Коринтлиқларға 2 10

1 Амма өзүм, силәр билән биллә болғанда муамилиси юмшақ, лекин силәрдин айрилғанда силәргә қарита қаттиқ қоллуқ дәп қаралған мәнки Павлус Мәсиһниң юваш-мөминлиги вә мулайимлиғи билән силәрдин өтүнүмән,

But I myself, Paul, am begging you, through the meekness and modesty of Christ. I am certainly, by appearances, lowly among you, yet I have confidence in you, even while I am absent.

2 — шуни тәләп қилимәнки, йениңларға барғинимда, бизни «әтләр бойичә маңғанлар!» дәп гуман билән қарайдиған бәзиләргә қарита ойлиғинимдәк қаттиқ қоллуқ қилишқа мени мәҗбур қилмаңлар;

So I am petitioning you, lest I be bold, when present, with that bold confidence that I am considered to have by certain ones who judge us as if we were walking according to the flesh.

3 гәрчә биз инсаний әтләрдә жүрсәкму, биз әтләр бойичә җәң қилмаймиз.

For though we walk in the flesh, we do not battle according to the flesh.

4 Чүнки җәң қураллиримиз әткә тәвә қураллар әмәс, бәлки Худа тәрипидин қорған-истиһкамларни гумран қилиш күчигә егә қилинған қураллардур;

For the weapons of our battles are not carnal, yet still they are powerful with God, unto the destruction of fortifications: tearing down every counsel

5 биз улар билән бәс-муназириләрни вә Худани тонушқа қаршилишишқа турған һәр қандақ һакавур тосалғуни гумран қилимиз, шундақла һәр бир ой-хиялларни Мәсиһкә беқиндуруп итаәт қилишқа кәлтүримиз;

and height that extols itself contrary to the wisdom of God, and leading every intellect into the captivity of obedience to Christ,

6 силәр толуқ итаәт қилғандин кейин, [араңларда] қандақ итаәтсизлик қалған болса буларни җазалашқа тәйярмиз.

and standing ready to repudiate every disobedience, when your own obedience has been fulfilled.

7 Силәр пәқәт көз алдиңлардики ишларғила қарайдикәнсиләр. Әгәр бириси өзини Мәсиһкә тәвәмән дәп қариса, у йәнә шуниң үстигә ойлансунки, у Мәсиһкә тәвә болғиниға охшаш, бизму Униңға тәвәдурмиз.

Consider the things that are in accord with appearances. If anyone trusts that by these things he belongs to Christ, let him reconsider this within himself. For just as he belongs to Christ, so also do we.

8 Чүнки, Рәб тәрипидин силәрни набут қилиш үчүн әмәс, бәлки етиқатиңларни қуруш үчүн бизгә аманәт қилинған һоқуқимиз тоғрилиқ техиму көп зиядәрәк махтансамму, буниңда һеч йәргә қарап қалмаймән;

And if I were even to glory somewhat more about our authority, which the Lord has given to us for your edification, and not for your destruction, I should not be ashamed.

9 әнди мән пәқәт хәтләрдила силәрни қорқатмақчи әмәсмән;

But let it not be said that I am scaring you by means of epistles.

10 чүнки бәзиләр: «Униң хәтлири дәрвәқә вәзинлик һәм күчлүк; лекин у йетип кәлгәндә салапәтсиз, гепиниң тутами йоқ болиду» дейишиду.

For they say: “His epistles, indeed, are weighty and strong. But his bodily presence is weak, and his speech is contemptible.”

11 Әнди бундақ хиял қилғучилар шуни билип қойсунки, биз жирақта болғинимизда хәтләрдики сөзимиз қандақ болған болса биз йетип барғинимизда әмәлийитимизму шундақ болиду.

Let someone like this realize that whatever we are in word through epistles, while absent: we are much the same in deed, while present.

12 Чүнки биз өзимизни өзини қалтис чағлайдиғанлар билән бир қатарға қоюшқа яки улар билән селиштурушқа петинмаймиз; шундақ кишиләр өзлирини өзлириниң өлчими билән өлчәп, өзлирини өзлири билән селиштуридиған болуп, һәқиқәтән әқилсизлардиндур.

For we would not dare to interpose or compare ourselves with certain ones who commend themselves. But we measure ourselves by ourselves, and we compare ourselves with ourselves.

13 Биз әнди өзимизгә бекитилгән өлчәмдин һалқип махтинип жүргинимиз йоқ. Биз бәлки һәммини өлчигүчи Худа бизгә бекиткән хизмәт даирисидики өлчәм, йәни силәрниң [хизмитиңларғиму] йетидиған өлчәм билән пәхирлинимиз.

Thus, we will not glory beyond our measure, but rather according to the measure of the limit which God has measured out to us, a measure which extends even to you.

14 Чүнки өлчими силәрниң хизмитиңларға йәтмәйдиған кишиләрдәк, [хизмитиңларда болғинимизда] даиримиздин һалқип кәтмәймиз, чүнки биз Мәсиһниң хуш хәвирини йәткүзүштә [биринчи болуп] йениңларғиму кәлдуқ.

For we are not overextending ourselves, as if we are not able to reach as far as you are able. For we have gone even as far as you have in the Gospel of Christ.

15 Биз хизмәт даиримиздин һалқип, башқиларниң сиңдүргән җапа-әҗирлири билән махтанғинимиз йоқ; лекин биз силәрниң иман-етиқатиңлар өскәнсери араңлардики хизмитимиз бизгә бекитилгән даиримиз ичидә техиму зиядә кеңәйтилсун дәп үмүт қилимиз;

We are not glorying immeasurably over the labors of others. Instead, we hold on to the hope of your growing faith, so as to be magnified in you, according to our own limits, but in abundance,

16 шундақ болғанда, биз силәрдин техиму жирақ йәрләргә хуш хәвәрни йәткүзүп җакалайдиған болимиз; тәйярға һәйяр болуп, башқиларниң даирисидики хизмәт әҗри билән махтиниш бизгә ят.

and even so as to evangelize in those places that are beyond you, not in order to glory in the measure of others, but rather in those things which have already been prepared.

17 Амма «Пәхирлинип махтиғучи болса Рәбдин пәхирлинип махтиши керәк!».

But whoever glories, let him glory in the Lord.

18 Чүнки өзини тәриплигүчи әмәс, бәлки Рәб тәриплигән киши һәқиқәтән лаяқәтликтур.

For it is not he who commends himself who is approved, but rather he whom God commends.