< Самуил 1 12 >

1 Самуил пүткүл Исраилға: — Мана, мән силәрниң барлиқ ейтқан сөзлириңларни аңлап үстүңларға бир падиша қойдум;
And Samuel said unto all Israel, Lo! I have hearkened unto your voice, in all that ye said to me, —and have set over you a king.
2 Мана әнди падиша силәрниң алдиңларда жүрмәктә, мән болсам қерип бешим ақарди; мана, мениң оғуллиримму араңларда туриду. Яшлиғимдин тартип бу күнгичә силәрниң алдиңларда меңип кәлдим.
Now, therefore, lo! the king going to and fro before you, But, I, am old and grey-headed, and, my sons, lo! they are with you, —But, I, have gone to and fro before you from my youth until this day.
3 Мана бу йәрдә туруптимән. Пәрвәрдигарниң алдида вә униң мәсиһ қилинғининиң алдида маңа әрзиңлар болса дәвериңлар; кимниң уйини тартивалдим? Кимниң ешигини тартивалдим? Кимниң һәққини йедим? Кимгә зулум қилдим? Яки мән көзүмни кор қилиш үчүн кимдин пара алдим? Шундақ болса дәңлар, вә мән уни силәргә төләп беримән, деди.
Behold me! testify against me, before Yahweh, and before his Anointed—Whose, ox, have I taken? or whose, ass, have I taken? or whom have I oppressed? Whom have I crushed? or at whose, hands, have I taken a bribe, to cover up mine eyes therewith? and I will restore it unto you.
4 Улар җавап берип: — Сән бизниң һәққимизни йемидиң, һеч кимгә зулум қилмидиң вә һеч кишиниң қолидин бирәр нәрсиниму еливалмидиң, деди.
And they said, Thou hast not oppressed us, neither hast thou crushed us, —neither hast thou taken, at the hand of any man, any thing.
5 У уларға: — Мәндә һеч һәққиңлар қалмиғанлиғиға Пәрвәрдигар силәргә гува болуп вә униң мәсиһ қилғини һәм бүгүн гувачи болсун, девиди, улар: — У гувадур, деди.
And he said unto them—Witness, is Yahweh against you, and, witness, is his Anointed, this day, that ye have not found in my hand, any thing! And they said: Witness!
6 Самуил хәлиққә мундақ деди: «Муса билән Һарунни тикләп ата-бовилириңларни Мисир зиминидин чиқарғучи болса Пәрвәрдигардур.
And Samuel said unto the people: Witness, is Yahweh, who wrought with Moses and with Aaron, and who brought up your fathers out of the land of Egypt.
7 Әнди орнуңлардин туруңлар, мән Пәрвәрдигарниң алдида Пәрвәрдигарниң силәргә вә ата-бовилириңларға жүргүзгән һәққаний әмәллирини силәрниң алдиңларға қоюшқа сөз қилай.
Now, therefore, take your stand and let me plead with you, before Yahweh, —and tell you all the righteous acts of Yahweh, which he wrought with you, and with your fathers:
8 Яқуп Мисирға киргәндин кейин ата-бовилириңлар Пәрвәрдигарға пәряд қилғанда, Пәрвәрдигар Муса билән Һарунни әвәтти. Улар ата-бовилириңларни Мисирдин чиқирип бу йәрдә олтирақлаштурди.
How that, when Jacob had come into Egypt, —and your fathers had made outcry unto Yahweh, then Yahweh sent Moses and Aaron, and they brought forth your fathers out of Egypt, and he caused them to dwell in this place;
9 Амма улар өз Худаси Пәрвәрдигарни унтуди; шуңа у уларни Һазорниң қошунидики сәрдар Сисераниң қолиға, Филистийләрниң қолиға һәм Моабниң падишасиниң қолиға тапшуруп бәрди; булар улар билән җәң қилишти.
And, when they forgat Yahweh their God, he sold them into the hand of Sisera, prince of the host of Jabin, king of Hazor, and into the hand of the Philistines, and into the hand of the king of Moab, and they fought against them;
10 Шуниң билән улар Пәрвәрдигарға пәряд қилип: «Биз гуна қилип Пәрвәрдигарни ташлап Бааллар вә Аштаротларниң ибадитидә болдуқ; амма әнди бизни дүшмәнлиримизниң қолидин қутқузғин, биз саңа ибадәт қилимиз» деди.
But, when they made outcry unto Yahweh and said—We have sinned, in that we have forsaken Yahweh, and have served the Baals and the Ashtoreths, —now, therefore, deliver us out of the hand of our enemies, that we may serve thee,
11 Вә Пәрвәрдигар Йәруббаал, Бедан, Йәфтаһ вә Самуилни әвәтип, әтрапиңлардики дүшмәнлириңларниң қолидин силәрни қутқузди, шуниң билән теч-аман туруватқан едиңлар.
then Yahweh sent Jerubbaal and Bedan, and Jephthah, and Samuel, —and delivered you out of the hand of your enemies, on every side, and ye dwelt in safety.
12 Лекин Худайиңлар Пәрвәрдигар Өзи падишасиңлар болсиму, Аммонниң падишаси Наһашниң силәргә қарши қопқинини көргиниңларда силәр: Яқ! Бир падиша үстимизгә сәлтәнәт қилсун дәп маңа ейттиңлар.
But, when ye saw that, Nahash king of the sons of Ammon, came upon you, then said ye unto me, Nay! but, a king, shall reign over us, when, Yahweh your God, was your king!
13 Әнди силәр халап таллиған, силәр тилигән падишаға қараңлар; мана, Пәрвәрдигар силәрниң үстүңларға бир падиша қойди.
Now, therefore, lo! the king whom ye have chosen, for whom ye have asked, —lo! therefore, Yahweh hath set over you a king.
14 Әгәр силәр Пәрвәрдигардин қорқуп, униң қуллуғида болуп, Униң авазиға қулақлириңларни селип, Униң әмригә асийлиқ қилмисаңлар, силәр һәм үстүңларда сәлтәнәт қилған падиша Худайиңлар Пәрвәрдигарға әгәшсәңлар, әнди силәргә яхши болиду.
If ye will revere Yahweh, and serve him, and hearken unto his voice, and not rebel against the bidding of Yahweh, then shall, both ye and your king that reigneth over you, continue to follow after Yahweh your God.
15 Лекин Пәрвәрдигарниң сөзигә қулақ салмай, бәлки Пәрвәрдигарниң әмригә асийлиқ қилсаңлар, Пәрвәрдигарниң қоли ата-бовилириңларға қарши болғандәк силәргиму қарши болиду.
But, if ye hearken not unto the voice of Yahweh, but rebel against the bidding of Yahweh, then will the hand of Yahweh continue to be against you, and against your fathers.
16 Әнди туруңлар, Пәрвәрдигар көзлириңларниң алдида қилидиған улуқ карамәтни көрүңлар!
Even now, stand still and see this great thing, —which Yahweh is about to do before your eyes:
17 Бүгүн буғдай оридиған вақит әмәсму? Мән Пәрвәрдигарға нида қилай, У гүлдүрмама билән ямғур яғдуриду. Шуниң билән силәрниң бир падиша тилигиниңларниң Пәрвәрдигарниң нәзиридә зор рәзиллик екәнлигини көрүп йетисиләр».
Is it not wheat harvest, to-day? I will cry unto Yahweh, that he may give forth thunderings and rain, —know ye then and see, that, your wrong, is great which ye have done in the sight of Yahweh, in asking for yourselves, a king.
18 Андин Самуил Пәрвәрдигарға нида қилди; шуниң билән Пәрвәрдигар шу күни гүлдүрмама билән ямғур яғдурди. Хәлиқ Пәрвәрдигардин вә Самуилдин бәк қорқти.
So Samuel cried unto Yahweh, and Yahweh gave forth thunderings and rain, on that day, —and all the people greatly feared Yahweh, and Samuel.
19 Хәлиқниң һәммиси Самуилға: — Худайиң Пәрвәрдигарға бизни өлмисун дәп кәминилириң үчүн дуа қилғин; чүнки һәммә гуналиримизниң үстигә йәнә яманлиқ ашуруп өзимизгә бир падиша тилидуқ, деди.
And all the people said unto Samuel—Pray for thy servants, unto Yahweh thy God, and let it not be that we die, —For we have added, to all our sins, a wrong, in asking for ourselves a king.
20 Самуил хәлиққә мундақ деди: — Қорқмаңлар; силәр дәрвәқә бу һәммә рәзилликни қилғансиләр, лекин әнди Пәрвәрдигарға әгишиштин чәтнимәй, пүткүл көңүллириңлар билән Пәрвәрдигарниң ибадитидә болуңлар;
Then said Samuel unto the people—Do not fear, ye, have done all this wrong, —nevertheless, do not turn aside from following Yahweh, but serve Yahweh, with all your heart;
21 адәмгә пайда йәткүзмәйдиған яки адәмни қутқузалмайдиған беһудә ишларни издәп, йолдин езип кәтмәңлар; чүнки уларниң тайини йоқтур.
and turn not aside after vanities, that can neither profit nor deliver, because, vanities, they are.
22 Чүнки Пәрвәрдигар Өз улуқ нами үчүн Өз хәлқини ташлимайду; чүнки Пәрвәрдигар силәрни Өз хәлқи қилишни лайиқ көргәндур.
For Yahweh will not give up his people, because of his great name, for Yahweh was minded to make you his people.
23 Маңа нисбәтән, силәр үчүн дуа қилиштин тохташ билән Пәрвәрдигарға гуна қилиш мәндин нери болсун; бәлки мән силәргә яхши вә дурус йолни үгитимән.
As for me also, far be it from me, that I should sin against Yahweh, by ceasing to pray for you, —but I will direct you, in the good and right way.
24 Пәқәт силәр Пәрвәрдигардин қорқуп пүткүл көңүллириңлар вә һәқиқәт билән униң ибадитидә болуңлар; чүнки силәр үчүн қилған улуқ карамәтләргә қараңлар!
Only, revere Yahweh, and serve him in truth, with all your heart, —for see, what great things he hath done with you.
25 Лекин яманлиқ қилсаңлар, һәм өзүңлар һәм падишасиңлар һалак қилинисиләр».
But, if ye, will do wrong, both ye and your king shall be swept away.

< Самуил 1 12 >