Самуил 2 4
1 Саулниң оғли Абнәрниң Һебронда өлгинини аңлиғанда қоли бошишип кәтти, барлиқ Исраил дәккә-дүккигә чүшти.
И слыша Иевосфей сын Сауль, яко умре Авенир сын Ниров в Хевроне, и ослабеша руце его, и вси мужие Израилевы изнемогоша.
2 Саулниң оғлиниң қошуниниң алдин жүрәр қисмида икки сәрдари болуп, бириниң исми Баанаһ, йәнә бириниң исми Рәкаб еди. Улар Бинямин қәбилисидин болған Бәәротлуқ Риммонниң оғуллири еди (чүнки Бәәрот Бинямин қәбилисигә тәвә һесаплинатти;
И два мужа старейшины полков Иевосфеа сына Сауля: имя единому Ваана и имя другому Рихав, сынове Реммона Вирофейскаго от сынов Вениаминих: яко Вироф вменяшеся в сынех Вениаминих.
3 лекин Бәәротлуқлар Гиттаимға қечип берип у йәрдә бу күнгичә мусапирдәк яшаватиду).
И отбегоша Вирофее в Гефем, и беша тамо живуще до днешняго дне.
4 Саулниң оғли Йонатанниң бир оғли болуп, пути ақсақ еди. Саул билән Йонатанниң өлгәнлиги тоғрилиқ хәвәр Йизрәәлгә йәткәндә, у бәш яшқа киргән еди. Иник аниси уни елип қачти; лекин шундақ болдики, у алдирап жүгүргәчкә, бала чүшуп кетип, ақсақ болуп қалған еди. Униң исми Мәфибошәт еди.
И Ионафану сыну Саулю сын бе хром ногама, сын пяти лет: и той, егда прииде возвещение о Сауле и Ионафане сыне его от Иезраеля, и взят его пестунница его, и бежа: и бысть тщащейся ей на отшествие, и паде, и охроме, имя же ему Мемфивосфей.
5 Әнди бир күни Бәәротлоқ Риммонниң оғуллири Рәкаб билән Баанаһ чиңқи чүш вақтида Ишбошәтниң өйигә барди. Ишбошәт чүшлүк уйқида ухлаватқан еди.
И поидоста сынове Реммона Вирофейскаго, Рихав и Ваана, и внидоста во время зноя дневнаго в дом Иевосфеов, и той почиваше на одре в полудне:
6 Улар буғдай алимиз дегәнни банә қилип, өйиниң ичкиригә кирип, Ишбошәтниң қосиғиға [пичақ] санҗиди. Андин Рәкаб вә Баанаһ қечип кәтти
и се, вратник дому очищаше пшеницу и воздрема и спаше, Рихав же и Ваана братия утаившася внидоста в дом:
7 (улар Ишбошәт һуҗрисида кариватта ятқинида, өйгә кирип, уни өлтүргән еди). Улар униң каллисини кесип, андин каллисини елип кечичә Арабаһ түзләңлигидин меңип өтти.
Иевосфей же почиваше на одре своем в ложнице своей: и биста его, и умертвиста его, и отяста главу его, и взяста главу его, и отидоста путем иже на запад всю нощь:
8 Улар Ишбошәтниң каллисини Һебронға, Давутниң қешиға елип берип, падишаға: Мана, бу җанаблириниң җенини издигән дүшмәнлири Саулниң оғли Ишбошәтниң каллиси! Бүгүн Пәрвәрдигар ғоҗам падишани Саул билән нәслидин интиқам елишқа муйәссәр қилди — деди.
и принесоста главу Иевосфеову к Давиду в Хеврон и реста к царю: се, глава Иевосфеа сына Саулова врага твоего, иже искаше души твоея, и даде Господь господину нашему царю отмщение врагов его, якоже день сей, от Саула врага твоего и от семене его.
9 Давут Бәәротлуқ Риммонниң оғуллири Рәкаб билән иниси Баанаһға: Мени барлиқ қийинчилиқлардин қутқузған Пәрвәрдигарниң һаяти билән қәсәм қилимәнки,
И отвеща Давид Рихаву и Ваане брату его, сыном Реммона Вирофейскаго, и рече има: жив Господь, иже избави душу мою от всякия скорби:
10 бурун бириси Давутқа хуш хәвәр елип кәлдим, дәп ойлап, маңа: — Мана, Саул өлди, дәп кәлгәндә, мән уни елип Зиклагта өлтүрүвәттим. Бәрһәқ, мана бу униң йәткүзгән хәвириниң мукапати болған еди!
ибо возвестивый мне, яко умре Саул и Ионафан, и той бяше аки благовествуяй предо мною, и ях его и убих его в Секелазе, емуже должен бех дати дар:
11 Әнди мән шундақ қилған йәрдә, рәзил адәмләр өз өйидә орунда ятқан бир һәққаний кишини өлтүргән болса, мән немә қилай?! Униң аққан қан қәрзини силәрниң қолуңлардин елип, силәрни йәр йүзидин йоқатмамдим? — деди.
и ныне мужие лукавии убиша мужа праведна в дому его на одре его, и ныне взыщу крове его от руки вашея и искореню вас от земли.
12 Давут ғуламлириға буйруқ қиливиди, улар буларни қәтл қилди. Уларниң қол-путлирини кесип, уларни Һеброндики көлниң йенида есип қойди; лекин улар Ишбошәтниң бешини елип Һебронда Абнәрниң қәбридә дәпнә қилди.
И заповеда Давид отроком своим, и убиша их, и отсекоша руце их и нозе их, и повесиша их над источником в Хевроне, и главу Иевосфеову погребоша во гробе Авенира сына Нирова (в Хевроне).
