّھِں داسْیَتِ۔
8 Сән Давутниң нәсли болған, өлүмдин тирилгән Әйса Мәсиһни мән йәткүзүватқан хуш хәвәр бойичә есиңдә чиң тут.
مَمَ سُسَںوادَسْیَ وَچَنانُسارادْ دایُودْوَںشِییَں مرِتَگَنَمَدھْیادْ اُتّھاپِتَنْچَ یِیشُں کھْرِیشْٹَں سْمَرَ۔
9 Бу хуш хәвәрни дәп көп харлиқ-мушәққәт чекип, һәтта җинайәтчи һесаплинип кишәнлинип ятимән. Һалбуки, Худаниң сөз-калами һеч кишәнләнмәйду!
تَتْسُسَںوادَکارَنادْ اَہَں دُشْکَرْمّیوَ بَنْدھَنَدَشاپَرْیَّنْتَں کْلیشَں بھُنْجے کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ واکْیَمْ اَبَدّھَں تِشْٹھَتِ۔
10 Әнди мән дәл шу сәвәптин, [Худа] таллиған бәндиләрниң Мәсиһ Әйсада болған ниҗатқа мәңгүлүк шан-шәрәп билән еришиши үчүн һәммә ишқа бәрдашлиқ беримән. (aiōnios g166)
کھْرِیشْٹینَ یِیشُنا یَدْ اَنَنْتَگَورَوَسَہِتَں پَرِتْرانَں جایَتے تَدَبھِرُچِتَے رْلوکَیرَپِ یَتْ لَبھْییتَ تَدَرْتھَمَہَں تیشاں نِمِتَّں سَرْوّانْییتانِ سَہے۔ (aiōnios g166)
11 Төвәндики бу сөзләр ишәшликтур: — «Униң билән биллә өлгән екәнмиз, Униң билән һаятта биллә яшаймиз.
اَپَرَمْ ایشا بھارَتِی سَتْیا یَدِ وَیَں تینَ سارْدّھَں مْرِیامَہے تَرْہِ تینَ سارْدّھَں جِیوِوْیامَح، یَدِ چَ کْلیشَں سَہامَہے تَرْہِ تینَ سارْدّھَں راجَتْوَمَپِ کَرِشْیامَہے۔
12 Қийинчилиқларға бәрдашлиқ бәрсәк, Униң билән биллә һөкүм сүримиз. Биз униңдин тансақ, Уму биздин таниду.
یَدِ وَیَں تَمْ اَنَنْگِیکُرْمَّسْتَرْہِ سو سْمانَپْیَنَنْگِیکَرِشْیَتِ۔
13 Биз Униңға садақәтсизлик қилсақму, У йәнила садақәтликтур; Чүнки У Өзидин һеч таналмайду».
یَدِ وَیَں نَ وِشْواسامَسْتَرْہِ سَ وِشْواسْیَسْتِشْٹھَتِ یَتَح سْوَمْ اَپَہْنوتُں نَ شَکْنوتِ۔
14 Бу ишларни давамлиқ [қериндашларниң] сәмигә селип, уларни Рәб алдида бемәна сөзләр үстидә талаш-тартиш қилмаслиқни әстайдиллиқ билән агаһландурғин. Бундақ талаш-тартишларниң һеч қандақ пайдиси болмайла қалмай, бәлки аңлиғучиларни набут қилиду.
تْوَمیتانِ سْمارَیَنْ تے یَتھا نِشْپھَلَں شْروترِناں بھْرَںشَجَنَکَں واگْیُدّھَں نَ کُرْیَّسْتَتھا پْرَبھوح سَمَکْشَں درِڈھَں وِنِییادِشَ۔
15 Уста тикимчи рәхтни тоғра пичқандәк һәқиқәт сөзини дурус чүшәндүрүп, өзүңни Худа алдида тәстиқланғидәк, йәргә қарап қалмайдиған маһир бир хизмәткар қилип көрситишкә интилип көңүл қойғин;
اَپَرَں تْوَمْ اِیشْوَرَسْیَ ساکْشاتْ سْوَں پَرِیکْشِتَمْ اَنِنْدَنِییَکَرْمَّکارِنَنْچَ سَتْیَمَتَسْیَ واکْیاناں سَدْوِبھَجَنے نِپُنَنْچَ دَرْشَیِتُں یَتَسْوَ۔
16 лекин иплас, қуруқ гәпләрдин нери тур. Чүнки бундақ гәпләрни қилғучилар бәрибир техиму ихлассизлиққа чөмүп кетиду.
کِنْتْوَپَوِتْرا اَنَرْتھَکَکَتھا دُورِیکُرُ یَتَسْتَدالَمْبِنَ اُتَّروتَّرَمْ اَدھَرْمّے وَرْدّھِشْیَنْتے،
17 Мошундақларниң гәплири худди мәрәздәк тезла ямрап кетиду. Хименеюс вә Филетослар мана шундақларниң ичидики иккисидур;
تیشانْچَ واکْیَں گَلِتَکْشَتَوَتْ کْشَیَوَرْدّھَکو بھَوِشْیَتِ تیشاں مَدھْیے ہُمِنایَح پھِلِیتَشْچیتِنامانَو دْوَو جَنَو سَتْیَمَتادْ بھْرَشْٹَو جاتَو،
18 улар һәқиқәттин чәтнәп, өлгәнләрниң тирилиши дегән бу иш аллиқачан йүз берип болди, дәйду, шундақла бәзиләрниң етиқатини ғулитиду.
مرِتاناں پُنَرُتّھِتِ رْوْیَتِیتیتِ وَدَنْتَو کیشانْچِدْ وِشْواسَمْ اُتْپاٹَیَتَشْچَ۔
19 Һалбуки, Худаниң мәзмут ули чиң турмақта. Униң үстигә мөһүр билән: «Рәб Өзигә тәвә болғанларни тонуйду» вә «Рәбниң мубарәк намини ләвзигә алидиғанларниң һәммиси рәзилликтин қол үзсун» дәп мөһүрләнгәндур.
تَتھاپِیشْوَرَسْیَ بھِتِّمُولَمْ اَچَلَں تِشْٹھَتِ تَسْمِںشْچییَں لِپِ رْمُدْرانْکِتا وِدْیَتے۔ یَتھا، جاناتِ پَرَمیشَسْتُ سْوَکِییانْ سَرْوَّمانَوانْ۔ اَپَگَچّھیدْ اَدھَرْمّاچَّ یَح کَشْچِتْ کھْرِیشْٹَنامَکرِتْ۔۔
20 Бай-баяшат адәмниң өйидә пәқәт алтун вә күмүч қача-қучиларла әмәс, яғач, сапал қачиларму болиду. Қача-қучиларниң бәзилири әтиварлиниду, бәзилири пәс көрүлиду.
کِنْتُ برِہَنِّکیتَنے کیوَلَ سُوَرْنَمَیانِ رَوپْیَمَیانِ چَ بھاجَنانِ وِدْیَنْتَ اِتِ تَرْہِ کاشْٹھَمَیانِ مرِنْمَیانْیَپِ وِدْیَنْتے تیشانْچَ کِیَنْتِ سَمّانایَ کِیَنْتَپَمانایَ چَ بھَوَنْتِ۔
21 Әгәр бир киши өзини ундақларниң киридин тазилап халий қилса, у муқәддәс қилинған, ғоҗайинимизға ярайдиған қачидәк, һәр қандақ гөзәл ишларға тәйяр болиду.
اَتو یَدِ کَشْچِدْ ایتادرِشیبھْیَح سْوَں پَرِشْکَروتِ تَرْہِ سَ پاوِتَں پْرَبھوح کارْیَّیوگْیَں سَرْوَّسَتْکارْیّایوپَیُکْتَں سَمّانارْتھَکَنْچَ بھاجَنَں بھَوِشْیَتِ۔
22 Шуңлашқа, яшлиқниң арзу-һәвәслиридин өзүңни қачурғин, пак қәлб билән Рәбгә нида қилғучи билән биллә һәққанийлиқ, ишәш-етиқат, меһир-муһәббәт вә тинич-хатирҗәмликни қоғлишип издә.
یَووَناوَسْتھایا اَبھِلاشاسْتْوَیا پَرِتْیَجْیَنْتاں دھَرْمّو وِشْواسَح پْریمَ یے چَ شُچِمَنوبھِح پْرَبھُمْ اُدِّشْیَ پْرارْتھَناں کُرْوَّتے تَیح سارْدّھَمْ اَیکْیَبھاوَشْچَیتیشُ تْوَیا یَتْنو وِدھِییَتاں۔
23 Лекин әхмиқанә, билимсизликтин чиққан талаш-тартишларға арилишишни рәт қил, чүнки бундақ ишларниң җедәл терийдиғанлиғини билисән.
اَپَرَں تْوَمْ اَنَرْتھَکانْ اَجْناناںشْچَ پْرَشْنانْ واگْیُدّھوتْپادَکانْ جْناتْوا دُورِیکُرُ۔
24 Әндиликтә Рәбниң қули җедәлләшмәслиги, бәлки һәммә кишиләргә мулайим-меһриван, тәлим беришкә маһир, сәвир-тақәтлик болуши керәк;
یَتَح پْرَبھو رْداسینَ یُدّھَمْ اَکَرْتَّوْیَں کِنْتُ سَرْوّانْ پْرَتِ شانْتینَ شِکْشادانیچّھُکینَ سَہِشْنُنا چَ بھَوِتَوْیَں، وِپَکْشاشْچَ تینَ نَمْرَتْوینَ چیتِتَوْیاح۔
25 шуниң билән өз-өзигә қарши болғанларға у Худа бәлким уларға һәқиқәтни тонуп йетишигә товва қилидиған қәлбни берәр дәп, мөмин-мулайимлиқ билән несиһәт қилсун;
تَتھا کرِتے یَدِیشْوَرَح سَتْیَمَتَسْیَ جْنانارْتھَں تیبھْیو مَنَحپَرِوَرْتَّنَرُوپَں وَرَں دَدْیاتْ،
26 бундақ болғанда улар уйқисини ечип, өзлирини өз муддиасиға әмәл қилишқа тутқун қилған Иблисниң қапқинидин қутулалайду.
تَرْہِ تے یینَ شَیَتانینَ نِجابھِلاشَسادھَنایَ دھرِتاسْتَسْیَ جالاتْ چیتَناں پْراپْیودّھارَں لَبْدھُں شَکْشْیَنْتِ۔

< Тимотийға 2 2 >