Тарих-тәзкирә 1 16
1 Улар Худаниң әһдә сандуғини көтирип кирип Давут униңға һазирлап қойған чедирниң оттурисиға қоюп, андин Худаниң алдида көйдүрмә қурбанлиқ билән енақлиқ қурбанлиғи сунди.
And they brought in the ark of God, and set it in the midst of the tent that David had pitched for it; and they offered burnt-offerings and peace-offerings before God.
2 Давут көйдүрмә қурбанлиғи билән енақлиқ қурбанлиғи сунуп болғандин кейин Пәрвәрдигарниң намида хәлиққә бәхит тилиди.
And when David had made an end of offering the burnt-offerings and the peace-offerings, he blessed the people in the name of the Lord.
3 У йәнә әр-аял демәй Исраилларниң һәр биригә бирдин нан, бирдин хорма пошкили, бирдин үзүм пошкили үләштүрүп бәрди.
And he dealt out to every one of Israel, both man and woman, to every one a loaf of bread, and a piece of flesh, and a flagon of wine.
4 Давут бир қисим Лавийларға Пәрвәрдигарниң әһдә сандуғи алдида хизмәттә болуш, йәни дуа-тилавәт оқуш, Исраилниң Худаси Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтиш вә күй-мунаҗат оқушни буйруди.
And he placed before the ark of the Lord several of the Levites as ministers, and to chaunt hymns, and to give praise and thanks unto the Lord the God of Israel:
5 Уларниң йолбашчиси болса Асаф, андин Зәкәрия еди; башқилири болса Җәийәл, Шемирамот, Йәһийәл, Маттитияһ, Елиаб, Беная, Обәд-Едом вә Җәийәлләр еди. Улар тәмбур-чилтар челишқа қоюлди; Асаф болса чаңларни чалатти.
Assaph the chief, and next to him Zechariah; Je'iel, and Shemiramoth, and Jechiel, and Matthithyah, and Eliab, and Benayahu, and 'Obed-edom; and Je'iel with psalteries and with harps; but Assaph played aloud with the cymbals.
6 Беная билән Яһазийәлдин ибарәт икки каһин Худаниң әһдә сандуғи алдида һәрдайим канай челишқа қоюлди.
And Benayahu and Jachaziel the priests were with the trumpets continually before the ark of the covenant of God.
7 Шу күни Давут Асаф вә қериндашлирини Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтишқа бәлгүләп уларға биринчидин муну күйни тапшурди: —
On that day—then did David appoint for the first time to give thanks to the Lord through means of Assaph and his brethren.
8 «Пәрвәрдигарға тәшәккүр қилиңлар, Униң намини чақирип нида қилиңлар, Униң қилғанлирини әлләр арисида аян қилиңлар!
O give thanks unto the Lord; call on his name; make known among the people his deeds.
9 Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар, Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
Sing unto him, sing praises unto him: speak of all his wonderful works.
10 Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
Glorify yourselves in his holy name: let the heart of those rejoice that seek the Lord.
11 Пәрвәрдигарни вә Униң қудритини издәңлар, Униң йүз-һозурини тохтимай издәңлар.
Inquire after the Lord and his strength: seek his presence evermore.
12 Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
Remember his wonderful works which he hath done, his tokens, and the decrees of his mouth;
13 И униң қули Исраилниң нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
O ye seed of Israel his servant, ye children of Jacob, his elect.
14 У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
He is the Lord our God: over all the earth are his decrees.
15 У Өзи түзгән әһдини әбәдий ядиңларда тутуңлар — — Бу униң миң әвлатқичә вәдиләшкән сөзидур —
Remember ye for ever his covenant, the word which he hath commanded to the thousandth generation.
16 Ибраһим билән түзгән әһдиси, Йәни Исһаққа ичкән қәсимидур.
Which he covenanted with Abraham, and his oath unto Isaac;
17 У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
And which he established unto Jacob as a statute, unto Israel as an everlasting covenant;
18 «Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән» — деди.
Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, as the portion of your inheritance;
19 У чағда силәр аҗиз едиңлар, адимиңлар аз һәм у йәрдә мусапир едиңлар;
When ye were but few men in number; yea, very few, and strangers in it.
20 Бу әлдин у әлгә, бир қәбилидин йәнә бир қәбилигә көчүп жүргән.
And when they wandered from one nation to another, and from one kingdom to another people:
21 Пәрвәрдигар һәр қандақ адәмниң уларни бозәк қилишиға йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
He suffered no man to oppress them; yea, he reproved kings for their sake.
22 «Мән мәсиһ қилғанларға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма!» — деди.
Saying, “Touch not my anointed, and do my prophets no harm.”—
23 Пүтүн җаһан, Пәрвәрдигарни күйләңлар, Ниҗатини һәр күни елан қилиңлар!
Sing unto the Lord all ye lands: announce from day to day his salvation.
24 Униң җуласини әлләрдә баян қилиңлар, Униң мөҗизилирини барлиқ хәлиқләр арисида җакалаңлар.
Relate among the nations his glory: among all the people his wonderful deeds.
25 Чүнки Пәрвәрдигаримиз улуқдур, Зор һәмдусанаға лайиқтур; У барлиқ илаһлардин үстүн, Униңдин қорқуш керәктур;
For great is the Lord, and greatly praised; and he is to be feared above all gods.
26 Чүнки барлиқ әлләрниң илаһлири — бутлар халас, Бирақ Пәрвәрдигар асман-пәләкни яратқандур.
For all the gods of the people are idols: but the Lord hath made the heavens.
27 Шанушәвкәт вә һәйвәт Униң алдида, Қудрәт вә хушлуқ Униң җайидидур.
Majesty and honor are in his presence, strength and gladness are in his place.
28 Пәрвәрдигарға тәәллуғини бәргәйсиләр, и әл-қәбилиләр, Пәрвәрдигарға шан-шәрәп вә қудрәтни бәргәйсиләр!
Ascribe unto the Lord, O ye families of people, ascribe unto the Lord glory and strength.
29 Пәрвәрдигарниң намиға лайиқ болған шан-шөһрәтни Униңға бәргәйсиләр; Соға-салам елип Униң алдиға кириңлар, Пәрвәрдигарға пак-муқәддәсликниң гөзәллигидә сәҗдә қилиңлар;
Ascribe unto the Lord the glory due unto his name; take up an offering, and come into his presence; bow down before the Lord in the beauty of holiness.
30 Пүткүл йәр-йүзи, Униң алдида титрәңлар! Дуния мәзмут қилинған, у тәврәнмәс әсла.
Tremble before him, all ye lands! Also the world standeth firmly, that it be not moved.
31 Асманлар шатлансун, вә йәр-җаһан хуш болсун, Әлләр арисида елан қилинсун: — «Пәрвәрдигар һөкүм сүриду!».
Let the heavens rejoice, and let the earth be glad; and let men say among the nations, The Lord reigneth.
32 Деңиз-океан вә униңға толған һәммә чуқан селип җуш урсун! Далилар һәм улардики һәммә яйрисун!
Let the sea roar, with all that filleth it: let the fields rejoice, and all that is therein.
33 У чағда ормандики пүткүл дәрәқләр Пәрвәрдигар алдида яңритип нахша ейтиду; Чүнки мана, У пүтүн җаһанни сорақ қилишқа келиду!
Then shall the trees of the forest sing joyfully at the presence of the Lord; because he cometh to judge the earth.
34 Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, Әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
O give thanks unto the Lord; for he is good; because unto everlasting endureth his kindness.
35 Вә: Бизни қутқузғин, и ниҗатимиз болған Худа! Бизни [йениңға] жиғивалғайсән, Муқәддәс намиңға тәшәккүр қилишқа, Яйрап Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләрдин қутқузуп чиққайсән! — дәңлар!
And say ye, Save us, O God of our salvation, and gather us together, and deliver us from the nations, that we may give thanks to thy holy name, to glorify ourselves in thy praise.
36 Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин!» деди һәмдә Пәрвәрдигарға һәмдусана оқушти.
Blessed be the Lord the God of Israel from everlasting even unto everlasting. And all the people said, Amen, and praise unto the Lord.
37 [Давут] шу йәрдә, йәни Пәрвәрдигарниң әһдә сандуғи алдида һәр күндики вәзипигә мувапиқ, әһдә сандуғи алдидики хизмәттә давамлиқ болушқа Асаф билән униң қериндашлирини қалдуруп қойди;
And he left there in charge before the ark of the covenant of the Lord Assaph and his brethren, to minister before the ark continually, at the work of every day on its day,
38 Уларниң ичидә Обәд-Едом билән униң қериндашлиридин атмиш сәккиз киши бар еди; шуниңдәк Йәдутунниң оғли Обәд-Едом билән Хосаһ дәрвазивәнликкә қоюлди.
And 'Obed-edom with their brethren, sixty and eight, and 'Obed-edom the son of Jeduthun and Chossah to be gatekeepers;
39 Каһин Задок билән униң каһин қериндашлири Гибеон егизлигидики Пәрвәрдигарниң чедири алдида,
And Zadok the priest, and his brethren the priests, before the tabernacle of the Lord, in the high-place that was at Gib'on,
40 Пәрвәрдигарниң Исраилға тапилиған қанун-әһкамлирида барлиқ йезилғини бойичә, һәр күни әтиси-ахшими көйдүрмә қурбанлиқ қурбангаһи үстидә Пәрвәрдигарға атап көйдүрмә қурбанлиқларни сунушқа қоюлди.
To offer burnt-offerings unto the Lord upon the altar of the burnt-offering continually at morning and at evening, and this in accordance with all that is written in the law of the Lord which he had commanded concerning Israel;
41 Улар билән биллә болғанлар, йәни Һеман, Йәдутун вә қалған талланғанлар, шундақла барлиқ исми тизилғанлар Пәрвәрдигарға тәшәккүр-рәхмәт ейтишқа қоюлди (чүнки Униң өзгәрмәс муһәббити әбәткичидур!).
And with them Heman and Jeduthun, and the rest that were selected who were expressed by name, to give thanks to the Lord, because unto everlasting endureth his kindness;
42 Һеман вә Йәдутун болса нәғмичиликкә, җүмлидин канай, җаң-җаң вә барлиқ мәдһийә сазлирини челишқа мәсъул қилинди. Йәдутунниң оғуллири дәрвазиға қарашқа қоюлди.
And with them, with Heman and Jeduthun, the trumpets and cymbals to play aloud, and the musical instruments of God; and the sons of Jeduthun to be for the service at the gate.
43 Бу ишлардин кейин барлиқ хәлиқ өз өйлиригә қайтишти; Давутму өз өйидикиләргә бәхит тиләшкә қайтти.
And all the people went every man to his house; and David turned about to bless his house.
