< زەبۇر 114 >
ئىسرائىل مىسىردىن، ياقۇپ جەمەتى يات تىللىق ئەللەردىن چىققاندا، | 1 |
Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,
شۇ چاغدا يەھۇدا [خۇدانىڭ] مۇقەددەس جايى، ئىسرائىل ئۇنىڭ سەلتىنىتى بولدى، | 2 |
Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.
دېڭىز بۇنى كۆرۈپ بەدەر قاچتى، ئىئوردان دەرياسى كەينىگە ياندى؛ | 3 |
De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىدى. | 4 |
Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.
ئەي دېڭىز، سەن نېمە بولدۇڭ، قاچقىلى؟ ئىئوردان دەرياسى، يولۇڭدىن يانغىلى؟ | 5 |
Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;
تاغلار قوچقارلاردەك، دۆڭلەر قوزىلاردەك ئويناقلىغىلى؟ | 6 |
Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?
ئى يەر يۈزى، رەبنىڭ جامالىدىن، ياقۇپنىڭ خۇداسىنىڭ جامالىدىن تەۋرەن؛ | 7 |
Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;
ئۇ قورام تاشنى كۆلچەككە، چاقماق تېشىنى مول بۇلاق سۇلىرىغا ئايلاندۇرىدۇ. | 8 |
Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!