يەرەمىيانيڭ يىغا-زارلىرى 3
| (ئالەف) مەن ئۇنىڭ غەزەپ تايىقىنى يەپ جەبىر-زۇلۇم كۆرگەن ئادەمدۇرمەن. | 1 |
Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.
| مېنى ئۇ ھەيدىۋەتتى، نۇرغا ئەمەس، بەلكى قاراڭغۇلۇققا ماڭدۇردى؛ | 2 |
Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.
| بەرھەق، ئۇ كۈن بويى قولىنى ماڭا قايتا-قايتا ھۇجۇم قىلدۇردى؛ | 3 |
Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.
| (بەت) ئەتلىرىمنى ۋە تېرىلىرىمنى قاقشال قىلىۋەتتى، سۆڭەكلىرىمنى سۇندۇرۇۋەتتى. | 4 |
Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.
| ئۇ ماڭا مۇھاسىرە قۇردى، ئۆت سۈيى ۋە جاپا بىلەن مېنى قاپسىۋالدى. | 5 |
Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.
| ئۇ مېنى ئۆلگىلى ئۇزۇن بولغانلاردەك قاپقاراڭغۇ جايلاردا تۇرۇشقا مەجبۇر قىلدى. | 6 |
På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.
| (گىمەل) ئۇ مېنى چىقالمايدىغان قىلىپ چىتلاپ قورشىۋالدى؛ زەنجىرىمنى ئېغىر قىلدى. | 7 |
Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.
| مەن ۋارقىراپ نىدا قىلساممۇ، ئۇ دۇئايىمنى ھېچ ئىشتىمىدى. | 8 |
Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.
| ئۇ يوللىرىمنى جىپسىلاشقان تاش تام بىلەن توسۇۋالدى، چىغىر يوللىرىمنى ئەگرى-توقاي قىلىۋەتتى. | 9 |
Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.
| (دالەت) ئۇ ماڭا پايلاپ ياتقان ئېيىقتەك، پىستىرمىدا ياتقان شىردەكتۇر. | 10 |
En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.
| مېنى يوللىرىمدىن بۇراپ تېتما-تىتما قىلدى؛ مېنى تۈگەشتۈردى. | 11 |
Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.
| ئۇ ئوقياسىنى كېرىپ، مېنى ئوقىنىڭ قارىسى قىلدى. | 12 |
Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.
| (خې) ئوقدېنىدىكى ئوقلارنى بۆرەكلىرىمگە سانجىتقۇزدى. | 13 |
Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.
| مەن ئۆز خەلقىمگە رەسۋا ئوبيېكتى، كۈن بويى ئۇلارنىڭ مەسخىرە ناخشىسىنىڭ نىشانى بولدۇم. | 14 |
Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.
| ئۇ ماڭا زەردابنى تويغۇچە يۇتقۇزۇپ، كەكرە سۈيىنى تويغۇچە ئىچكۈزدى. | 15 |
Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.
| (ۋاۋ) ئۇ چىشلىرىمنى شېغىل تاشلار بىلەن چېقىۋەتتى، مېنى كۈللەردە تۈگۈلدۈردى؛ | 16 |
Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.
| جېنىم تىنچ-خاتىرجەملىكتىن يىراقلاشتۇرۇلدى؛ ئارامبەخشنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى ئۇنتۇپ كەتتىم. | 17 |
Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,
| مەن: «دەرمانىم قالمىدى، پەرۋەردىگاردىن ئۈمىدىم قالمىدى» ــ دېدىم. | 18 |
og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.
| (زائىن) مېنىڭ خار قىلىنغانلىرىمنى، سەرگەدان بولغانلىرىمنى، ئەمەن ۋە ئۆت سۈيىنى [يەپ-ئىچكىنىمنى] ئېسىڭگە كەلتۈرگەيسەن! | 19 |
Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!
| جېنىم بۇلارنى ھەردائىم ئەسلەۋاتىدۇ، يەرگە كىرىپ كەتكۈدەك بولماقتا. | 20 |
Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.
| لېكىن شۇنى كۆڭلۈمگە كەلتۈرۈپ ئەسلەيمەنكى، شۇنىڭ بىلەن ئۈمىد قايتىدىن يانىدۇ، ــ | 21 |
Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:
| (خەت) مانا، پەرۋەردىگارنىڭ ئۆزگەرمەس مېھرىبانلىقلىرى! شۇڭا بىز تۈگەشمىدۇق؛ چۈنكى ئۇنىڭ رەھىمدىللىقلىرىنىڭ ئايىغى يوقتۇر؛ | 22 |
Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.
| ئۇلار ھەر سەھەردە يېڭىلىنىدۇ؛ سېنىڭ ھەقىقەت-سادىقلىقىڭ تولىمۇ مولدۇر! | 23 |
Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.
| ئۆز-ئۆزۈمگە: «پەرۋەردىگار مېنىڭ نېسىۋەمدۇر؛ شۇڭا مەن ئۇنىڭغا ئۈمىد باغلايمەن» ــ دەيمەن. | 24 |
Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.
| (تەت) پەرۋەردىگار ئۆزىنى كۈتكەنلەرگە، ئۆزىنى ئىزدىگەن جان ئىگىسىگە مېھرىباندۇر؛ | 25 |
Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.
| پەرۋەردىگارنىڭ نىجاتىنى كۈتۈش، ئۇنى سۈكۈت ئىچىدە كۈتۈش ياخشىدۇر. | 26 |
Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.
| ئادەمنىڭ ياش ۋاقتىدا بويۇنتۇرۇقنى كۆتۈرۈشى ياخشىدۇر. | 27 |
Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,
| (يود) ئۇ يېگانە بولۇپ سۈكۈت قىلىپ ئولتۇرسۇن؛ چۈنكى رەب بۇنى ئۇنىڭغا يۈكلىدى. | 28 |
at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,
| يۈزىنى توپا-تۇپراققا تەگكۈزسۇن، ــ ئېھتىمال، ئۈمىد بولۇپ قالار؟ | 29 |
at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -
| مەڭزىنى ئۇرغۇچىغا تۇتۇپ بەرسۇن؛ تىل-ئاھانەتلەرنى تويغۇچە ئىشىتسۇن! | 30 |
at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.
| (كاف) چۈنكى رەب ئەبەدىل-ئەبەد ئىنساندىن ۋاز كەچمەيدۇ؛ | 31 |
For Herren forkaster ikke til evig tid,
| ئازار بەرگەن بولسىمۇ، ئۆزگەرمەس مېھرىبانلىقلىرىنىڭ موللۇقى بىلەن ئىچىنى ئاغرىتىدۇ؛ | 32 |
men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;
| چۈنكى ئۇ ئىنسان بالىلىرىنى خار قىلىشنى ياكى ئازابلاشنى خالىغان ئەمەستۇر. | 33 |
for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.
| (لامەد) يەر يۈزىدىكى بارلىق ئەسىرلەرنى ئاياغ ئاستىدا يانجىشقا، | 34 |
Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,
| ھەممىدىن ئالىي بولغۇچىنىڭ ئالدىدا ئادەمنى ئۆز ھەققىدىن مەھرۇم قىلىشقا، | 35 |
bøier mannens rett for den Høiestes åsyn
| ئىنسانغا ئۆز دەۋاسىدا ئۇۋال قىلىشقا، ــ رەب بۇلارنىڭ ھەممىسىگە گۇۋاھچى ئەمەسمۇ؟ | 36 |
eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?
| (مەم) رەب ئۇنى بۇيرۇمىغان بولسا، كىم دېگىنىنى ئەمەلگە ئاشۇرالىسۇن؟ | 37 |
Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?
| كۈلپەتلەر بولسۇن، بەخت-سائادەت بولسۇن، ھەممىسى ھەممىدىن ئالىي بولغۇچىنىڭ ئاغزىدىن كەلگەن ئەمەسمۇ؟ | 38 |
Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?
| ئەمدى تىرىك بىر ئىنسان نېمە دەپ ئاغرىنىدۇ، ئادەم بالىسى گۇناھلىرىنىڭ جازاسىدىن نېمە دەپ ۋايسايدۇ؟ | 39 |
Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!
| (نۇن) يوللىرىمىزنى تەكشۈرۈپ سىناپ بىلەيلى، پەرۋەردىگارنىڭ يېنىغا يەنە قايتايلى؛ | 40 |
La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!
| قوللىرىمىزنى كۆڭلىمىز بىلەن بىللە ئەرشتىكى تەڭرىگە كۆتۈرەيلى! | 41 |
La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!
| بىز ئىتائەتسىزلىك قىلىپ سەندىن يۈز ئۆرىدۇق؛ سەن كەچۈرۈم قىلمىدىڭ. | 42 |
Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.
| (سامەق) سەن ئۆزۈڭنى غەزەپ بىلەن قاپلاپ، بىزنى قوغلىدىڭ؛ سەن ئۆلتۈردۈڭ، ھېچ رەھىم قىلمىدىڭ. | 43 |
Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.
| سەن ئۆزۈڭنى بۇلۇت بىلەن قاپلىغانسەنكى، دۇئا-تىلاۋەت ئۇنىڭدىن ھېچ ئۆتەلمەس. | 44 |
Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.
| سەن بىزنى خەلقلەر ئارىسىدا داشقال ۋە نىجاسەت قىلدىڭ. | 45 |
Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.
| (پې) بارلىق دۈشمەنلىرىمىز بىزگە قاراپ ئاغزىنى يوغان ئېچىپ [مازاق قىلدى]؛ | 46 |
De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.
| ئۈستىمىزگە چۈشتى ئالاقزادىلىك ۋە ئورا-تۇزاق، ۋەيرانچىلىق ھەم ھالاكەت. | 47 |
Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
| خەلقىمنىڭ قىزى نابۇت بولغىنى ئۈچۈن، كۆزۈمدىن ياشلار ئۆستەڭ بولۇپ ئاقماقتا. | 48 |
Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.
| (ئايىن) كۆزۈم ياشلارنى ئۈزۈلمەي تۆكۈۋاتىدۇ، ئۇلار ھېچ توختىيالمايدۇ، | 49 |
Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,
| تاكى پەرۋەردىگار ئاسمانلاردىن تۆۋەنگە نەزەر سېلىپ [ھالىمىزغا] قارىغۇچە. | 50 |
før Herrens øie ser ned fra himmelen.
| مېنىڭ كۆزۈم روھىمغا ئازاب يەتكۈزمەكتە، شەھىرىمنىڭ بارلىق قىزلىرىنىڭ ھالى تۈپەيلىدىن. | 51 |
Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.
| (تسادە) ماڭا سەۋەبسىز دۈشمەن بولغانلار، مېنى قۇشتەك ھەدەپ ئوۋلاپ كەلدى. | 52 |
Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.
| ئۇلار ئورىدا جېنىمنى ئۈزمەكچى بولۇپ، ئۈستۈمگە تاشنى چۆرىدى. | 53 |
De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.
| سۇلار بېشىمدىن تېشىپ ئاقتى؛ مەن: «ئۈزۈپ تاشلاندىم!» ــ دېدىم. | 54 |
Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.
| (كوف) ھاڭنىڭ تۈۋلىرىدىن نامىڭنى چاقىرىپ نىدا قىلدىم، ئى پەرۋەردىگار؛ | 55 |
Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.
| سەن ئاۋازىمنى ئاڭلىدىڭ؛ قۇتۇلدۇرۇشقا نىدايىمغا قۇلىقىڭنى يۇپۇرۇۋالمىغىن! | 56 |
Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!
| ساڭا نىدا قىلغان كۈنىدە ماڭا يېقىن كەلدىڭ، «قورقما» ــ دېدىڭ. | 57 |
Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!
| (رەش) ئى رەب، جېنىمنىڭ دەۋاسىنى ئۆزۈڭ سورىدىڭ؛ سەن ماڭا ھەمجەمەت بولۇپ ھاياتىمنى قۇتقۇزدۇڭ. | 58 |
Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.
| ئى پەرۋەردىگار، ماڭا بولغان ئۇۋاللىقنى كۆردۈڭسەن؛ مەن ئۈچۈن ھۆكۈم چىقارغايسەن؛ | 59 |
Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!
| سەن ئۇلارنىڭ ماڭا قىلغان بارلىق ئۆچمەنلىكلىرىنى، بارلىق قەستلىرىنى كۆردۇڭسەن. | 60 |
Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.
| (شىين) ئى پەرۋەردىگار، ئۇلارنىڭ ئاھانەتلىرىنى، مېنى بارلىق قەستلىگەنلىرىنى ئاڭلىدىڭسەن، | 61 |
Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,
| ماڭا قارشى تۇرغانلارنىڭ شىۋىرلاشلىرىنى، ئۇلارنىڭ كۈن بويى كەينىمدىن كۇسۇر-كۇسۇر قىلىشقانلىرىنى ئاڭلىدىڭسەن. | 62 |
mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.
| ئولتۇرغانلىرىدا، تۇرغانلىرىدا ئۇلارغا قارىغايسەن! مەن ئۇلارنىڭ [مەسخىرە] ناخشىسى بولدۇم. | 63 |
Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.
| (تاۋ) ئۇلارنىڭ قوللىرى قىلغانلىرى بويىچە، ئى پەرۋەردىگار، بېشىغا جازا ياندۇرغايسەن؛ | 64 |
Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.
| ئۇلارنىڭ كۆڭۈللىرىنى كاج قىلغايسەن! بۇ سېنىڭ ئۇلارغا چۈشىدىغان لەنىتىڭ بولىدۇ! | 65 |
Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.
| غەزەپ بىلەن ئۇلارنى قوغلىغايسەن، ئۇلارنى پەرۋەردىگارنىڭ ئاسمانلىرى ئاستىدىن يوقاتقايسەن! | 66 |
Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.
