Самуил 2 12
1 Пәрвәрдигар Натанни Давутниң қешиға маңдурди. У Давутниң қешиға келип униңға мундақ деди: «Бир шәһәрдә икки адәм бар болуп, бириси бай, йәнә бириси кәмбәғәл еди.
Домнул а тримис пе Натан ла Давид. Ши Натан а венит ла ел ши й-а зис: „Ынтр-о четате ерау дой оамень: унул богат ши алтул сэрак.
2 Байниң интайин тола қой вә кала падилири бар еди.
Богатул авя фоарте мулте ой ши фоарте мулць бой.
3 Лекин кәмбәғәлниң өзи сетивелип баққан кичик бир сағлиқ қозидин башқа бир нәрсиси йоқ еди. Қоза кәмбәғәлниң өйидә балилири билән тәң өсүп чоң болди. Қоза униң йегинидин йәп, униң ичкинидин ичип, униң қучиғида ухлиди; униң нәзиридә у өз қизидәк еди.
Сэракул н-авя нимик декыт о мелушя, пе каре о кумпэрасе; о хрэня ши о крештя ла ел ымпреунэ ку копиий луй; еа мынка дин ачеяшь букатэ де пыне ку ел, бя дин ачелашь пахар ку ел, дормя ла сынул луй ши ел о привя ка пе фата луй.
4 Бир күни бир йолучи байниңкигә кәлди. Амма у өзигә кәлгән меһман үчүн өзиниң қой яки кала падилиридин бирини йегүзүшкә тәйярлашқа көзи қиймай, бәлки кәмбәғәлниң қозисини тартивелип союп, кәлгән меһман үчүн тәйярлиди».
А венит ун кэлэтор ла омул ачела богат. Ши богатул ну с-а ындурат сэ се атингэ де оиле сау де боий луй ка сэ прегэтяскэ ун прынз кэлэторулуй каре венисе ла ел, чи а луат оая сэракулуй ши а гэтит-о пентру омул каре венисе ла ел.”
5 Давут буни аңлап у кишигә қаттиқ ғәзәпләнди. У Натанға: Пәрвәрдигарниң һаяти билән [қәсәм қилимәнки], шуни қилған адәм өлүмгә лайиқтур!
Давид с-а апринс фоарте таре де мыние ымпотрива омулуй ачестуя ши а зис луй Натан: „Виу есте Домнул кэ омул каре а фэкут лукрул ачеста есте вредник де моарте!
6 У һеч рәһимдиллиқ көрсәтмәй бу ишни қилғини үчүн қозиға төрт һәссә төләм төлисун — деди.
Ши сэ дя ынапой патру мей, пентру кэ а сэвыршит фапта ачаста ши н-а авут милэ.”
7 Натан Давутқа: Сән дәл шу кишидурсән! Исраилниң Худаси Пәрвәрдигар мундақ дәйду: «Мән сени Исраилниң үстидә падиша болғили мәсиһ қилдим вә Саулниң қолидин қутқуздум;
Ши Натан а зис луй Давид: „Ту ешть омул ачеста! Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: ‘Еу те-ам унс ымпэрат песте Исраел ши те-ам скэпат дин мына луй Саул;
8 Мән ғоҗаңниң җәмәтини саңа берип, ғоҗаңниң аяллирини қучиғиңға ятқузуп, Исраилниң җәмәти билән Йәһуданиң җәмәтини саңа бәрдим. Әгәр сән буни аз көргән болсаң, Мән саңа йәнә һәссиләп берәттим;
те-ам фэкут стэпын пе каса стэпынулуй тэу, ам пус ла сынул тэу невестеле стэпынулуй тэу ши ць-ам дат каса луй Исраел ши Иуда. Ши дакэ ар фи фост пуцин атыта, аш май фи адэугат.
9 Немишкә Пәрвәрдигарниң сөзини көзгә илмай, униң нәзиридә рәзил болғанни қилдиң? Сән Һиттий Урияни қилич билән өлтүргүзүп, униң аялини өзүңгә аял қилдиң, сән уни Аммонийларниң қиличи билән қәтл қилдиң.
Пентру че дар ай диспрецуит ту Кувынтул Домнулуй, фэкынд че есте рэу ынаинтя Луй? Ай ловит ку сабия пе Урие, Хетитул, ай луат де невастэ пе невастэ-са ши пе ел л-ай учис ку сабия фиилор луй Амон.
10 Әнди сән Мени көзгә илмай, Һиттий Урияниң аялини өзүңгә аял қилғиниң үчүн, қилич сениң өйүңдин айрилмайду».
Акум, ничодатэ ну се ва депэрта сабия дин каса та, пентру кэ М-ай диспрецуит ши пентру кэ ай луат де невастэ пе неваста луй Урие, Хетитул.’
11 Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана өз өйүңдин саңа яманлиқ кәлтүрүп, көзлириңниң алдида аяллириңни елип, саңа йеқин бирисигә беримән, у болса күпкүндүздә аяллириң билән ятиду.
Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, дин каса та вой ридика ненорочиря ымпотрива та ши вой луа де суб окий тэй пе невестеле тале ши ле вой да алтуя, каре се ва кулка ку еле ын фаца соарелуй ачестуя.
12 Сән болсаң у ишни мәхпий қилдиң, лекин Мән бу ишни пүткүл Исраилниң алдида күндүздә қилимән» — деди.
Кэч ай лукрат пе аскунс; Еу ынсэ вой фаче лукрул ачеста ын фаца ынтрегулуй Исраел ши ын фаца соарелуй.’”
13 Давут Натанға: — Мән Пәрвәрдигарниң алдида гуна қилдим — деди. Натан Давутқа: Пәрвәрдигар һәм гунайиңдин өтти; сән өлмәйсән.
Давид а зис луй Натан: „Ам пэкэтуит ымпотрива Домнулуй!” Ши Натан а зис луй Давид: „Домнул ыць яртэ пэкатул, ну вей мури.
14 Һалбуки, бу иш билән Пәрвәрдигарниң дүшмәнлиригә күпүрлүк қилишқа пурсәт бәргиниң үчүн, сениңдин туғулған оғул бала чоқум өлиду, — деди.
Дар, пентру кэ ай фэкут пе врэжмаший Домнулуй сэ-Л хуляскэ сэвыршинд фапта ачаста, фиул каре ци с-а нэскут ва мури.”
15 Шуниң билән Натан өз өйигә қайтип кәтти. Пәрвәрдигар Урияниң аялидин Давутқа туғулған балини шундақ урдики, у қаттиқ кесәл болди.
Ши Натан а плекат акасэ. Домнул а ловит копилул пе каре-л нэскусе луй Давид неваста луй Урие ши а фост греу болнав.
16 Давут бала һәққидә Худаға йелинди. У роза тутуп, кечиләрдә ичкиригә кирип йәрдә дүм ятатти.
Давид с-а ругат луй Думнезеу пентру копил ши а постит ши, кынд а венит акасэ, тоатэ ноаптя а стат кулкат пе пэмынт.
17 Униң җәмәтиниң ақсақаллири қопуп униң қешиға берип, уни йәрдин қопурмақчи болди; лекин у унимиди вә улар билән тамақ йейишни рәт қилди.
Бэтрыний касей ау стэруит де ел сэ се скоале де ла пэмынт, дар н-а воит ши н-а мынкат нимик ку ей.
18 Йәттинчи күни бала өлди. Давутниң хизмәткарлири бала өлди, дегән хәвәрни униңға бериштин қорқуп: «Бала тирик вақитида падиша бизниң сөзлиримизгә қулақ салмиди, әнди биз қандақму униңға бала өлди, дәп хәвәр беримиз? У өзини зәхимләндүрүши мүмкин!» — дейишти.
А шаптя зи, копилул а мурит. Служиторий луй Давид с-ау темут сэ-й дя де весте кэ а мурит копилул. Кэч зичяу: „Кынд копилул трэя ынкэ, й-ам ворбит, ши ну не-а аскултат. Кум сэ ындрэзним сэ-й спунем: ‘А мурит копилул’? Аре сэ се ынтристезе ши май мулт.”
19 Лекин Давут хизмәткарлириниң пичирлашқинини көрүп, балиниң өлгинини уқти. Шуңа Давут хизмәткарлиридин: Бала өлдиму? дәп сориди. Улар: Өлди, — дәп җавап бәрди.
Давид а бэгат де сямэ кэ служиторий луй ворбяу ын шоаптэ ынтре ей ши а ынцелес кэ мурисе копилул. Ел а зис служиторилор сэй: „А мурит копилул?” Ши ей ау рэспунс: „А мурит.”
20 Шуниң билән Давут йәрдин қопуп, жуюнуп, [хушбуй] май билән мәсиһлинип, кийимлирини йәңгүшләп, Пәрвәрдигарниң өйигә кирип ибадәт қилди; андин өз өйигә қайтип өзигә тамақ әкәлтүрүп йеди.
Атунч, Давид с-а скулат де ла пэмынт. С-а спэлат, с-а унс ши шь-а скимбат хайнеле, апой с-а дус ын Каса Домнулуй ши с-а ынкинат. Ынторкынду-се акасэ, а черут сэ и се дя сэ мэнынче ши а мынкат.
21 Хизмәткарлири униңға: Силиниң бу немә қилғанлири? Бала тирик чағда роза тутуп жиғлидила, лекин бала өлгәндин кейин қопуп тамақ йедила, — деди.
Служиторий луй й-ау зис: „Че ынсямнэ чея че фачь? Кынд трэя копилул, постяй ши плынӂяй, ши акум, кынд а мурит копилул, те сколь ши мэнынчь!”
22 У: Мән: «Ким билсун, Пәрвәрдигар маңа шапаәт көрситип, балини тирик қалдурармекин» дәп ойлап, бала тирик вақитта роза тутуп жиғлидим.
Ел а рэспунс: „Кынд трэя копилул, постям ши плынӂям, кэч зичям: ‘Чине штие дакэ ну Се ва ындура Домнул де мине ши дакэ ну ва трэи копилул?’
23 Лекин әнди у өлгәндин кейин немишкә роза тутай? Мән уни яндуруп алалаймәнму? Мән униң йениға баримән, лекин у йенимға йенип келәлмәйду, — деди
Акум, кынд а мурит, пентру че сэ май постеск? Пот сэ-л ынторк ын вяцэ? Еу мэ вой дуче ла ел, дар ел ну се ва ынтоарче ла мине.”
24 Давут аяли Бат-Шебаға тәсәлли бәрди. У униң қешиға кирип униң билән ятти; у бир оғул туғивиди, Давут уни Сулайман дәп атиди. Пәрвәрдигар уни сөйди,
Давид а мынгыят пе невастэ-са Бат-Шеба ши а интрат ла еа ши с-а кулкат ку еа. Еа а нэскут ун фиу, пе каре л-а нумит Соломон ши каре а фост юбит де Домнул.
25 вә Натан пәйғәмбәр арқилиқ вәһий йәткүзүп, униңға Пәрвәрдигар үчүн «Йәдидия» дәп исим қойди.
Ел л-а ынкрединцат ын мыниле пророкулуй Натан ши Натан й-а пус нумеле Иедидия, пентру Домнул.
26 Йоаб Аммонийларниң шаһанә пайтәхти Раббаһқа һуҗум қилип уни алди.
Иоаб, каре ымпресура Раба фиилор луй Амон, а пус мына пе четатя ымпэрэтяскэ
27 Андин Йоаб хәвәрчиләрни Давутниң қешиға маңдуруп: Мән Раббаһқа һуҗум қилип, шәһәрниң су бар қисмини алдим.
ши а тримис соль луй Давид сэ-й спунэ: „Ам ынчепут лупта ымпотрива Рабей ши ам пус стэпынире пе четатя апелор;
28 Һазир сән қалған әскәрләрни жиғип, шәһәрни қамал қилип, уни ишғал қилғин; болмиса мән шәһәрни алсам, мениң исмим билән атилиши мүмкин — деди.
стрынӂе акум чялалтэ парте а попорулуй, тэбэрэште ымпотрива четэций ши я-о, ка сэ н-о яу еу ши сэ винэ асупра мя чинстя.”
29 Шуңа Давут һәммә хәлиқни җәм қилип, Раббаһқа һуҗум қилип уни алди.
Давид а стрынс тот попорул ши а мерс асупра четэций Раба; а бэтут-о ши а луат-о.
30 У уларниң падишасиниң таҗини униң бешидин алди. Униң үстидики алтунниң еғирлиғи бир талант еди, вә униң көзидә бир гөһәр бар еди. Кишиләр бу таҗни Давутниң бешиға кийгүзди, Давут болса у шәһәрдин нурғун олҗа алди.
А луат кунуна де пе капул ымпэратулуй ей, каре кынтэря ун талант де аур ши ера ымподобитэ ку петре скумпе. Ау пус-о пе капул луй Давид, каре а луат о фоарте маре прадэ дин четате.
31 Амма у йәрдики хәлиқни шәһәрдин чиқирип уларни һәрә, хаман тепидиған тирнилар вә төмүр палтилар билән ишләтти яки хумданда қаттиқ әмгәккә салди; Давут Аммонийларниң һәммә шәһәрлиридә шундақ қилди; андин Давут барлиқ хәлиқ билән Йерусалимға йенип кәлди.
А скос пе локуиторь ши й-а трекут прин ферэстрае, прин грапе де фер ши секурь де фер ши й-а пус ын куптоареле де кэрэмизь; аша а фэкут тутурор четэцилор фиилор луй Амон. Давид с-а ынторс ла Иерусалим ку тот попорул.
