Падишаһлар 2 21
1 Манассәһ падиша болғанда он икки яшта болуп, Йерусалимда әллик бәш жил сәлтәнәт қилди. Униң анисиниң исми Һәфзибаһ еди.
Сын дванадесяти лет Манассиа, егда нача царствовати, и пятьдесят пять лет царствова во Иерусалиме. Имя матере его Офовиа.
2 У Пәрвәрдигар Исраилларниң алдидин һайдап чиқиривәткән ят әлликләрниң жиркиничлик адәтлиригә охшаш ишлар билән Пәрвәрдигарниң нәзиридә рәзил болғанни қилди.
И сотвори лукавое пред очима Господнима, и хождаше вслед мерзостей языков, ихже отрину Господь от лица сынов Израилевых:
3 У атиси Һәзәкия бузуп йоқатқан «жуқури җайлар»ни қайтидин ясатти; у Баалға атап қурбангаһларни салдуруп, Исраилниң падишаси Аһаб қилғандәк бир Ашәраһ мәбуд ясиди; у асмандики нурғунлиған ай-юлтузларға баш урди вә уларниң қуллуғиға кирди.
и обратися, и созда высокая, иже разори отец его Езекиа, и воздвиже жертвенник Ваалу, и сотвори дубравы, яже сотвори Ахаав царь Израилев, и поклонися всей силе небесней и поработа им:
4 У Пәрвәрдигарниң өйидиму қурбангаһларни ясатти. Шу ибадәтхана тоғрилиқ Пәрвәрдигар: Мән Йерусалимда Мениң намимни қойимән, дегән еди.
и созда олтарь в дому Господни, якоже рече Господь: во Иерусалиме положу имя Мое.
5 У Пәрвәрдигарниң өйиниң икки һойлисида «асманниң қошуни»ға қурбангаһларни атап ясатти.
И сотвори олтарь всей силе небесней на дву двору дому Господня:
6 Өз оғлини оттин өткүзди; җадугәрчилик билән палчилиқ ишләтти, өзигә җинкәшләр билән әпсунчиларни бекитти; у Пәрвәрдигарниң нәзиридә сан-санақсиз рәзилликни қилип униң ғәзивини қозғиди.
и провождаше сыны своя чрез огнь, и вражаше, и волшвения творяше, и сотвори капища, и волшебницы умножи творити лукавое пред очима Господнима, еже прогневати Его:
7 У ясатқан «Ашәраһ» ойма мәбудни [Худаниң] өйигә қойди. Шу өй тоғрилиқ Пәрвәрдигар Давутқа вә униң оғли Сулайманға: — «Бу өйдә, шундақла Исраилниң һәммә қәбилилириниң зиминлири арисидин Мән таллиған Йерусалимда Өз намимни әбәткичә қалдуримән;
и постави изваяное Дубравы в храме, о немже рече Господь к Давиду и к Соломону сыну его: в храме сем и во Иерусалиме, егоже избрах от всех колен Израилевых, и положу ту имя Мое на веки,
8 әгәр Исраил пәқәт Мән уларға тапилиған барлиқ әмирләргә, йәни Өз қулум Муса уларға буйруған барлиқ қанунға мувапиқ әмәл қилишқа көңүл қойсила, Мән уларниң путлирини ата-бовилириға тәқсим қилған бу зиминдин қайтидин нери қилмаймән», дегән еди.
и не приложу подвигнутися нозе Израилеве от земли, юже дах отцем их, аще тии соблюдут вся елика заповедах, по всей заповеди, юже заповеда им раб Мой Моисей.
9 Лекин улар қулақ салмайтти; шуңлашқиму, Манассәһ уларни шундақ аздурдики, улар Пәрвәрдигар Исраилларниң алдидин һалак қилған ят әлликләрдин ашуруп рәзиллик қилатти.
И не послушаша, и прельсти их Манассиа, еже сотворити лукавое пред очима Господнима паче язык, яже истреби Господь от лица сынов Израилевых.
10 Шуңа Пәрвәрдигар Өз қуллири болған пәйғәмбәрләрниң вастиси арқилиқ мундақ деди: —
И глагола Господь рукою рабов Своих пророков, глаголя:
11 Йәһуданиң падишаси Манассәһ бу жиркиничлик ишларни қилип, һәтта униңдин илгири өткән Аморийлар қилған барлиқ рәзилликтин зиядә рәзиллик қилип, униң бутлири билән Йәһуданиму гунаға аздурғини үчүн
за сия, елика сотвори Манассиа царь Иудин мерзости сия лукавыя, паче всех яже сотвориша Аморрее, иже прежде сего быша, и введе во грех и Иуду, в кумирех своих:
12 Исраилниң Худаси Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Мана, Йерусалим билән Йәһуданиң үстигә шундақ балаю-апәт кәлтүримәнки, кимки уни аңлисила қулақлири зиңилдап кетиду.
не тако: сице глаголет Господь Бог Израилев: се, Аз наведу злая на Иерусалим и на Иуду, яко всякому слышащему пошумят обоя уха его,
13 Мән Самарийәни өлчигән тана вә Аһабниң җәмәтини тәкшүргән тик өлчигүч жип билән Йерусалимни тәкшүртимән; киши қачини чайқап сүрткәндин кейин дүм көмтүрүп қойғандәк, Йерусалимни чайқап өрүймән.
и простру на Иерусалим меру Самарийскую и весы дому Ахаавля: и истреблю Иерусалима, якоже изглаждается алавастр изглаждаемый и превращается в лице свое:
14 Мән мирасимниң қалғанлиридинму ваз кечип, дүшмәнлириниң қолиға тапшуримән; уларни һәммә дүшмәнлиригә булаң-талаң объекти вә олҗа қилип беримән;
и изрину останки достояния Моего и предам их в руки врагов их, и будут в расхищение и в плен всем врагом своим:
15 Чүнки улар Мениң нәзиримдә рәзил болғанни қилип, уларниң ата-бовилири Мисирдин чиққан күндин тартип бүгүнгичә ғәзивимни қозғап кәлди».
понеже сотвориша лукавое пред очима Моима и быша прогневляюще Мя от дне, в оньже изведох отцы их от земли Египетския, и до дне сего.
16 Манассәһ әнди пүткүл Йерусалимни бир четидин йәнә бир четигичә қанға толдуруп, көп наһәқ қан төккүзди вә охшашла өзи қиливатқан гунайи билән Йәһудаларни аздуруп, уларниң Пәрвәрдигарниң нәзиридики рәзилликни қилишиға сәвәп болди.
Еще же кровь неповинную излия Манассиа многу зело, дондеже наполни Иерусалиму уста до уст, кроме грехов его, имиже во грех введе Иуду, сотворити лукавое пред очима Господнима.
17 Манассәһниң башқа ишлири һәм қилғанлириниң һәммиси, җүмлидин у садир қилған гуна «Йәһуда падишалириниң тарих-тәзкирилири» дегән китапта пүтүлгән әмәсмиди?
И прочая словес Манассииных, и вся елика сотвори, и грех его, имже согреши, не сия ли написана в книзе словес дний царей Иудиных?
18 Манассәһ ата-бовилириниң арисида ухлиди вә өз өйиниң беғида, йәни Уззаһниң беғида дәпнә қилинди. Андин оғли Амон униң орнида падиша болди.
И успе Манассиа со отцы своими, и погребен бысть в вертограде дому своего, в вертограде Озы. И воцарися Аммон сын его вместо его:
19 Амон падиша болғанда жигирмә икки яшта болуп, Йерусалимда икки жил сәлтәнәт қилди. Униң анисиниң исми Мәшулләмәт еди; у Йотбаһлиқ Һарузниң қизи еди.
сын двадесяти дву лет бе Аммон, егда нача царствовати и два лета царствова во Иерусалиме. Имя же матери его Месоллам, дщи Арусова из Иетевы.
20 Амон атиси Манассәһ қилғандәк Пәрвәрдигарниң нәзиридә рәзил болғанни қилатти.
И сотвори лукавое пред очима Господнима, якоже сотвори Манассиа отец его,
21 У атиси маңған барлиқ йолларда маңатти; у атиси қуллуғида болған бутларниң қуллуғида болуп, уларға сәҗдә қилип,
и хождаше по всему пути, имже ходи отец его, и поработа кумиром, имже поработа отец его, и поклонися им:
22 Пәрвәрдигарниң йолида жүрмәй, өз ата-бовилириниң Худаси Пәрвәрдигарни тәрк қилди.
и остави Господа Бога отец своих, и не ходи путем Господним.
23 Әнди Амонниң хизмәткарлири падишани қәстләп, уни өз ордисида өлтүрди.
И восташа отроцы Аммоновы нань и умертвиша царя в дому его.
24 Лекин жут хәлқи Амон падишани қәстлигәнләрниң һәммисини өлтүрди; андин жут хәлқи униң орнида оғли Йосияни падиша қилди.
Людие же земли (тоя) избиша всех воставших на царя Аммона, и воцариша людие земли тоя Иосию сына его вместо его.
25 Амонниң башқа ишлири һәм қилғанлириниң һәммиси «Йәһуда падишалириниң тарих-тәзкирилири» дегән китапта пүтүлгән әмәсмиди?
И прочая словес Аммоновых, елика сотвори, не се ли, сия написана и в книзе словес дний царей Иудиных?
26 У Уззаһниң беғида өз қәбридә дәпнә қилинди. Андин оғли Йосия униң орнида падиша болди.
И погребоша его во гробе его в вертограде Озине. И воцарися Иосиа сын его вместо его.
