Петрус 1 4
1 Әнди Мәсиһ тенидә азап-оқубәт чәккән екән, силәрму шундақ ирадә билән өзүңларни қуралландуруңлар. (чүнки [Худа йолида] өз тенидә азап-оқубәт чәккән киши гунадин қол үзгән болиду;
Since, then, Christ suffered in the flesh, do you also ever arm yourselves with the same mind (because he who has suffered in the flesh has done with sin),
2 ундақ киши тенидә қалған һаятини йәнә инсаний нәпс-һәвәсләргә берилиш билән әмәс, бәлки Худаниң ирадисигә мувапиқ өткүзиду).
so that in future you may not spend your life in the flesh according to men’s desires, but in the will of God.
3 Чүнки күнлиримизни ят әллик етиқатсизларниң ирадисигә әмәл қилиш билән, йәни һәртүрлүк бузуқчилиқ-шәһванийлиқ, нәпс-һәвәсләр, һарақкәшлик, әйш-ишрәт, мәйхорлуқ вә жиркиничлик бутпәрәсликләр ичидә өткүзгинимиз әнди купайә қилар!
For the time past of life may suffice us to have worked the will of the Gentiles, when we spent our life in lasciviousness, lusts, hard drinking, revelry, banqueting, and abominable idol worship.
4 Бу ишларда улар силәрниң уларға һәмраһ болуп шундақ ипласлиққа жүгүрмигәнлигиңларға әҗәблинип, силәрни һақарәтлимәктә.
They are astonished at this, that you do not run into the same excesses of profligacy as they do; and they speak evil of you.
5 Улар һаман һәм тирикләрни вә өлгәнләрни сорақ қилишқа тәйяр Турғучиға һесап бәрмәй қалмайду.
But they must render account to Him who stands ready to judge the living and the dead.
6 Шуңа дәл шу сәвәптин, өлгәнләр әттә яшаватқан инсанлар [сорақ қилинидиған]дәк сорақ қилинип, Худаға нисбәтән роһта яшисун дәп, уларғиму хуш хәвәр йәткүзүлгән.
The gospel was preached for this cause to those who were dead also, that they might be judged according to men in flesh, but live according to God in spirit.
7 Әнди барлиқ ишларниң ахирлишидиған күни йеқинлашмақта; шуңа, салмақ болуңлар вә дуа қилишқа сәгәк туруңлар.
But the end of all things is close at hand; so be sober, watch and pray.
8 Лекин һәммидин муһими, бир-бириңларға қизғин меһир-муһәббәттә турувериңлар. Чүнки «меһир-муһәббәт нурғунлиған гуналарни япар».
Above everything have fervent love to one another; for love veils a multitude of sins.
9 Бир-бириңлардин ағринмай өз ара меһмандост болуңлар.
Be hospitable to one another, without grudging.
10 Худа тәрипидин һәр бириңларға ата қилинған илтипатқа бенаән, униң һәртәрәплик меһри-шәпқитини кишиләргә йәткүзидиған яхши ғоҗидарлар сүпитидә, бу илтипат билән бир-бириңларға хизмәт қилиңлар.
Whatever the gifts which each has received, use them for one another, as good stewards of the manifold grace of God.
11 Ким сөз қилса, у Худаниң калам-бешарәтлирини йәткүзгүчи сүпитидә сөзлисун. Ким башқиларға хизмәт қилса, у Худа ата қилған күч-қудрити билән хизмәт қилсун. Шундақ болғанда, Худа һәммә ишта Әйса Мәсиһ арқилиқ улуқлиниду. Барлиқ шан-шәрәп вә күч-қудрәт Униңға әбәдил-әбәткичә мәнсуптур, амин! (aiōn g165)
If any one preaches, let him always preach as one who utters God’s truth; if any one serves another, let it be with the strength which God supplies; so that in every way God may be glorified through Jesus Christ, to whom be glory and dominion for ever and ever, Amen. (aiōn g165)
12 Сөйүмлүклирим, отлуқ синақниң бешиңларға чүшкәнлигигә қарап, әҗайип ишқа йолуғуп қалдим, дәп һәйран қалмаңлар.
Do not think it strange, beloved, that a fiery ordeal has come to test you, as though some surprising thing had befallen you.
13 Бәлки, Мәсиһниң азап-оқубәтлиригә қандақ ортақ болған болсаңлар, силәр шундақ шатлиниңлар. Шуниң билән Униң шан-шәриви аян қилинғинида, силәрму яйрап шатлинисиләр.
But be glad in the degree in which you share in the sufferings of Christ; so that when his glory shall be revealed, you too may be glad with triumphant gladness.
14 Силәр Мәсиһниң нами түпәйлидин һақарәткә учрисаңлар, бәхитлик болисиләр! Чүнки шан-шәрәпниң Роһи, йәни Худаниң Роһи вуҗудуңларға чүшкән болиду.
If you are being reproached for the name of Christ, you are blessed, for the spirit of glory and of God is resting upon you.
15 Араңлардин бириниң азап-оқубәт чекиши һәргизму қатил, оғри, рәзил яки чепилғақ болуш сәвәвидин болмисун.
But let none of you suffer as a murderer, or as a thief, or as an evil-doer, or as a spy upon other people’s business.
16 Бирақ чәккән азап-оқубити «Мәсиһий» дәп аталғанлиғи сәвәвидин болса, у буниңдин номус қилмисун; әксичә, мошу нам [билән] [аталғанлиғи] үчүн Худаға мәдһийә оқусун.
But if any man is suffering as a Christian, let him not be ashamed; but let him ever glorify God in this Name.
17 Чүнки сорақниң башлинидиған вақти-саити кәлди; сорақ алди билән Худаниң өйидикилиридин башлиниду; вә әгәр биз билән башланса, у һалда Худаниң хуш хәвиригә қулақ салмиғанларниң ақивити немә болар?
It is time for judgment to begin with the household of God; and if it first begin with us, what shall be the end of those who are disobedient to the gospel?
18 [Дәл] [муқәддәс язмиларда йезилғинидәк]: — «Әгәр һәққанийларниң қутқузулуши тәс болса, Ихлассизлар һәм гунакарларниң ақивити қандақ болар?»
If the righteous man is scarcely saved, where shall the ungodly and the sinner appear?
19 Шуниң үчүн, Худаниң ирадиси билән азап-оқубәт чәккәнләр яхши әмәлләрни давам қилип, җенини вәдисидә туридиған Яратқучиға аманәт қилип тапшурсун.
So let those who are suffering according to the will of God commit the keeping of their souls to him in well-doing, as unto a faithful Creator.
