< زەبۇر 114 >
ئىسرائىل مىسىردىن، ياقۇپ جەمەتى يات تىللىق ئەللەردىن چىققاندا، | 1 |
Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
شۇ چاغدا يەھۇدا [خۇدانىڭ] مۇقەددەس جايى، ئىسرائىل ئۇنىڭ سەلتىنىتى بولدى، | 2 |
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.
دېڭىز بۇنى كۆرۈپ بەدەر قاچتى، ئىئوردان دەرياسى كەينىگە ياندى؛ | 3 |
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىدى. | 4 |
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
ئەي دېڭىز، سەن نېمە بولدۇڭ، قاچقىلى؟ ئىئوردان دەرياسى، يولۇڭدىن يانغىلى؟ | 5 |
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىغىلى؟ | 6 |
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
ئى يەر يۈزى، رەبنىڭ جامالىدىن، ياقۇپنىڭ خۇداسىنىڭ جامالىدىن تەۋرەن؛ | 7 |
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
ئۇ قورام تاشنى كۆلچەككە، چاقماق تېشىنى مول بۇلاق سۇلىرىغا ئايلاندۇرىدۇ. | 8 |
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.