Самуил 1 8
1 Шундақ болдики, Самуил қериғанда оғуллирини Исраилға һаким қилип қойди.
And it came to pass, when Samuel was old, that he appointed his sons judges over Israel.
2 Униң тунҗисиниң исми Йоел болуп, иккинчисиниң исми Абияһ еди. Булар Бәәр-Шебада һакимлиқ қилди.
And the name of his first-born was Joel; and the name of his second Abiyah: they judged in Beer-sheba'.
3 Лекин оғуллири униң йоллирида жүрмәйтти, бәлки мәнпәәтни көзләп езип, париларни йәп, һәқ-наһәқни астин-үстүн қилди.
But his sons walked not in his ways, and they inclined after their own advantage, and took bribes, and perverted justice.
4 У вақитта Исраилниң һәммә ақсақаллири Рамаһда җәм болуп Самуилниң қешиға келип
Then did all the elders of Israel assemble themselves together, and came to Samuel unto Ramah,
5 униңға: — Мана сән қеридиң, оғуллириң болса сениң йоллириңда жүрмәйду. Барлиқ әлләрдә болғандәк үстимизгә һөкүм сүридиған бир падиша бекиткин, деди.
And said unto him, Behold, thou art old, and thy sons have not walked in thy ways: now appoint for us a king to judge us like all the nations.
6 Уларниң «Үстимизгә һөкүм сүридиған бир падиша бекиткин» дегини Самуилниң көңлигә еғир кәлди. Самуил Пәрвәрдигарға дуа қиливиди,
But the thing was displeasing in the eyes of Samuel, when they said, Give us a king to judge us. And Samuel prayed unto the Lord.
7 Пәрвәрдигар Самуилға җававән: — Хәлиқ саңа һәр немә ейтса уларға қулақ салғин; чүнки улар сени әмәс, бәлки «Үстимизгә падиша болмисун» дәп Мени ташлиди.
And the Lord said unto Samuel, Hearken unto the voice of the people in all that they may say unto thee; for not thee have they rejected, but me have they rejected, that I should not reign over them.
8 Мән уларни Мисирдин чиқарған күндин тартип бүгүнки күнгичә улар шундақ ишларни қилип, Мени ташлап башқа илаһларға ибадәт қилип кәлгән. Әнди улар саңа һәм шундақ қилиду.
In accordance with all the deeds which they have done since the day that I brought them up out of Egypt even until this day, when they forsook me, and served other gods: so do they also unto thee.
9 Шуниң үчүн уларниң сөзигә униғин. Лекин уларни қаттиқ агаһландуруп кәлгүсидә уларниң үстидә сәлтәнәт қилидиған падишаниң уларни қандақ башқуридиғанлиғини билдүргин, деди.
And now hearken unto their voice: nevertheless thou must still solemnly forewarn them, and tell them the manner of the king that will reign over them.
10 Самуил өзидин бир падиша сориған хәлиққә, Пәрвәрдигарниң ейтқининиң һәммисини дәп бәрди.
And Samuel said all the words of the Lord unto the people that had asked of him a king.
11 У: — Үстүңларда сәлтәнәт қилидиған падишаниң тутидиған йоли мундақ болиду: — У оғуллириңларни өз ишиға қоюп, җәң һарвулирини һайдашкә, атлиқ әскәрлири болушқа салиду; улар униң һарвулириниң алдида жүгүриду;
And he said, This will be the manner of the king that will reign over you: Your sons will he take, and appoint them for himself with his chariots, and among his horsemen; and they will have to run before his chariot;
12 уларни өзи үчүн миң беши вә әллик беши болушқа, йерини һайдашкә, һосулини орушқа, җәң қураллири билән һарву әсваплирини ясашқа салиду.
And to appoint for himself captains over thousands, and captains over fifties; and to plough his ground, and to reap his harvest, and to make his instruments of war, and the instruments of his chariots.
13 Қизлириңларни әтир ясашқа, тамақ етишкә вә нан йеқишқа салиду.
And your daughters will he take for ointment makers, and for cooks, and for bakers.
14 Әң есил зиминлириңлар, үзүмзарлириңлар билән зәйтунлуқлириңларни тартивелип өз хизмәткарлириға бериду.
And your fields, and your vineyards, and your olive-yards, yea the best, will he take, and give them to his servants.
15 У уруғуңлардин, үзүмзарлириңларниң һосулидин ондин бир үлүшини өзиниң ғоҗидарлири вә хизмәткарлириға бөлүп бериду.
And of your seeds, and of your vineyards will he take the tenth, and give [the same] to his officers, and to his servants.
16 У қуллириңлар, дедәклириңлар, әң келишкән жигитлириңларни вә ешәклириңларни өз ишиға салиду.
And your men-servants, and your maid-servants, and your best young men, and your asses will he take, and employ [them] for his work.
17 У қойлириңлардин ондин бир үлүшини алиду; силәр униң қул-хизмәткарлири болисиләр.
Of your flocks will he take the tenth: and ye yourselves will become his servants.
18 Силәр у күндә өзүңларға таллиған падиша түпәйлидин пәряд көтирисиләр; лекин Пәрвәрдигар у күнидә силәргә қулақ салмайду, деди.
And ye will cry out on that day because of your king whom ye will have chosen for yourselves, but the Lord will not answer you on that day.
19 Хәлиқ болса Самуилниң сөзигә қулақ салмай: — Яқ, бәлки үстимизгә сәлтәнәт қилидиған бир падиша болсун, деди.
Nevertheless the people refused to listen to the voice of Samuel; and they said, No; but a king shall be over us;
20 —Шундақ қилип биз башқа һәр бир әлләргә охшаш болимиз; бизниң падишасимиз үстимиздин һөкүм чиқирип, бизни башлайду вә биз үчүн җәң қилиду, деди.
That we also may ourselves be like all the nations: and that our king may judge us, and go out before us, and fight our battles.
21 Самуил хәлиқниң һәммә сөзлирини аңлап, уларни Пәрвәрдигарға йәткүзди.
And Samuel heard all the words of the people, and he spoke them before the ears of the Lord.
22 Пәрвәрдигар әнди Самуилға: — Сән уларниң сөзигә қулақ селип, уларға бир падиша бекиткин, деди. Самуил Исраилларға: — Һәр бириңлар өз шәһириңларға қайтиңлар, деди.
And the Lord said to Samuel, Hearken unto their voice, and appoint them a king. And Samuel said unto the men of Israel, Go ye every man unto his city.
