< زەبۇر 59 >
نەغمىچىلەرنىڭ بېشىغا تاپشۇرۇلۇپ، «ھالاك قىلمىغايسەن» دېگەن ئاھاڭدا ئوقۇلسۇن دەپ، داۋۇت يازغان «مىختام» كۈيى؛ (بۇ [كۈي] سائۇل پادىشاھ داۋۇتنىڭ ئۆيىنى كۆزلەشكە پايلاقچىلارنى ئەۋەتىپ، ئۇنى ئۆلتۈرۈۋەتمەكچى بولغان چاغدا يېزىلغان): ــ ئى خۇدايىم، دۈشمەنلىرىمنىڭ چاڭگىلىدىن قۇتقۇزغايسەن؛ ماڭا قارشى تۇرغانلاردىن مېنى ئېگىزدە ئامان ساقلىغايسەن. | 1 |
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, «Һалак қилмиғайсән» дегән аһаңда оқулсун дәп, Давут язған «Миқтам» күйи; (бу [күй] Саул падиша Давутниң өйини көзләшкә пайлақчиларни әвәтип, уни өлтүрүвәтмәкчи болған чағда йезилған): — И Худайим, дүшмәнлиримниң чаңгилидин қутқузғайсән; Маңа қарши турғанлардин мени егиздә аман сақлиғайсән.
مېنى يامانلىق قىلغۇچىلار چاڭگىلىدىن قۇتقۇزۇۋالغايسەن، قانخور ئادەملەردىن مېنى قۇتقۇزغايسەن. | 2 |
Мени яманлиқ қилғучилар чаңгилидин қутқузувалғайсән, Қанхор адәмләрдин мени қутқузғайсән.
چۈنكى مانا، ئۇلار جېنىمنى ئېلىش ئۈچۈن پايلىماقتا، زوراۋانلار ماڭا قارشى توپ بولۇشۇپ قەستلەشمەكتە؛ بۇ [قىلغىنى] مەندە بولغان بىرەر ئاسىيلىق ئۈچۈن ئەمەس، ياكى گۇناھىم ئۈچۈن ئەمەس، ئى پەرۋەردىگار؛ | 3 |
Чүнки мана, улар җенимни елиш үчүн пайлимақта, Зораванлар маңа қарши топ болушуп қәстләшмәктә; Бу [қилғини] мәндә болған бирәр асийлиқ үчүн әмәс, Яки гунайим үчүн әмәс, и Пәрвәрдигар;
مەندە ھېچ سەۋەنلىك بولمىسىمۇ، ئۇلار يۈگۈرۈپ ماڭا قارشى سەپ سالىدۇ؛ مېنىڭ ياردىمىمگە كېلىشكە ئويغان، [ھالىمنى] نەزىرىڭگە ئالغايسەن. | 4 |
Мәндә һеч сәһвәнлик болмисиму, улар жүгүрүп маңа қарши сәп салиду; Мениң ярдимимгә келишкә ойған, [Һалимни] нәзириңгә алғайсән.
ئى پەرۋەردىگار، ساماۋىي قوشۇنلارنىڭ سەردارى بولغان خۇدا، ئىسرائىلنىڭ خۇداسى، بارلىق ئەل-يۇرتلارنى سوتلاپ-جازالاشقا ئورنۇڭدىن تۇرغايسەن؛ قەستلەشنى نىيەت قىلغۈچىلارنىڭ ھېچقايسىسىغا رەھىم قىلمىغايسەن. سېلاھ. | 5 |
И Пәрвәрдигар, самавий қошунларниң Сәрдари болған Худа, Исраилниң Худаси, Барлиқ әл-жутларни сотлап-җазалашқа орнуңдин турғайсән; Қәстләшни нийәт қилғүчиларниң һеч қайсисиға рәһим қилмиғайсән. (Селаһ)
ئۇلار كېچىسى قايتىپ كېلىپ، غالجىر ئىتتەك غاژ-غۇژ قىلىپ، شەھەرنى ئايلىنىپ لاغايلاپ يۈرمەكتە. | 6 |
Улар кечиси қайтип келип, ғалҗир ишттәк ғаж-ғуж қилип, Шәһәрни айлинип лағайлап жүрмәктә.
قارا، ئۇلارنىڭ ئاغزىدىن ئېقىۋاتقان شۆلگەيلىرىنى! لەۋلىرىدىن قىلىچلار چىقىپ تۇرىدۇ؛ ئۇلار: «كىم ئاڭلىيالايدۇ؟» ــ دەيدۇ. | 7 |
Қара, уларниң ағзидин еқиватқан шөлгәйлирини! Ләвлиридин қиличлар чиқип туриду; Улар: «Ким аңлалайду?» — дәйду.
لېكىن سەن پەرۋەردىگار ئۇلارنى مەسخىرە قىلىسەن؛ بارلىق ئەللەرنى مازاق قىلىسەن! | 8 |
Лекин Сән Пәрвәрдигар уларни мәсқирә қилисән; Барлиқ әлләрни мазақ қилисән!
ئى مېنىڭ كۈچۈم بولغۇچى! مەن ساڭا تەلمۈرۈپ قاراپ يۈرىمەن؛ چۈنكى خۇدا مېنىڭ يۇقىرى پاناھگاھىمدۇر. | 9 |
И мениң күчүм Болғучи! Мән Саңа тәлмүрүп қарап жүримән; Чүнки Худа мениң жуқури панаһгаһимдур.
ماڭا ئۆزگەرمەس مۇھەببىتىنى كۆرسەتكۈچى خۇدا مېنىڭ ئالدىمدا ماڭىدۇ؛ خۇدا ماڭا دۈشمەنلەرنىڭ مەغلۇبىيىتىنى كۆرسىتىدۇ. | 10 |
Маңа өзгәрмәс муһәббитини көрсәткүчи Худа мениң алдимда маңиду; Худа маңа дүшмәнләрниң мәғлубийитини көрситиду.
بىراق، [ئى خۇدا]، بۇلارنى قەتل قىلماي تۇرغاي؛ بولمىسا مېنىڭ خەلقىم سېنى ئۇنتۇيدۇ. ئۆز كۈچۈڭ بىلەن ئۇلارنى سەرسان قىلغايسەن، ئۇلارنىڭ بېشىنى ئېغىرلاشتۇرغايسەن؛ ئى رەب، بىزنىڭ قالقىنىمىز! | 11 |
Бирақ, [и Худа], буларни қәтл қилмай турғай; Болмиса мениң хәлқим Сени унтуйду. Өз күчүң билән уларни сәрсан қилғайсән, Уларниң бешини еғирлаштурғайсән; И Рәб, бизниң қалқинимиз!
ئۇلارنىڭ ئاغزىنىڭ بۇزۇقلۇقى تۈپەيلىدىن، لەۋلىرىنىڭ سۆزلىرى تۈپەيلىدىن، ئۇلاردىن چىقىۋاتقان قارغاشلار ھەم ئالدامچىلىقلار تۈپەيلىدىن، ئۇلار ئۆز تەكەببۇرلۇقى ئىچىدە تۇزاققا چۈشكەي! | 12 |
Уларниң ағзиниң бузуқлуғи түпәйлидин, Ләвлириниң сөзлири түпәйлидин, Улардин чиқиватқан қарғашлар һәм алдамчилиқлар түпәйлидин, Улар өз тәкәббурлуғи ичидә қапқанқа чүшкәй!
غەزىپىڭ بىلەن بۇ ئىشلارغا خاتىمە بەرگەيسەن، خاتىمە بەرگەيسەن! شۇنىڭ بىلەن ئۇلار يوق بولىدۇ؛ شۇنىڭ بىلەن يەر يۈزنىنىڭ چەت-چەتلىرىگىچە خۇدانىڭ ھەقىقەتەن ياقۇپقا ھۆكۈمدارلىق قىلىدىغانلىقى ئايان بولغاي! سېلاھ. | 13 |
Ғәзивиң билән бу ишларға хатимә бәргәйсән, Хатимә бәргәйсән! Шуниң билән улар йоқ болиду; Шуниң билән йәр йүзниниң чәт-чәтлиригичә Худаниң һәқиқәтән Яқупқа һөкүмдарлиқ қилидиғанлиғи аян болғай! (Селаһ)
دەرۋەقە، ئۇلار ھازىرغىچە كېچىسى قايتىپ كېلىپ، غالجىر ئىتتەك غاژ-غۇژ قىلىپ، شەھەرنى ئايلىنىپ لاغايلاپ يۈرىدۇ. | 14 |
Дәрвәқә, улар һазирғичә кечиси қайтип келип, ғалҗир ишттәк ғаж-ғуж қилип, Шәһәрни айлинип лағайлап жүриду.
ئىتلاردەك ئۇلار ئوزۇق ئىزدەپ ھەر يەردە قاترايدۇ؛ قارنى تويمىغۇچە ھۇۋلاپ يۈرمەكتە؛ | 15 |
Иштлардәк улар озуқ издәп һәр йәрдә қатрайду; Қарни тоймиғичә һувлап жүрмәктә;
لېكىن مەن بولسام قۇدرىتىڭنى كۈيلەيمەن، بەرھەق، سەھەرلەردە ئۆزگەرمەس مۇھەببىتىڭنى ناخشا قىلىپ ياڭرىتىمەن؛ چۈنكى سەن مەن ئۈچۈن يۇقىرى قورغان، ئېغىر كۈنلىرىمدە پاناھگاھ بولۇپ كەلگەنسەن. | 16 |
Лекин мән болсам қудритиңни күйләймән, Бәрһәқ, сәһәрләрдә өзгәрмәс муһәббитиңни нахша қилип яңритимән; Чүнки Сән мән үчүн жуқури қорған, Еғир күнлиримдә панаһгаһ болуп кәлгәнсән.
ئى مېنىڭ كۈچۈم بولغۇچى، ساڭا كۈيلەرنى ئېيتىمەن؛ چۈنكى خۇدا مېنىڭ يۇقىرى قورغىنىمدۇر، ماڭا ئۆزگەرمەس مۇھەببەت كۆرسەتكۈچى خۇدايىمدۇر. | 17 |
И мениң күчүм Болғучи, Саңа күйләрни ейтимән; Чүнки Худа мениң жуқури қорғинимдур, Маңа өзгәрмәс муһәббәт көрсәткүчи Худайимдур.