< زەبۇر 120 >
«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» بېشىمغا كۈن چۈشكەندە مەن پەرۋەردىگارغا نىدا قىلدىم؛ ئۇ ماڭا جاۋاب بەردى. | 1 |
Pesem preizvrstna. Gospoda sem klical v največji stiski svoji, in uslišal me je.
ئى پەرۋەردىگار، جېنىمنى يالغان سۆزلەيدىغان لەۋلەردىن، ئالدامچى تىلدىن قۇتۇلدۇرغايسەن. | 2 |
Gospod, reši me ustne lažnjive, zvijačnega jezika.
ساڭا نېمە بېرىلىدۇ، ساڭا نېمە قوشۇلۇشى كېرەك، ئەي ئالدامچى تىل؟ | 3 |
Kaj naj ti dá, ali kaj pridene jezik zvijačni?
ــ پالۋان ئاتقان ئۆتكۈر ئوقلار، ئارچا چوغلىرى ساڭا تەگسۇن! | 4 |
Besede podobne ostrim pušicam mogočnega, primérne žarjavici brinjevi.
مەشەك دىيارىدا مۇساپىر بولۇپ ياشىغىنىمغا، كېدار چېدىرلىرى ئارىسىدا تۇرغىنىمغا ھالىمغا ۋاي! | 5 |
Gorjé meni, ker popotujem toliko časa, stanujem kakor prebivalci šatorov Kedarski.
مەن تىنچلىققا ئۆچلەر ئارىسىدا ئۇزۇندىن بۇيان تۇرۇۋاتىمەن؛ | 6 |
Predolgo zdí se duši moji da je prebivala pri sovražniku mirú.
مەن تىنچلىقپەرۋەرمەن؛ بىراق گەپ قىلسام، ئۇلار ئۇرۇشىمىزلا، دەيدۇ. | 7 |
Jaz ljubim mir, ali ko govorim, kličejo oni na boj.