< زەبۇر 114 >
ئىسرائىل مىسىردىن، ياقۇپ جەمەتى يات تىللىق ئەللەردىن چىققاندا، | 1 |
Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
شۇ چاغدا يەھۇدا [خۇدانىڭ] مۇقەددەس جايى، ئىسرائىل ئۇنىڭ سەلتىنىتى بولدى، | 2 |
Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
دېڭىز بۇنى كۆرۈپ بەدەر قاچتى، ئىئوردان دەرياسى كەينىگە ياندى؛ | 3 |
Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىدى. | 4 |
I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
ئەي دېڭىز، سەن نېمە بولدۇڭ، قاچقىلى؟ ئىئوردان دەرياسى، يولۇڭدىن يانغىلى؟ | 5 |
Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىغىلى؟ | 6 |
E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
ئى يەر يۈزى، رەبنىڭ جامالىدىن، ياقۇپنىڭ خۇداسىنىڭ جامالىدىن تەۋرەن؛ | 7 |
Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
ئۇ قورام تاشنى كۆلچەككە، چاقماق تېشىنى مول بۇلاق سۇلىرىغا ئايلاندۇرىدۇ. | 8 |
che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.