< Коринтлиқларға 2 5 >

1 Чүнки бу зиминға тәвә өйимиз, йәни бу чедиримиз йоқитилсиму, Худа тәрипидин болған, инсан қоли билән ясалмиған бир өй, йәни асманларда әбәдий бир маканимиз бардур дәп билимиз. (aiōnios g166)
FOR we know that if our earthly house of this tabernacle should be taken down, we have a building from God, a house not made with hands, eternal in the heavens. (aiōnios g166)
2 Әнди бу [кона өйимиздә] турғинимизда асмандики өйимизни кийивелишқа зор интизар билән аһ урмақтимиз
For in this we groan, earnestly desiring to be clothed with our mansion which is from heaven;
3 (бәрһәқ, [асмандики өйимизни] кийивалсақ ялаңач қалмаймиз).
that so invested, we may not be found naked.
4 Чүнки мошу чедирда турғинимизда, еғирчилиқта аһ урмақтимиз; бу бизниң ялаңачлинишни халиқинимиз әмәс, бәлки кийиндүрүлүшни, йәни биздә өлидиған немә болса, униң һаят тәрипидин жутулушини халаймиз.
For we which are in this tabernacle, groan, being burdened; wherein we desire not to be unclothed, but clothed upon, that what is mortal may be swallowed up of life.
5 Әнди бизни дәл мошу ишқа тәйярлиғучи болса Худадур; У бизгә «капаләт» болған Өз Роһиниму ата қилди.
But he that hath wrought us for this very thing is God, who also hath given us the earnest of the spirit.
6 Шуниң билән биз һемишә юрәклик болимиз; һәмдә тенимиздә макан тутқинимизда Рәбдин нери болған мусапир болимиз дәп билимиз
Therefore we have always confidence, and know that whilst we are indwelling in the body, we are absent from the Lord:
7 (чүнки биз көрүш сезими билән әмәс, етиқат билән маңимиз);
(for we walk by faith, not by sight.)
8 биз юрәклик болуп, шуниңдәк тәндин нери болуп Рәб билән биллә бир маканда болушқа техиму хурсәнмиз.
We are confident indeed, and with pleasure expect to go out from the body, and to dwell within with the Lord:
9 Шуниң билән, мәйли тәндә болайли, тәндин нери болайли, уни хурсән қилишни истәк-нишан қилип интилимиз.
wherefore also our ambition is, that whether dwelling in the body, or out of the body, we may be acceptable to him.
10 Чүнки тәндә қилған әмәллиримизни, яхшилиқ болсун, яманлиқ болсун, һәр биримизгә қайтурулуши үчүн Мәсиһниң сорақ тәхти алдида һазир болушимиз лазим болиду.
For we must all appear before the judgment-seat of Christ, that each may receive the things done in the body according to what he hath done, whether it be good, or whether it be evil.
11 Шуниң билән Рәбниң дәһшитини билгәнлигимиз үчүн, инсанларни ишәндүрүшкә тиришимиз; лекин биз Худаға очуқ-ашкаримиз, шуниңдәк силәрниң виҗданиңлардиму ашкарә тонулсақ дәп үмүт қилимән.
Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men; but we have been made manifest to God, and I hope also have been made manifest in your consciences.
12 Биз һазир өзимизни қайтидин силәргә тәвсийә қилғинимиз йоқ, бәлки пәқәт силәрдә қәлбдики ишлардин әмәс, ташқи қияпәттин пәхирлинидиғанларға бәргидәк җавап болсун дәп, силәргә бизләрдин пәхирлиниш имканийитини яритип бериватимиз.
For we commend not ourselves again unto you, but give you occasion of glorying on our behalf, that ye may have an answer for those who glory in countenance, and not in heart.
13 Чүнки ич-ичимизгә сиғмай қалған болсақму Худа алдида шундақ болдуқ, салмақ болсақму силәр үчүн шундақ болимиз.
For if we are transported out of ourselves, it is for God; or if we are sober-minded, it is for your sake.
14 Чүнки Мәсиһниң муһәббити бизни [шундақ қилишқа] үндәйду; чүнки биз бириси һәммәйлән үчүн өлди, шуңа һәммәйләнниму өлди, дәп һесаплаймиз.
For the love of Christ constraineth us, because we judge thus, that if one died for all, then were all dead:
15 Вә У һәммәйләнни дәп өлди, буниңдин мәхсәт, һаят болғанлар өзлири үчүн әмәс, бәлки уларни дәп өлүп тирилгүчи үчүн яшиши үчүндур.
and he died for all, that they who live should not henceforth live unto themselves, but unto him that died for them, and rose again.
16 Шуниң билән биз буниңдин кейин һеч кимни инсанларчә тонумаймиз; һәтта биз Мәсиһни инсанларчә тонуған болсақ, буниңдин кейин уни йәнә шундақ тонумаймиз.
Wherefore from the present moment know we no man after the flesh: yea though we have also known Christ after the flesh, yet so henceforth know we him no more.
17 Шуңа әнди бириси Мәсиһдә болса, у йеңи бир яритилғучидур! Кона ишлар өтүп, мана, һәммә иш йеңи болди!
Wherefore if any person be in Christ, he is a new creation: the old things are passed away; behold, all things are become new.
18 Вә барлиқ ишлар Худадиндур; У бизни Мәсиһ арқилиқ Өзигә енақлаштурди, шундақла бизгә енақлаштуруш хизмитини тапшурди: —
But all things are of God, who hath reconciled us to himself by Jesus Christ, and hath given to us the ministry of reconciliation;
19 демәк, Худа Мәсиһдә адәмләрниң итаәтсизликлирини уларниң әйиви билән һесаплашмай, аләмни Өзигә енақлаштурди; шуниңдәк бизгә енақлаштуруш хәвирини аманәт қилип тапшурди.
namely, that God was in Christ, reconciling the world unto himself, not imputing to them their offences: and hath committed to us the word of reconciliation.
20 Шуңа худди Худа биз арқилиқ [адәмләрдин енақлиққа келишни] өтүнгинидәк, биз Мәсиһкә вакалитән әлчиләрдурмиз; Мәсиһниң орнида «Худаға енақлаштурулғайсиләр!» дәп өтүнимиз.
Therefore we are ambassadors for Christ, as though God exhorted you by us; we entreat you for Christ’s sake, be ye reconciled to God.
21 Гунаға һеч тонуш болмиған кишини Худа бизни дәп гунаниң өзи қилди; мәхсити шуки, бизниң Униңда Худаниң һәққанийлиғи болушимиз үчүндур.
For he hath made him, who knew no sin, to be a sin offering for us, that we might become the righteousness of God in him.

< Коринтлиқларға 2 5 >