< يەرەمىيانيڭ يىغا-زارلىرى 3 >
(ئالەف) مەن ئۇنىڭ غەزەپ تايىقىنى يەپ جەبىر-زۇلۇم كۆرگەن ئادەمدۇرمەن. | 1 |
Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
مېنى ئۇ ھەيدىۋەتتى، نۇرغا ئەمەس، بەلكى قاراڭغۇلۇققا ماڭدۇردى؛ | 2 |
Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
بەرھەق، ئۇ كۈن بويى قولىنى ماڭا قايتا-قايتا ھۇجۇم قىلدۇردى؛ | 3 |
Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
(بەت) ئەتلىرىمنى ۋە تېرىلىرىمنى قاقشال قىلىۋەتتى، سۆڭەكلىرىمنى سۇندۇرۇۋەتتى. | 4 |
Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
ئۇ ماڭا مۇھاسىرە قۇردى، ئۆت سۈيى ۋە جاپا بىلەن مېنى قاپسىۋالدى. | 5 |
Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
ئۇ مېنى ئۆلگىلى ئۇزۇن بولغانلاردەك قاپقاراڭغۇ جايلاردا تۇرۇشقا مەجبۇر قىلدى. | 6 |
Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
(گىمەل) ئۇ مېنى چىقالمايدىغان قىلىپ چىتلاپ قورشىۋالدى؛ زەنجىرىمنى ئېغىر قىلدى. | 7 |
Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
مەن ۋارقىراپ نىدا قىلساممۇ، ئۇ دۇئايىمنى ھېچ ئىشتىمىدى. | 8 |
Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
ئۇ يوللىرىمنى جىپسىلاشقان تاش تام بىلەن توسۇۋالدى، چىغىر يوللىرىمنى ئەگرى-توقاي قىلىۋەتتى. | 9 |
Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
(دالەت) ئۇ ماڭا پايلاپ ياتقان ئېيىقتەك، پىستىرمىدا ياتقان شىردەكتۇر. | 10 |
Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
مېنى يوللىرىمدىن بۇراپ تېتما-تىتما قىلدى؛ مېنى تۈگەشتۈردى. | 11 |
Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
ئۇ ئوقياسىنى كېرىپ، مېنى ئوقىنىڭ قارىسى قىلدى. | 12 |
Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
(خې) ئوقدېنىدىكى ئوقلارنى بۆرەكلىرىمگە سانجىتقۇزدى. | 13 |
Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
مەن ئۆز خەلقىمگە رەسۋا ئوبيېكتى، كۈن بويى ئۇلارنىڭ مەسخىرە ناخشىسىنىڭ نىشانى بولدۇم. | 14 |
Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
ئۇ ماڭا زەردابنى تويغۇچە يۇتقۇزۇپ، كەكرە سۈيىنى تويغۇچە ئىچكۈزدى. | 15 |
Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
(ۋاۋ) ئۇ چىشلىرىمنى شېغىل تاشلار بىلەن چېقىۋەتتى، مېنى كۈللەردە تۈگۈلدۈردى؛ | 16 |
og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
جېنىم تىنچ-خاتىرجەملىكتىن يىراقلاشتۇرۇلدى؛ ئارامبەخشنىڭ نېمە ئىكەنلىكىنى ئۇنتۇپ كەتتىم. | 17 |
Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
مەن: «دەرمانىم قالمىدى، پەرۋەردىگاردىن ئۈمىدىم قالمىدى» ــ دېدىم. | 18 |
Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
(زائىن) مېنىڭ خار قىلىنغانلىرىمنى، سەرگەدان بولغانلىرىمنى، ئەمەن ۋە ئۆت سۈيىنى [يەپ-ئىچكىنىمنى] ئېسىڭگە كەلتۈرگەيسەن! | 19 |
Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
جېنىم بۇلارنى ھەردائىم ئەسلەۋاتىدۇ، يەرگە كىرىپ كەتكۈدەك بولماقتا. | 20 |
Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
لېكىن شۇنى كۆڭلۈمگە كەلتۈرۈپ ئەسلەيمەنكى، شۇنىڭ بىلەن ئۈمىد قايتىدىن يانىدۇ، ــ | 21 |
Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
(خەت) مانا، پەرۋەردىگارنىڭ ئۆزگەرمەس مېھرىبانلىقلىرى! شۇڭا بىز تۈگەشمىدۇق؛ چۈنكى ئۇنىڭ رەھىمدىللىقلىرىنىڭ ئايىغى يوقتۇر؛ | 22 |
Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
ئۇلار ھەر سەھەردە يېڭىلىنىدۇ؛ سېنىڭ ھەقىقەت-سادىقلىقىڭ تولىمۇ مولدۇر! | 23 |
Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
ئۆز-ئۆزۈمگە: «پەرۋەردىگار مېنىڭ نېسىۋەمدۇر؛ شۇڭا مەن ئۇنىڭغا ئۈمىد باغلايمەن» ــ دەيمەن. | 24 |
Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
(تەت) پەرۋەردىگار ئۆزىنى كۈتكەنلەرگە، ئۆزىنى ئىزدىگەن جان ئىگىسىگە مېھرىباندۇر؛ | 25 |
Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
پەرۋەردىگارنىڭ نىجاتىنى كۈتۈش، ئۇنى سۈكۈت ئىچىدە كۈتۈش ياخشىدۇر. | 26 |
Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
ئادەمنىڭ ياش ۋاقتىدا بويۇنتۇرۇقنى كۆتۈرۈشى ياخشىدۇر. | 27 |
Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
(يود) ئۇ يېگانە بولۇپ سۈكۈت قىلىپ ئولتۇرسۇن؛ چۈنكى رەب بۇنى ئۇنىڭغا يۈكلىدى. | 28 |
Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
يۈزىنى توپا-تۇپراققا تەگكۈزسۇن، ــ ئېھتىمال، ئۈمىد بولۇپ قالار؟ | 29 |
Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
مەڭزىنى ئۇرغۇچىغا تۇتۇپ بەرسۇن؛ تىل-ئاھانەتلەرنى تويغۇچە ئىشىتسۇن! | 30 |
Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
(كاف) چۈنكى رەب ئەبەدىل-ئەبەد ئىنساندىن ۋاز كەچمەيدۇ؛ | 31 |
Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
ئازار بەرگەن بولسىمۇ، ئۆزگەرمەس مېھرىبانلىقلىرىنىڭ موللۇقى بىلەن ئىچىنى ئاغرىتىدۇ؛ | 32 |
Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
چۈنكى ئۇ ئىنسان بالىلىرىنى خار قىلىشنى ياكى ئازابلاشنى خالىغان ئەمەستۇر. | 33 |
Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
(لامەد) يەر يۈزىدىكى بارلىق ئەسىرلەرنى ئاياغ ئاستىدا يانجىشقا، | 34 |
For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
ھەممىدىن ئالىي بولغۇچىنىڭ ئالدىدا ئادەمنى ئۆز ھەققىدىن مەھرۇم قىلىشقا، | 35 |
for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
ئىنسانغا ئۆز دەۋاسىدا ئۇۋال قىلىشقا، ــ رەب بۇلارنىڭ ھەممىسىگە گۇۋاھچى ئەمەسمۇ؟ | 36 |
for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
(مەم) رەب ئۇنى بۇيرۇمىغان بولسا، كىم دېگىنىنى ئەمەلگە ئاشۇرالىسۇن؟ | 37 |
Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
كۈلپەتلەر بولسۇن، بەخت-سائادەت بولسۇن، ھەممىسى ھەممىدىن ئالىي بولغۇچىنىڭ ئاغزىدىن كەلگەن ئەمەسمۇ؟ | 38 |
Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
ئەمدى تىرىك بىر ئىنسان نېمە دەپ ئاغرىنىدۇ، ئادەم بالىسى گۇناھلىرىنىڭ جازاسىدىن نېمە دەپ ۋايسايدۇ؟ | 39 |
Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
(نۇن) يوللىرىمىزنى تەكشۈرۈپ سىناپ بىلەيلى، پەرۋەردىگارنىڭ يېنىغا يەنە قايتايلى؛ | 40 |
Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
قوللىرىمىزنى كۆڭلىمىز بىلەن بىللە ئەرشتىكى تەڭرىگە كۆتۈرەيلى! | 41 |
Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
بىز ئىتائەتسىزلىك قىلىپ سەندىن يۈز ئۆرىدۇق؛ سەن كەچۈرۈم قىلمىدىڭ. | 42 |
Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
(سامەق) سەن ئۆزۈڭنى غەزەپ بىلەن قاپلاپ، بىزنى قوغلىدىڭ؛ سەن ئۆلتۈردۈڭ، ھېچ رەھىم قىلمىدىڭ. | 43 |
Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
سەن ئۆزۈڭنى بۇلۇت بىلەن قاپلىغانسەنكى، دۇئا-تىلاۋەت ئۇنىڭدىن ھېچ ئۆتەلمەس. | 44 |
Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
سەن بىزنى خەلقلەر ئارىسىدا داشقال ۋە نىجاسەت قىلدىڭ. | 45 |
Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
(پې) بارلىق دۈشمەنلىرىمىز بىزگە قاراپ ئاغزىنى يوغان ئېچىپ [مازاق قىلدى]؛ | 46 |
Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
ئۈستىمىزگە چۈشتى ئالاقزادىلىك ۋە ئورا-تۇزاق، ۋەيرانچىلىق ھەم ھالاكەت. | 47 |
Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
خەلقىمنىڭ قىزى نابۇت بولغىنى ئۈچۈن، كۆزۈمدىن ياشلار ئۆستەڭ بولۇپ ئاقماقتا. | 48 |
Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
(ئايىن) كۆزۈم ياشلارنى ئۈزۈلمەي تۆكۈۋاتىدۇ، ئۇلار ھېچ توختىيالمايدۇ، | 49 |
Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
تاكى پەرۋەردىگار ئاسمانلاردىن تۆۋەنگە نەزەر سېلىپ [ھالىمىزغا] قارىغۇچە. | 50 |
indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
مېنىڭ كۆزۈم روھىمغا ئازاب يەتكۈزمەكتە، شەھىرىمنىڭ بارلىق قىزلىرىنىڭ ھالى تۈپەيلىدىن. | 51 |
Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
(تسادە) ماڭا سەۋەبسىز دۈشمەن بولغانلار، مېنى قۇشتەك ھەدەپ ئوۋلاپ كەلدى. | 52 |
Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
ئۇلار ئورىدا جېنىمنى ئۈزمەكچى بولۇپ، ئۈستۈمگە تاشنى چۆرىدى. | 53 |
De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
سۇلار بېشىمدىن تېشىپ ئاقتى؛ مەن: «ئۈزۈپ تاشلاندىم!» ــ دېدىم. | 54 |
Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
(كوف) ھاڭنىڭ تۈۋلىرىدىن نامىڭنى چاقىرىپ نىدا قىلدىم، ئى پەرۋەردىگار؛ | 55 |
Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
سەن ئاۋازىمنى ئاڭلىدىڭ؛ قۇتۇلدۇرۇشقا نىدايىمغا قۇلىقىڭنى يۇپۇرۇۋالمىغىن! | 56 |
Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
ساڭا نىدا قىلغان كۈنىدە ماڭا يېقىن كەلدىڭ، «قورقما» ــ دېدىڭ. | 57 |
Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
(رەش) ئى رەب، جېنىمنىڭ دەۋاسىنى ئۆزۈڭ سورىدىڭ؛ سەن ماڭا ھەمجەمەت بولۇپ ھاياتىمنى قۇتقۇزدۇڭ. | 58 |
Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
ئى پەرۋەردىگار، ماڭا بولغان ئۇۋاللىقنى كۆردۈڭسەن؛ مەن ئۈچۈن ھۆكۈم چىقارغايسەن؛ | 59 |
Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
سەن ئۇلارنىڭ ماڭا قىلغان بارلىق ئۆچمەنلىكلىرىنى، بارلىق قەستلىرىنى كۆردۇڭسەن. | 60 |
Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
(شىين) ئى پەرۋەردىگار، ئۇلارنىڭ ئاھانەتلىرىنى، مېنى بارلىق قەستلىگەنلىرىنى ئاڭلىدىڭسەن، | 61 |
Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
ماڭا قارشى تۇرغانلارنىڭ شىۋىرلاشلىرىنى، ئۇلارنىڭ كۈن بويى كەينىمدىن كۇسۇر-كۇسۇر قىلىشقانلىرىنى ئاڭلىدىڭسەن. | 62 |
mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
ئولتۇرغانلىرىدا، تۇرغانلىرىدا ئۇلارغا قارىغايسەن! مەن ئۇلارنىڭ [مەسخىرە] ناخشىسى بولدۇم. | 63 |
Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
(تاۋ) ئۇلارنىڭ قوللىرى قىلغانلىرى بويىچە، ئى پەرۋەردىگار، بېشىغا جازا ياندۇرغايسەن؛ | 64 |
Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
ئۇلارنىڭ كۆڭۈللىرىنى كاج قىلغايسەن! بۇ سېنىڭ ئۇلارغا چۈشىدىغان لەنىتىڭ بولىدۇ! | 65 |
Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
غەزەپ بىلەن ئۇلارنى قوغلىغايسەن، ئۇلارنى پەرۋەردىگارنىڭ ئاسمانلىرى ئاستىدىن يوقاتقايسەن! | 66 |
Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.