زەبۇر 120
| «يۇقىرىغا چىقىش ناخشىسى» بېشىمغا كۈن چۈشكەندە مەن پەرۋەردىگارغا نىدا قىلدىم؛ ئۇ ماڭا جاۋاب بەردى. | 1 |
Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not, und er erhörte mich.
| ئى پەرۋەردىگار، جېنىمنى يالغان سۆزلەيدىغان لەۋلەردىن، ئالدامچى تىلدىن قۇتۇلدۇرغايسەن. | 2 |
HERR, rette meine Seele von den Lügenmäulern, von den falschen Zungen!
| ساڭا نېمە بېرىلىدۇ، ساڭا نېمە قوشۇلۇشى كېرەك، ئەي ئالدامچى تىل؟ | 3 |
Was kann dir anhaben und was noch weiter tun die falsche Zunge?
| ــ پالۋان ئاتقان ئۆتكۈر ئوقلار، ئارچا چوغلىرى ساڭا تەگسۇن! | 4 |
Sie ist wie scharfe Pfeile eines Starken aus glühendem Ginsterholz.
| مەشەك دىيارىدا مۇساپىر بولۇپ ياشىغىنىمغا، كېدار چېدىرلىرى ئارىسىدا تۇرغىنىمغا ھالىمغا ۋاي! | 5 |
Wehe mir, daß ich in der Fremde zu Mesech weilen, daß ich bei den Zelten Kedars wohnen muß!
| مەن تىنچلىققا ئۆچلەر ئارىسىدا ئۇزۇندىن بۇيان تۇرۇۋاتىمەن؛ | 6 |
Lange genug hat meine Seele bei denen gewohnt, die den Frieden hassen!
| مەن تىنچلىقپەرۋەرمەن؛ بىراق گەپ قىلسام، ئۇلار ئۇرۇشىمىزلا، دەيدۇ. | 7 |
Ich bin für den Frieden; doch wenn ich rede, so sind sie für den Krieg.
