< زەبۇر 130 >

«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» چوڭقۇر يەرلەردىن ساڭا پەرياد كۆتۈرىمەن، ئى پەرۋەردىگار؛ 1
En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
ئى رەب، ئاۋازىمنى ئاڭلىغايسەن؛ قۇلاقلىرىڭنى يېلىنىش سادايىمغا سالغايسەن؛ 2
Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
ئەگەر سەن ياھ، قەبىھلىكلەرنى سۈرۈشتۈرۈپ سانىساڭ، ئەمدى رەب، كىم تىك تۇرالايدۇ؟ 3
Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
بىراق سەندە مەغپىرەت-كەچۈرۈم باردۇر؛ شۇڭا سەندىن ئەيمىنىشكە بولىدۇ. 4
For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
پەرۋەردىگارنى كۈتۈۋاتىمەن؛ جېنىم كۈتۈۋاتىدۇ؛ ئۇنىڭ سۆزىگە ئۈمىد باغلىدىم. 5
Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
تۈن جېسەكچىلىرىنىڭ سەھەرگە بولغان تەشناسىدىن ئارتۇق، بەرھەق، تۈن جېسەكچىلىرىنىڭ سەھەرگە بولغان تەشناسىدىن ئارتۇق، جېنىم رەبكە تەشنا بولۇپ كۈتمەكتە. 6
Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
ئى ئىسرائىل، پەرۋەردىگارغا ئۈمىد باغلاڭلار؛ چۈنكى پەرۋەردىگاردا ئۆزگەرمەس مۇھەببەت باردۇر؛ ئۇنىڭدا زور نىجاتلىقلارمۇ بار؛ 7
Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
ئۇ ئىسرائىلنى بارلىق قەبىھلىكلىرىدىن بەدەل تۆلەپ قۇتقۇزىدۇ. 8
og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.

< زەبۇر 130 >