Тесалоникалиқ 1 2
1 Чүнки, и қериндашлар, бизниң араңларға киргинимиз тоғрилиқ билисиләрки, у бекарға кәтмиди.
Brothers and sisters, you yourselves know what our visit meant to you, and that it wasn't wasted!
2 Силәргә йәнә шуму мәлумки, гәрчә илгири Филиппи шәһиридә қийин-қистақ вә харлиққа учриған болсақму, зор қаттиқ қаршилиққа қаримай Худаниң хуш хәвирини силәргә йәткүзүшкә Худайимизниң мәдәт бериши билән жүрәклик болдуқ.
You'll recall that after having had much trouble and bad treatment at Philippi, with the help of God we still dared to share God's good news with you, despite the opposition we faced.
3 Чүнки бизниң өтүнүш-җекиләшлиримиздә һеч қандақ алдамчилиқ, напак нийәт яки һейлигәрлик йоқтур.
For what we speak about isn't deceptive, or worthless, or fraudulent.
4 Әксичә, биз Худа тәрипидин хуш хәвәрниң аманәт қилинишқа лайиқ көрүлгән адәмләр сүпитидә биз шуниңға мунасип һалда адәмләрни әмәс, бәлки қәлбимизни синиғучи Худани хурсән қилиш үчүн [хуш хәвәрни] җакалаймиз.
On the contrary, we have God's approval for what we say—he's entrusted us with sharing the good news. We don't set out to please people, but God. He's the one who judges our motives.
5 Чүнки силәр билгәндәк биз һеч қайси вақитта араңларға хушамәтчилик билән вә яки тамахорлуққа ниқап тақап кәлмидуқ — (бу ишта Худа бизгә гувачидур) —
As you know, we've never used flattering words. Nor were we covering up some greedy, selfish attitude—as God is our witness!
6 гәрчә биз Мәсиһниң расуллириниң сүпитидә тәләп жүкләләйдиған болсақму, мәйли силәр болуңлар яки башқилар болсун, һеч бир инсандин бирәр иззәт-шөһрәт издигән әмәс едуқ.
We weren't trying to win anybody's praise—not from you, nor anyone else. We could have become a “burden” to you as messengers of Christ,
7 Әксичә биз араңларда худди бала имитидиған ана өз бовақлирини көйүнүп асриғандәк силәргә мулайим муамилидә болдуқ.
but instead we acted kindly among you, like a mother caring for her own children.
8 Шу чағда, силәргә шундақ тәлпүнгән едуқ, силәргә пәқәт Худаниң хуш хәвәрини тапшурушнила әмәс, һәтта өз җенимизни тапшурушқиму разимиз; чүнки силәр бизгә интайин қәдирлик едиңлар.
We loved you so much that we were delighted to share with you not just God's good news, but also our very own selves, because you had become so dear to us.
9 Чүнки, и қериндашлар, бизниң қандақ җапалиқ әмгәк қилғинимиз есиңларда бардур; һеч қайсиңларға еғиримизни салмаслиқ үчүн кечә-күндүзләп меһнәт қилдуқ, Худаниң хуш хәвирини силәргә йәткүздуқ.
Don't you remember, brothers and sisters, all our hard work— working day and night so we wouldn't be a burden to any of you as we shared God's good news with you?
10 Етиқатчилардин болған силәрниң араңлардики әмәлийәтлиримизниң қандақ ихласмән, һәққаний вә әйипсиз екәнлигигә өзүңлар вә Худаниң Өзиму гувачидур.
You yourselves can testify as to how we acted, and God can too—how we treated you believers with a holy attitude, fairly and blamelessly.
11 Вә йәнә силәр билгиниңлардәк, атиниң өз пәрзәнтлиригә несиһәт бәргинидәк биз һәр бириңларға шундақ җекиләп, риғбәт-тәсәлли берип, силәрни өз падишалиғиға вә шан-шәривигә чақириватқан Худаға лайиқ һалда меңишқа дәвәт қилдуқ.
You know how we cared for every one of you like a father caring for his own children. We encouraged you, comforted you, and shared with you our experience
so that you could live as God would want you to live—the God who calls you to his own kingdom and glory.
13 Худаға йәнә шу сәвәптин тохтавсиз тәшәккүр ейтимизки, силәрниң биздин аңлиған Худаниң сөз-каламиға қулақ салғиниңларда, уни инсанлардин кәлгән сөз сүпитидә әмәс, бәлки униң әмәлий сүпитидә, йәни Худадин кәлгән сөз-калам дәп уни қобул қилдиңлар; у [сөз-калам] һазир ишәнгүчи силәрдә ишлимәктә.
Another thing: we're always thanking God that when you heard and accepted the word of God, you didn't treat it as some human words, but what it truly is, the word of God. This is what is at work in those of you who trust in him.
14 Чүнки силәр, и қериндашлар, Йәһудийә өлкисидики Мәсиһ Әйсада болған җамаәтләрдин үлгә алдиңлар; улар [шу йәрдә] Йәһудийлар тәрипидин қандақ харлиқларға учриған болса, силәрму өз жутдашлириңлар тәрипидин охшаш харлиқларға учридиңлар.
The experience you brothers and sisters have had imitates that of God's churches that belong to Christ Jesus in Judaea. Just like your fellow Jewish Christians you suffered as they did at the hands of the Jewish leaders
15 Улар, йәни шу Йәһудийлар, әслидә Рәб Әйсани вә пәйғәмбәрләрни өлтүргән вә бизниму зиянкәшлик қилип қоғливәткән еди. Улар Худани нарази қилип, вә һәммә инсан билән қеришип,
who killed the Lord Jesus and the prophets, and chased us out. They don't please God and they are hostile to everyone,
16 «ят әлликләр»ниң ниҗатлиққа еришиши үчүн уларға сөзлишимизгә тосқунлуқ қиливатиду. Шуниң билән улар гуналирини үзлүксиз чекигә йәткүзмәктә; лекин ғәзәп уларниң бешиға толуғи билән чүшүрүлүш алдида туриду.
trying to prevent us from speaking to the other nations to prevent them from being saved. They're always sinning to the maximum extent, but for them full judgment has arrived!
17 Лекин биз, и қериндашлар, амалсиз силәрдин интайин қисқа вақит җудалашқан болсақму (тәндә болсиму, қәлбдә әмәс), силәр билән йәнә дидар көрүшүшкә қәвәтла интизарлиғимиздин йениңларға беришқа техиму бәк интилдуқ!
Brothers and sisters, since we felt as if we'd experienced a family separation because we hadn't seen you for a while (separated physically though not in spirit), we tried even harder to come and see you again face to face because that's what we wanted to do.
18 Шуниңдәк йениңларға барғумиз бар еди — әмәлийәттә мәнки Павлус қайта-қайта тиришип бақтим; бирақ буниңға Шәйтан тосқунлуқ қилди.
We really wanted to come and visit you, and I, Paul, tried again and again—but Satan stopped us.
19 Чүнки бизниң истәк-арзуйимиз, шатлиғимиз вә Рәббимиз Әйса қайтип кәлгәндә пәхирлинидиған таҗимиз немә болиду? Бу дәл силәр өзүңлар әмәсму?
For what gives us hope, what makes us happy, what we are really proud of as we stand before our Lord Jesus Christ when he comes back—is having you there too!
20 Чүнки силәр бизниң пәхримиз, бизниң шатлиғимиз!
You are our pride and joy!
