< زەبۇر 120 >

«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» بېشىمغا كۈن چۈشكەندە مەن پەرۋەردىگارغا نىدا قىلدىم؛ ئۇ ماڭا جاۋاب بەردى. 1
Пісня проча́н.
ئى پەرۋەردىگار، جېنىمنى يالغان سۆزلەيدىغان لەۋلەردىن، ئالدامچى تىلدىن قۇتۇلدۇرغايسەن. 2
Господи, ви́зволь же душу мою від губи́ неправди́вої, від язика́ зрадли́вого!
ساڭا نېمە بېرىلىدۇ، ساڭا نېمە قوشۇلۇشى كېرەك، ئەي ئالدامچى تىل؟ 3
Що́ Тобі дасть, або що́ для Тебе дода́сть лукавий язик? —
ــ پالۋان ئاتقان ئۆتكۈر ئوقلار، ئارچا چوغلىرى ساڭا تەگسۇن! 4
Заго́стрені стрі́ли поту́жного із ялівце́вим вугі́ллям!
مەشەك دىيارىدا مۇساپىر بولۇپ ياشىغىنىمغا، كېدار چېدىرلىرى ئارىسىدا تۇرغىنىمغا ھالىمغا ۋاي! 5
Горе мені, що заме́шкую в Ме́шеху, що живу́ із шатра́ми Кеда́ру!
مەن تىنچلىققا ئۆچلەر ئارىسىدا ئۇزۇندىن بۇيان تۇرۇۋاتىمەن؛ 6
Довго душа моя перебува́ла собі разом з тими, хто нена́видить мир:
مەن تىنچلىقپەرۋەرمەن؛ بىراق گەپ قىلسام، ئۇلار ئۇرۇشىمىزلا، دەيدۇ. 7
я — за мир, та коли говорю́, то вони — за війну́!

< زەبۇر 120 >