زەبۇر 127

1 «يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى»؛ سۇلايمان يازغان كۈي: ــ پەرۋەردىگار ئۆزى ئۆي سالمىسا، سالغۇچىلار بىكاردىن-بىكار ئۇنىڭغا ئەجىر سىڭدۈرىدۇ؛ پەرۋەردىگار شەھەرنى ساقلىمىسا، كۆزەتچىلەر بىكاردىن-بىكار ئويغاق تۇرىدۇ.

kathutkung: Solomon BAWIPA ni im sak hoeh pawiteh, ka tawk e pueng ni ayawmyin doeh a tawk awh. BAWIPA ni kho ring hoeh pawiteh, ka ring e pueng ni ayawmyin doeh a ring awh.

2 سىلەرنىڭ سەھەردە ئورنۇڭلاردىن قوپۇشۇڭلار، كەچ بولغاندا يېتىشىڭلار، جاپا-مۇشەققەتنى ناندەك يېگىنىڭلار بىكاردىن-بىكاردۇر؛ چۈنكى ئۇ ئۆز سۆيگىنىگە ئۇيقۇنى بېرىدۇ.

Amom ka thaw niteh, karumsaning torei ka ip niteh, nget ka tawn lah tawk laihoi ka cat nakunghai, ayawmyin doeh. Bangkongtetpawiteh, Bawipa ni a pahren e naw koe duedue inae a poe.

3 مانا، بالىلار پەرۋەردىگاردىن بولغان مىراستۇر، بالىياتقۇنىڭ مېۋىسى ئۇنىڭ مۇكاپاتىدۇر؛

Khenhaw! Canu capanaw teh, BAWIPA ni na poe e râw doeh. Khe e camo teh, tawkphu doeh.

4 ياشلىقتا تاپقان بالىلار، باتۇرنىڭ قولىدىكى ئوقلاردەك بولىدۇ.

Na naw nah na khe e canu capanaw teh, athakaawme tami kut dawk e pala hoi a kâvan.

5 ئوقدېنى مۇشۇلار بىلەن تولغان ئادەم بەختلىكتۇر؛ [شەھەر] دەرۋازىسىدا تۇرۇپ دۈشمەنلەر بىلەن سۆزلىشىۋاتقىنىدا، ئۇلار يەرگە قاراپ قالمايدۇ.

Ama e palabom hah hote palasamtang hoi ka kawi sak e tami teh a yawhawi. Ahnimouh teh, kayanae awm mahoeh. Tarannaw hah longkha koe a ngang awh han.