< زەبۇر 121 >
«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» كۆزلىرىمنى تاغلار تەرەپكە كۆتۈرۈپ قارايمەن؛ مېنىڭ ياردىمىم قەيەردىن كېلۇر؟ | 1 |
Ein song til høgtidsferderne. Eg lyfter augo mine upp til fjelli, kvar kjem mi hjelp ifrå?
مېنىڭ ياردىمىم پەرۋەردىگاردىندۇر؛ ئاسمان-زېمىننى ياراتقۇچىدىندۇر. | 2 |
Mi hjelp kjem ifrå Herren, han som hev skapa himmelen og jordi.
ئۇ پۇتۇڭنى ھېچ تېيىلدۇرمايدۇ؛ سېنى ساقلىغۇچى ھېچ مۈگدىمەيدۇ! | 3 |
Han skal ikkje lata foten din vera ustød, han blundar ikkje din vaktar.
مانا، قارا، ئىسرائىلنى ساقلىغۇچى ھەم مۈگدىمەيدۇ، ھەم ئۇخلىمايدۇ! | 4 |
Sjå, han blundar ikkje og søv ikkje, Israels vaktar.
پەرۋەردىگار سېنىڭ ساقلىغۇچىڭدۇر؛ پەرۋەردىگار ئوڭ يېنىڭدىكى سايىۋەندۇر. | 5 |
Herren er din vaktar, Herren er din skugge ved di høgre hand.
قۇياش كۈندۈزدە، ئاي كېچىدە ساڭا زەرەر يەتكۈزمەيدۇ؛ | 6 |
Um dagen skal ikkje soli stikka deg, og ikkje månen um natti.
پەرۋەردىگار بارلىق يامانلىقتىن سېنى ساقلايدۇ؛ ئۇ جېنىڭنى ساقلايدۇ؛ | 7 |
Herren skal vara deg frå alt vondt, han skal vara di sjæl.
پەرۋەردىگار چىقىشىڭنى، كىرىشىڭنى، بۇنىڭدىن كېيىن ئەبەدىلئەبەدگىچە ساقلايدۇ. | 8 |
Herren skal vara din utgang og din inngang frå no og til æveleg tid.