Коринтлиқларға 2 5
1 Чүнки бу зиминға тәвә өйимиз, йәни бу чедиримиз йоқитилсиму, Худа тәрипидин болған, инсан қоли билән ясалмиған бир өй, йәни асманларда әбәдий бир маканимиз бардур дәп билимиз. (aiōnios g166)
For we know that if the earthy house of this our tabernacle were dissolved, we have a building of God, a house not made with hands, everlasting, in the heavens. (aiōnios g166)
2 Әнди бу [кона өйимиздә] турғинимизда асмандики өйимизни кийивелишқа зор интизар билән аһ урмақтимиз
For, indeed, in this we groan, earnestly desiring to be invested with our heavenly mansion.
3 (бәрһәқ, [асмандики өйимизни] кийивалсақ ялаңач қалмаймиз).
And surely, being thus invested, we shall not be found naked.
4 Чүнки мошу чедирда турғинимизда, еғирчилиқта аһ урмақтимиз; бу бизниң ялаңачлинишни халиқинимиз әмәс, бәлки кийиндүрүлүшни, йәни биздә өлидиған немә болса, униң һаят тәрипидин жутулушини халаймиз.
For, indeed, we that are in this tabernacle do groan, being burdened: not that we desire to be divested, but invested: that mortality may be swallowed up by life.
5 Әнди бизни дәл мошу ишқа тәйярлиғучи болса Худадур; У бизгә «капаләт» болған Өз Роһиниму ата қилди.
Now he who has wrought us up to this very desire, is God, who has also given us the earnest of the Spirit.
6 Шуниң билән биз һемишә юрәклик болимиз; һәмдә тенимиздә макан тутқинимизда Рәбдин нери болған мусапир болимиз дәп билимиз
We are, therefore, always courageous; knowing that while at home in the body, we are absent from the Lord:
7 (чүнки биз көрүш сезими билән әмәс, етиқат билән маңимиз);
(for we walk by faith, not by sight.)
8 биз юрәклик болуп, шуниңдәк тәндин нери болуп Рәб билән биллә бир маканда болушқа техиму хурсәнмиз.
We are courageous, indeed, and desirous rather to be absent from the body, and to be present with the Lord.
9 Шуниң билән, мәйли тәндә болайли, тәндин нери болайли, уни хурсән қилишни истәк-нишан қилип интилимиз.
Therefore, also, we strive earnestly, whether at home, or from home, to be acceptable to him.
10 Чүнки тәндә қилған әмәллиримизни, яхшилиқ болсун, яманлиқ болсун, һәр биримизгә қайтурулуши үчүн Мәсиһниң сорақ тәхти алдида һазир болушимиз лазим болиду.
For we must all appear before the tribunal of Christ, that every one may receive the things done in the body, according to what has been done, whether good or evil.
11 Шуниң билән Рәбниң дәһшитини билгәнлигимиз үчүн, инсанларни ишәндүрүшкә тиришимиз; лекин биз Худаға очуқ-ашкаримиз, шуниңдәк силәрниң виҗданиңлардиму ашкарә тонулсақ дәп үмүт қилимән.
Knowing, therefore, the terror of the Lord, we persuade men; and are made manifest to God: and, I trust, are made manifest also to your consciences.
12 Биз һазир өзимизни қайтидин силәргә тәвсийә қилғинимиз йоқ, бәлки пәқәт силәрдә қәлбдики ишлардин әмәс, ташқи қияпәттин пәхирлинидиғанларға бәргидәк җавап болсун дәп, силәргә бизләрдин пәхирлиниш имканийитини яритип бериватимиз.
However, we do not again commend ourselves to you, but only give you occasion of boasting concerning us, that you may have an answer to them who boast in appearance, not in heart.
13 Чүнки ич-ичимизгә сиғмай қалған болсақму Худа алдида шундақ болдуқ, салмақ болсақму силәр үчүн шундақ болимиз.
For, whether we be beside ourselves, it is for God; or whether we be sober, it is for you.
14 Чүнки Мәсиһниң муһәббити бизни [шундақ қилишқа] үндәйду; чүнки биз бириси һәммәйлән үчүн өлди, шуңа һәммәйләнниму өлди, дәп һесаплаймиз.
For the love of Christ constrains us, having judged thus-- that if one has died, certainly all have died;
15 Вә У һәммәйләнни дәп өлди, буниңдин мәхсәт, һаят болғанлар өзлири үчүн әмәс, бәлки уларни дәп өлүп тирилгүчи үчүн яшиши үчүндур.
and that he has died for all, that they who live should no longer live to themselves, but to him who has died and rose again for them.
16 Шуниң билән биз буниңдин кейин һеч кимни инсанларчә тонумаймиз; һәтта биз Мәсиһни инсанларчә тонуған болсақ, буниңдин кейин уни йәнә шундақ тонумаймиз.
So that we, from this time forth, respect no man on account of the flesh: and even if we have esteemed Christ on account of the flesh, yet now we esteem him no more on that account.
17 Шуңа әнди бириси Мәсиһдә болса, у йеңи бир яритилғучидур! Кона ишлар өтүп, мана, һәммә иш йеңи болди!
For, if any one be in Christ, he is a new creature; old things have passed away; behold, all things have become new!
18 Вә барлиқ ишлар Худадиндур; У бизни Мәсиһ арқилиқ Өзигә енақлаштурди, шундақла бизгә енақлаштуруш хизмитини тапшурди: —
And all these things of God, who has reconciled us to himself through Jesus Christ, and has given us to the ministry of the reconciliation--
19 демәк, Худа Мәсиһдә адәмләрниң итаәтсизликлирини уларниң әйиви билән һесаплашмай, аләмни Өзигә енақлаштурди; шуниңдәк бизгә енақлаштуруш хәвирини аманәт қилип тапшурди.
namely, that God was, by Christ, reconciling the world to himself, not counting to them their trespasses, and has committed to us the word of reconciliation.
20 Шуңа худди Худа биз арқилиқ [адәмләрдин енақлиққа келишни] өтүнгинидәк, биз Мәсиһкә вакалитән әлчиләрдурмиз; Мәсиһниң орнида «Худаға енақлаштурулғайсиләр!» дәп өтүнимиз.
We, therefore, execute the office of ambassadors for Christ, as of God beseeching you by us; we pray you, in behalf of Christ, be reconciled to God.
21 Гунаға һеч тонуш болмиған кишини Худа бизни дәп гунаниң өзи қилди; мәхсити шуки, бизниң Униңда Худаниң һәққанийлиғи болушимиз үчүндур.
For he has made him, who knew no sin, a sin-offering for us; that we might become the justified of God, by him.
