< يۇنۇس 4 >
ئەمما بۇ ئىش يۇنۇسنى ئىنتايىن نارازى قىلىپ، ئۇنى قاتتىق غەزەپلەندۈردى. | 1 |
Када сля бари бида ды якхэн Ионасти. Вов фартэ холявэлас.
ئۇ پەرۋەردىگارغا: — «ئاھ، پەرۋەردىگار، ئۆز يۇرتۇمدىكى چاغدا سېنىڭ شۇنداق قىلىدىغانلىقىڭنى دېمىگەنمىدىم؟ شۇڭا مەن ئەسلىدە تارشىشقا قاچماقچى بولغانمەن؛ چۈنكى مەن بىلىمەنكى، سەن مېھىر-شەپقەتلىك، رەھىمدىل، ئاسان غەزەپلەنمەيدىغان، چوڭقۇر مېھرىبانلىققا تولغان، كىشىلەرنىڭ بېشىغا كۈلپەت چۈشۈرۈشتىن يانغۇچى خۇدادۇرسەن. | 2 |
Вов ачиля тэ мангэпэ РАЕСТИ: — РАЕ! Мэ ж дэдуманём пала када, кала мэ инте слём пэстэ цэрэ. Колэсти мэ нашлём ды Таршыш. Мэ джянавас, со Ту, Дэвла, тирэх лачимо, Ту доруно, бут вряма на холявэх, Ту барвало камлимаґа тай на камэх тэ бичялэ бида.
ئەمدى پەرۋەردىگار، جېنىمنى مەندىن ئېلىپ كەت، ئۆلۈم مەن ئۈچۈن ياشاشتىن ئەۋزەل» — دېدى. | 3 |
Екхатар, РАЕ, лэ мури води. Манди фэдэр тэ мэрэ, сар тэ джювэ.
پەرۋەردىگار ئۇنىڭدىن: — بۇنداق ئاچچىقلانغىنىڭ توغرىمۇ؟ — دەپ سورىدى. | 4 |
РАЙ пхэнда: — Мишто када, со ту холявэх?
ئاندىن كېيىن يۇنۇس شەھەردىن چىقىپ، شەھەرنىڭ شەرقىي تەرىپىگە بېرىپ ئولتۇردى. ئۇ شۇ يەردە ئۆزىگە بىر چەللە ياساپ، شەھەردە زادى نېمە ئىشلار بولاركىن دەپ ئۇنىڭ سايىسىدە ئولتۇردى. | 5 |
Иона выджиля форостар тай бэшля, тев восточно риг форостэ, стирда пэсти котэ катуна рандендар тай бэшля тала ла, дэ шалин, соб тэ удыкхэ, со авэла фороґа.
پەرۋەردىگار خۇدا يۇنۇسنى ئۆز پاراكەندىچىلىكىدىن قۇتقۇزۇش ئۈچۈن، ئۇنىڭ بېشىغا سايە چۈشسۇن دەپ ئۇنىڭغا بىر كىچىك دەرەخنى ئۆستۈرۈپ تەييارلىدى. يۇنۇس كىچىك دەرەختىن ئىنتايىن خۇرسەن بولدى. | 6 |
РАЙ Дэвэл прыпхэнда рандяти, и рандь подлиляпэ понад шэро Ионасти, соб вов тэ авэл ды шалин, тэ авэл лэсти мишто. Иона сля фартэ лошало.
بىراق ئىككىنچى كۈنى تاڭ ئاتقاندا خۇدا بىر قۇرتنى تەييارلاپ ئەۋەتتى. قۇرت بۇ كىچىك دەرەخنى پىلىكىگە زەربە قىلىپ ئۇنى قۇرۇتۇۋەتتى. | 7 |
Тала дэнзор Дэвэл бичялда термэ тэ подха кодыя рандь, тай вой зашутиля.
كۈن قىزارغاندا، خۇدا ئىنتايىن ئىسسىق بىر شەرق شامىلىنى تەييارلىدى؛ كۈن تەپتىنى يۇنۇسنىڭ بېشىغا چۈشۈردى، ئۇنى ھالىدىن كەتكۈزدى. ئۇ ئۆزىگە ئۆلۈم تىلەپ: — ئۆلۈم مەن ئۈچۈن ياشاشتىن ئەۋزەل، — دېدى. | 8 |
Кала вщиля кхам, Дэвэл бичялда зорало, пхабардо балвал, тай кхам ачиля тэ пхабарэ шэро Ионасти, кади со лэсти ачиля бибахт. Вов мангля мэримо тай пхэнэлас: — Манди фэдэр тэ мэрэ, сар тэ джювэ.
بىراق خۇدا ئۇنىڭدىن: — سېنىڭ ئاشۇ كىچىك دەرەخ سەۋەبىدىن شۇنداق ئاچچىقلىنىشىڭ توغرىمۇ؟ — دەپ سورىدى. ئۇ جاۋاب بېرىپ: — ھەئە، ھەتتا ئۆلگۈدەك ئاچچىقىم كەلگىنى توغرىدۇر، — دېدى. | 9 |
Дэвэл пхэнда Ионасти: — Мишто када, со ту холявэх пала кадыя рандь? Вов пхэнда: — Мишто! На кацик тэ холявэ, нэ и тэ мэрэ.
پەرۋەردىگار ئۇنىڭغا مۇنداق دېدى: — «سەن ھېچ ئەجرىڭنى سىڭدۈرمىگەن ھەم ئۆزۈڭ ئۆستۈرمىگەن بۇ كىچىك دەرەخكە ئىچىڭنى ئاغرىتتىڭ؛ بىراق ئۇ بىر كېچىدىلا ئۆزى ئۆسۈپ، بىر كېچىدىلا قۇرۇپ كەتتى؛ | 10 |
Тунчи РАЙ пхэнда: — Тути дор кадыя рандь, пала савля ту на пхирэґас тай на тирдан бути. Ды екх рят рандь выбариля, тай ды екх рят вой хасиля.
ئەمدى مېنىڭ ئوڭ قولى بىلەن سول قولىنى پەرق ئېتەلمەيدىغان يۈز يىگىرمە مىڭ ئادەم ئولتۇراقلاشقان، شۇنداقلا نۇرغۇن مال-ۋارانلىرىمۇ بولغان نىنەۋەدەك بۇنداق بۈيۈك شەھەردىكىلەرگە ئىچىمنى ئاغرىتىپ رەھىم قىلىشىمغا توغرا كەلمەمدۇ؟». | 11 |
Манди ли на дор Ниневия, баро форо, ды саво фартэ бут хулаимо тай будэр тев шэл биш пхангля манушэн, савэ на джянэн, со мищимо, а со врытимо?