< زەبۇر 124 >

«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» ئەگەر بىز تەرەپتە تۇرغىنى پەرۋەردىگار بولمىغان بولسا، ــ ئاھ، ئىسرائىل شۇنداق دېسۇن ــ 1
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:
بىز تەرەپتە تۇرغىنى پەرۋەردىگار بولمىغان بولسا، كىشىلەر بىزگە ھۇجۇمغا قوزغالغاندا، 2
اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،
ئۇلارنىڭ غەزىپى بىزگە تۇتاشقاندا، ــ شۇ چاغدا ئۇلار بىزنى تىرىك يۇتۇۋېتەتتى؛ 3
آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!
[شۇ چاغدا] سۇلار بىزنى غەرق قىلىۋېتەتتى؛ كەلكۈن بېشىمىزدىن ئۆتەتتى؛ 4
سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.
داۋالغۇغان سۇلار بېشىمىزدىن ئۆتەتتى! 5
آری، در گردابها غرق می‌شدیم!
پەرۋەردىگارغا تەشەككۈر-مەدھىيە بولغاي! ئۇلارنىڭ چىشلىرىغا ئوۋ بولۇشقا بىزنى قويۇپ بەرمىدى. 6
سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.
جېنىمىز تۇتقۇچىلارنىڭ باسمىقىدىن قېچىپ چىققان قۇشتەك قاچتى؛ باسماق سۇندۇرۇلۇپ، بىز قاچتۇق! 7
همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.
ئېرىشكەن ياردىمىمىز پەرۋەردىگارنىڭ نامىدىدۇر، ئاسمان-زېمىن ياراتقۇچىنىڭ نامىدىدۇر! 8
مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

< زەبۇر 124 >