Коринтлиқларға 1 13
1 Мән әгәрдә бу дуниядики кишиләр сөзләватқан һәр хил тиллар һәтта пәриштиләрниң тиллири биләнму сөзләләйдиған болсамму, бирақ мән меһир-муһәббәтсиз болсам, у чағда мән пәқәт бир «даң-даң» қилидиған мис даң, бир «чаң-чаң» қилидиған чаң болуп қалимән, халас.
If I were to have eloquence in human languages—even the language of angels—but have no love, then I would only be an echoing gong or a clashing cymbal.
2 Әгәр мән пәйғәмбәрлик қилалисам, барлиқ сирлар, барлиқ билимләрни чүшинип болған болсамму, һәм шуниң билән бир вақитта тағларни йөткәлигидәк толуқ ишәштә болсамму, амма мәндә меһир-муһәббәт болмиса, ундақта мән һеч нәрсә болмиған болимән.
If I were to speak prophecies, to know every secret mystery and be completely knowledgeable, and if I were able to have so much faith I could move mountains, but have no love, then I am nothing.
3 Әгәр барлиқ мал-мүлкүмни сәдиқигә атап һәм тенимни [Худаниң йолида] қурбанлиқ сүпитидә көйдүрүлүшкә сунған тәғдирдиму, амма мәндә йәнила меһир-муһәббәт болмиса, ундақта мениң һеч қандақ пайдам йоқ болған болиду.
If I were to donate everything I own to the poor, or if I were to sacrifice myself to be burned as a martyr, and have no love, then I gain nothing.
4 Муһәббәт сәвир-тақәтлик болуш һәм меһриванлиқтур; Муһәббәт һәсәтхорлуқ қилмайду: Муһәббәт өзини махтимайду, Тәкәббурлуқ қилмайду,
Love is patient and kind. Love is not jealous. Love is not boastful. Love is not proud.
5 Номуссизлиқ қилмайду, Өз мәнпәәтини көзләп жүрмәйду, Териктүрүлмәйду, Көңлидә өчмәнлик сақлимайду;
Love does not act improperly, or insist on having its own way. Love is not argumentative and doesn't keep a record of wrongs.
6 Һәққанийсизлиқтин хошал болмайду, Бәлки әмәлийәттин, һәқиқәттин хошал болиду;
Love takes no delight in evil but celebrates the truth.
7 һәммә ишта қосиғи кәңлик қилиду, һәммигә йүзлинип [Худаға] ишиниду, һәммә ишқа үмид бағлайду, һәммигә чидайду.
Love never gives up, keeps on trusting, stays confident, and remains patient whatever happens.
8 Меһир-муһәббәт һәргиз ахирлашмайду. Бешарәтләр болса, карға кәлмәйду: «намәлум тиллар» болса, түгәйду: [мөҗизилик] билимләрму карға кәлмәйду.
Love never fails. Prophecies will come to an end. Tongues will become silent. Knowledge will become useless.
9 Чүнки бизниң билидиғанлиримиз қисмән, бешарәт беридиғанлиримиз қисмән;
For our knowledge and our prophetic understanding are incomplete.
10 лекин мукәммәллик кәлгәндә, қисмәнлик йоқилиду.
But when completeness comes, then what is incomplete disappears.
11 Мән кичигимдә балиларчә сөзлидим, балиларчә ойлидим, балиларчә һесаплидим; чоң болғинимда, мән балилиқни ташлидим.
When I was a child, I spoke like a child, I thought like a child, I reasoned like a child. When I grew up I left behind such child-like ways.
12 Чүнки биз һазир бир тутуқ деризидин мүҗмәл һалда көримиз, лекин шу чағда йүзму-йүз көримиз: Һазир мән қисмән тонуймән, шу чағда мән [Худа] мени тонуп келиватқандәк тонуймән.
At the moment we peer into a mirror's dim reflection, but then we shall see face to face. For now I only have partial knowledge, but then I shall know completely, just as I am completely known.
13 Һазир ишәш, үмүт, меһир-муһәббәттин ибарәт бу үч нәрсә турупту; булардин әң үстүн туридиғини меһир-муһәббәттур.
Trust, hope, and love last forever—but the most important is love.
