< Тарих-тәзкирә 2 19 >

1 Йәһуда падишаси Йәһошафат аман-есән Йерусалимдики ордисиға қайтип кәлди.
Иосафат, ымпэратул луй Иуда, с-а ынторс ын паче акасэ, ла Иерусалим.
2 Алдин көргүчи Һананиниң оғли Йәһу падиша Йәһошафатниң алдиға чиқип: — Сениң рәзилләрниң ярдимидә болуп, Пәрвәрдигарға өч болғанларни сөйгиниң дурусму? Шу сәвәптин Пәрвәрдигарниң ғәзиви бешиңға чүшидиған болди.
Иеху, фиул пророкулуй Ханани, й-а ешит ынаинте ши а зис ымпэратулуй Иосафат: „Кум де ай ажутат ту пе чел рэу ши ай юбит пе чей че урэск пе Домнул? Дин причина ачаста есте мыният Домнул пе тине.
3 Һалбуки, сән ашәраһ бутлирини зиминдин йоқитип ташлиғиниң вә Худани издәшкә нийәт қилғиниң үчүн сәндиму яхшилиқ тепилди, деди.
Дар тот се май гэсеште ши чева бун ын тине, кэч ай ынлэтурат дин царэ идолий ши ць-ай пус инима сэ кауте пе Думнезеу.”
4 Йәһошафат Йерусалимда олтиратти; кейинки вақитларда у хәлиқ арисиға чиқип, Бәәр-Шебадин тартип Әфраим тағлириғичә сәпәр қилип, хәлиқни товва қилдуруп ата-бовилириниң Худаси Пәрвәрдигарға яндурди.
Иосафат а рэмас ла Иерусалим. Апой а май фэкут о кэлэторие прин мижлокул попорулуй, де ла Беер-Шеба пынэ ла мунтеле луй Ефраим, ши й-а адус ынапой ла Домнул Думнезеул пэринцилор лор.
5 У йәнә Йәһуда тәвәсидики барлиқ қорғанлиқ шәһәрләрдә сорақчиларни тайинлиди;
А пус жудекэторь ын тоате четэциле ынтэрите дин цара луй Иуда, ын фиекаре четате.
6 у сорақчиларға: — Өз қилғанлириңларға еһтиятчан болуңлар; чүнки силәрниң һөкүм чиқиришиңлар инсан үчүн әмәс, бәлки Пәрвәрдигар үчүндур; силәр һөкүм чиқарғиниңларда у чоқум силәр билән биллә болиду.
Ши а зис жудекэторилор: „Луаць сяма ла че вець фаче, кэч ну пентру оамень вець рости жудекэць, чи пентру Домнул, каре ва фи лынгэ вой кынд ле вець рости.
7 Әнди Пәрвәрдигарниң вәһимиси көз алдиңларда болсун; өз қилғанлириңларға еһтиятчан болуңлар; чүнки Пәрвәрдигар Худайимизда наһәқлиқ йоқ, йүз-хатир қилиш йоқ, пара йейишму йоқтур, деди.
Акум, фрика де Домнул сэ фие песте вой; вегяць асупра фаптелор воастре, кэч ла Домнул Думнезеул ностру ну есте ничо нелеӂюире, нич ну се аре ын ведере фаца оаменилор, нич ну се примеск дарурь.”
8 Йәһошафат Лавийлардин, каһинлардин вә Исраил җәмәтлириниң башлиридин бәзиләрни Йерусалимға қайтуруп келип, уларни Йерусалимдиму Пәрвәрдигарниң һөкүмлирини чиқириш вә хәлиқниң әрз-дәвалирини бир тәрәп қилишқа тайинлиди.
Кынд с-а ынторс ла Иерусалим, Иосафат а пус ши аич, пентру жудекэциле Домнулуй ши пентру неынцелеӂерь, левиць, преоць ши кэпетений песте каселе пэринтешть але луй Исраел.
9 Йәһошафат уларға: — Силәр бу ишларни Пәрвәрдигарниң қорқунучида болуп садақәтлик билән чин көңлүңлардин беҗириңлар.
Ши ятэ порунчиле пе каре ли ле-а дат: „Вой сэ лукраць ын фрикэ де Домнул, ку крединцэ ши курэцие де инимэ.
10 Һәр қайси шәһәрләрдә туридиған қериндашлириңларниң алдиңларға елип кәлгән барлиқ әрз-дәваси, мәйли у хун дәваси болсун, қанун-әмир вә һөкүм-бәлгүлимиләр тоғрисидики әрз-дәва болсун, уларниң Пәрвәрдигар алдида гунакар болуп қалмаслиғи үчүн, шундақла Пәрвәрдигарниң ғәзиви өз бешиңларға вә қериндашлириңларниң бешиға келип қалмаслиғи үчүн, уларни һаман агаһландуруп туруңлар; шундақ қилсаңлар, гунакар болмайсиләр.
Ын орьче неынцелеӂере, каре вэ ва фи супусэ де фраций воштри, каре локуеск ын четэциле лор, ши ануме ку привире ла ун омор, ла о леӂе, ла о порункэ, ла ынвэцэтурь ши рындуель, сэ-й луминаць, ка сэ ну се факэ виноваць фацэ де Домнул ши сэ ну избукняскэ мыния Луй песте вой ши песте фраций воштри. Аша сэ лукраць, ши ну вець фи виноваць.
11 Пәрвәрдигарға тәәллуқ ишларда силәрни баш каһин Амария башқуриду; падишаға даир ишларда, силәрни Йәһуда җәмәтиниң йолбашчиси Исмаилниң оғли Зәбадия башқуриду; силәрниң хизмитиңларда туридиған Лавийлар бар. Җасарәтлик болуп ишлириңларни қилиңлар вә Пәрвәрдигар ишни дурус қилғучилар билән биллә болиду! — деди.
Ши ятэ кэ авець ын фрунте пе мареле преот Амария пентру тоате требуриле Домнулуй ши пе Зебадия, фиул луй Исмаел, кэпетения касей луй Иуда, пентру тоате требуриле ымпэратулуй ши авець ынаинте ка дрегэторь пе левиць. Ынтэрици-вэ ши лукраць, ши Домнул сэ фие ку чел че ва фаче бинеле!”

< Тарих-тәзкирә 2 19 >