< زەبۇر 121 >
«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» كۆزلىرىمنى تاغلار تەرەپكە كۆتۈرۈپ قارايمەن؛ مېنىڭ ياردىمىم قەيەردىن كېلۇر؟ | 1 |
Nyanyian ziarah. Aku melayangkan mataku ke gunung-gunung; dari manakah akan datang pertolonganku?
مېنىڭ ياردىمىم پەرۋەردىگاردىندۇر؛ ئاسمان-زېمىننى ياراتقۇچىدىندۇر. | 2 |
Pertolonganku ialah dari TUHAN, yang menjadikan langit dan bumi.
ئۇ پۇتۇڭنى ھېچ تېيىلدۇرمايدۇ؛ سېنى ساقلىغۇچى ھېچ مۈگدىمەيدۇ! | 3 |
Ia takkan membiarkan kakimu goyah, Penjagamu tidak akan terlelap.
مانا، قارا، ئىسرائىلنى ساقلىغۇچى ھەم مۈگدىمەيدۇ، ھەم ئۇخلىمايدۇ! | 4 |
Sesungguhnya tidak terlelap dan tidak tertidur Penjaga Israel.
پەرۋەردىگار سېنىڭ ساقلىغۇچىڭدۇر؛ پەرۋەردىگار ئوڭ يېنىڭدىكى سايىۋەندۇر. | 5 |
Tuhanlah Penjagamu, Tuhanlah naunganmu di sebelah tangan kananmu.
قۇياش كۈندۈزدە، ئاي كېچىدە ساڭا زەرەر يەتكۈزمەيدۇ؛ | 6 |
Matahari tidak menyakiti engkau pada waktu siang, atau bulan pada waktu malam.
پەرۋەردىگار بارلىق يامانلىقتىن سېنى ساقلايدۇ؛ ئۇ جېنىڭنى ساقلايدۇ؛ | 7 |
TUHAN akan menjaga engkau terhadap segala kecelakaan; Ia akan menjaga nyawamu.
پەرۋەردىگار چىقىشىڭنى، كىرىشىڭنى، بۇنىڭدىن كېيىن ئەبەدىلئەبەدگىچە ساقلايدۇ. | 8 |
TUHAN akan menjaga keluar masukmu, dari sekarang sampai selama-lamanya.