< زەبۇر 120 >
«يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» بېشىمغا كۈن چۈشكەندە مەن پەرۋەردىگارغا نىدا قىلدىم؛ ئۇ ماڭا جاۋاب بەردى. | 1 |
O cântare a treptelor. În strâmtorarea mea am strigat către DOMNUL și el m-a ascultat.
ئى پەرۋەردىگار، جېنىمنى يالغان سۆزلەيدىغان لەۋلەردىن، ئالدامچى تىلدىن قۇتۇلدۇرغايسەن. | 2 |
Scapă-mi sufletul, DOAMNE, de buzele mincinoase și de limba înșelătoare.
ساڭا نېمە بېرىلىدۇ، ساڭا نېمە قوشۇلۇشى كېرەك، ئەي ئالدامچى تىل؟ | 3 |
Ce ți se va da? Sau ce ți se va face, limbă mincinoasă?
ــ پالۋان ئاتقان ئۆتكۈر ئوقلار، ئارچا چوغلىرى ساڭا تەگسۇن! | 4 |
Săgeți ascuțite ale celui tare, cu cărbuni de ienupăr.
مەشەك دىيارىدا مۇساپىر بولۇپ ياشىغىنىمغا، كېدار چېدىرلىرى ئارىسىدا تۇرغىنىمغا ھالىمغا ۋاي! | 5 |
Vai mie, că locuiesc temporar în Meșec, că locuiesc în corturile Chedarului.
مەن تىنچلىققا ئۆچلەر ئارىسىدا ئۇزۇندىن بۇيان تۇرۇۋاتىمەن؛ | 6 |
Sufletul meu a locuit mult cu cel ce urăște pacea.
مەن تىنچلىقپەرۋەرمەن؛ بىراق گەپ قىلسام، ئۇلار ئۇرۇشىمىزلا، دەيدۇ. | 7 |
Eu sunt pentru pace, dar când vorbesc eu, ei sunt pentru război.