قانۇن‭ ‬شەرھى 33

1 خۇدانىڭ ئادىمى بولغان مۇسانىڭ ئۆلۈمىدىن ئىلگىرى ئىسرائىللارنى بەرىكەتلەشكە تىلىگەن بەخت-تىلەكلىرى مۇنۇلار: ــ

Худаниң адими болған Мусаниң өлүмидин илгири Исраилларни бәрикәтләшкә тилигән бәхит-тиләклири мунулар: —

2 ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «پەرۋەردىگار ئۆزى سىناي تېغىدىن كېلىپ، سېئىردىن چىقىپ [ئىسرائىل] ئۈستىگە پارلىدى؛ پاران تېغىدىن پەيدا بولۇپ چاقنىدى، ئۇ تۈمەنلىگەن مۇقەددەسلەرنىڭ ئوتتۇرىسىدىن چىقىپ كەلدى؛ ئوڭ قولىدىن ئىسرائىلغا ئاتالغان ئوتلۇق بىر قانۇن چىقتى.

У мундақ деди: — «Пәрвәрдигар Өзи Синай теғидин келип, Сеирдин чиқип [Исраил] үстигә парлиди; Паран теғидин пәйда болуп чақниди, У түмәнлигән муқәддәсләрниң оттурисидин чиқип кәлди; Оң қолидин Исраилға аталған отлуқ бир қанун чиқти.

3 دەرھەقىقەت، ئۇ خەلقنى سۆيىدۇ؛ سېنىڭ بارلىق مۇقەددەس بەندىلىرىڭ قولۇڭدىدۇر؛ ئۇلارنىڭ ھەربىرى ئايىغىڭ ئالدىدا ئولتۇرۇپ، سۆزلىرىڭگە مۇيەسسەر بولىدۇ.

Дәрһәқиқәт, У хәлиқни сөйиду; Сениң барлиқ муқәддәс бәндилириң қолуңдидур; Уларниң һәр бири айиғиң алдида олтирип, Сөзлириңгә муйәссәр болиду.

4 مۇسا بىزگە بىر قانۇن بۇيرۇپ، بۇنى ياقۇپنىڭ جامائىتىگە مىراس قىلىپ بەردى؛

Муса бизгә бир қанун буйруп, Буни Яқупниң җамаитигә мирас қилип бәрди;

5 خەلقنىڭ سەردارلىرى جەم بولۇپ، ئىسرائىلنىڭ قەبىلىلىرى بىر يەرگە يىغىلغاندا، ئۇ يەشۇرۇننىڭ ئوتتۇرىسىدا پادىشاھدەك بولدى.

Хәлиқниң сәрдарлири җәм болуп, Исраилниң қәбилилири бир йәргә жиғилғанда, У Йәшурунниң оттурисида падишадәк болди.

6 «رۇبەن بولسا، ئادەملىرى ئۆلۈپ كەتمەي، ھايات تۇرسۇن؛ ئۇنىڭ ئادەملىرى ئاز بولمىسۇن».

«Рубән болса, адәмлири өлүп кәтмәй, һаят турсун; Униң адәмлири аз болмисун».

7 [مۇسا]نىڭ يەھۇدا توغرىسىدا تىلىگەن بەختى مۇنداق: ــ «يەھۇدانىڭ ئاۋازىنى ئاڭلىغايسەن، ئى پەرۋەردىگار؛ ئۇنى ئۆز خەلقىگە قوبۇل قىلدۇرغايسەن؛ ئۇنىڭ قوللىرى ئۇلار ئۈچۈن كۈرەش قىلسۇن؛ ئەمدى ئۆزىنى ئەزگۈچىلەرگە قارشى تۇرۇشقا ئۇنىڭغا مەدەت بولغايسەن».

[Муса]ниң Йәһуда тоғрисида тилигән бәхити мундақ: — «Йәһуданиң авазини аңлиғайсән, и Пәрвәрдигар; Уни өз хәлқигә қобул қилдурғайсән; Униң қоллири улар үчүн күрәш қилсун; Әнди өзини әзгүчиләргә қарши турушқа униңға мәдәт болғайсән».

8 ئۇ لاۋىي توغرىسىدا مۇنداق دېدى: ــ «سېنىڭ ئۇرىم ۋە تۇممىم تاشلىرىڭ سېنىڭ بۇ مۇقەددەس بەندەڭگە تاپشۇرۇلغان؛ سەن ئۇنى ماسساھدا سىنىدىڭ، مەرىباھنىڭ سۇلىرىنىڭ يېنىدا ئۇنىڭ بىلەن تالاشتىڭ.

У Лавий тоғрисида мундақ деди: — «Сениң урим вә туммим ташлириң Сениң бу муқәддәс бәндәңгә тапшурулған; Сән уни Массаһда синидиң, Мәрибаһниң сулириниң йенида униң билән талаштиң.

9 ئۇ ئۆز ئاتا-ئانىسى توغرىسىدا: «ئۇلارغا يۈز-خاتىرە قىلمايمەن»، دەپ ئېيتتى، ئۆز قېرىنداشلىرىنىڭ ھېچ يۈزىنى قىلماي، ئۆز بالىلىرىنىمۇ تونۇشنى خالىماي، بەلكى سېنىڭ سۆزۈڭگە ئەمەل قىلىپ، ئەھدەڭنى چىڭ تۇتتى.

У өз ата-аниси тоғрисида: «Уларға йүз-хатирә қилмаймән», дәп ейтти, Өз қериндашлириниң һеч йүзини қилмай, Өз балилириниму тонушни халимай, Бәлки Сениң сөзүңгә әмәл қилип, әһдәңни чиң тутти.

10 مانا، [لاۋىيلار] ياقۇپقا ھۆكۈملىرىڭنى ئۇقتۇرىدۇ، ئۇلار ئىسرائىلغا قانۇنۇڭنى ئۆگىتىدۇ؛ ئۇلار دىمىغىڭغا خۇشبۇينى سۇنىدۇ، قۇربانگاھىڭغا پۈتۈن كۆيدۈرمە قۇربانلىقلارنى كەلتۈرىدۇ.

Мана, [Лавийлар] Яқупқа һөкүмлириңни уқтуриду, Улар Исраилға қанунуңни үгитиду; Улар димиғиңға хушбуйни суниду, Қурбангаһиңға пүтүн көйдүрмә қурбанлиқларни кәлтүриду.

11 ئى پەرۋەردىگار، ئۇنىڭ تەئەللۇقاتىنى بەرىكەتلىگەيسەن، ئۇنىڭ قوللىرىنىڭ ئەجرى سېنى خۇش قىلغۇدەك بولغاي، ئۇنىڭغا قارشى چىققانلار ۋە ئۇنىڭدىن نەپرەتلەنگەنلەر بولسا، ئۇلارنى قوپالمىغۇدەك ھالدا بەللىرىنى سۇندۇرغايسەن!»

И Пәрвәрдигар, униң тәәллуқатини бәрикәтлигәйсән, Униң қоллириниң әҗри Сени хуш қилғидәк болғай, Униңға қарши чиққанлар вә униңдин нәпрәтләнгәнләр болса, Уларни қопалмиғидәк һалда бәллирини сундурғайсән!»

12 ئۇ بىنيامىن توغرىسىدا مۇنداق دېدى: ــ «پەرۋەردىگارنىڭ سۆيگىنى بولسا، ئۇ ئۇنىڭ يېنىدا بىخەتەر ماكان قىلىدۇ، پەرۋەردىگار سايە بولۇپ پۈتۈن كۈن ئۇنى ساقلايدۇ، ئۇ ئۇنى مۈرىسى ئوتتۇرىسىدا ماكانلاشتۇرىدۇ»

У Бинямин тоғрисида мундақ деди: — «Пәрвәрдигарниң сөйгини болса, У Униң йенида бехәтәр макан қилиду, Пәрвәрдигар сайә болуп пүтүн күн уни сақлайду, У уни мүриси оттурисида маканлаштуриду»

13 يۈسۈپ توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «ئۇنىڭ زېمىنى پەرۋەردىگار تەرىپىدىن بەرىكەتلىك بولغاي! ئاسمانلارنىڭ ئېسىل نېمەتلىرى بىلەن، شەبنەم بىلەن، يەر تېگىدىكى نېمەتلىرى بىلەن،

Йүсүп тоғрисида у мундақ деди: — «Униң зимини Пәрвәрдигар тәрипидин бәрикәтлик болғай! Асманларниң есил немәтлири билән, Шәбнәм билән, Йәр тегидики немәтлири билән,

14 كۈندىن ھاسىل بولىدىغان ئېسىل مەھسۇلاتلىرى بىلەن، ئايدىن ھاسىل بولىدىغان ئېسىل نېمەتلىرى بىلەن،

Күндин һасил болидиған есил мәһсулатлири билән, Айдин һасил болидиған есил немәтлири билән,

15 قەدىمكى تاغلارنىڭ ئالىي نېمەتلىرى بىلەن، مەڭگۈلۈك دۆڭلەرنىڭ ئېسىل نېمەتلىرى بىلەن،

Қедимки тағларниң алий немәтлири билән, Мәңгүлүк дөңләрниң есил немәтлири билән,

16 يەرنىڭ ئېسىل نېمەتلىرى ۋە ئۇنىڭغا تولغان ھەممە مەۋجۇداتلىرى بىلەن، ئازغانلىقتا تۇرغۇچى زاتنىڭ شاپائىتى بىلەن بەرىكەتلەنسۇن! بۇلارنىڭ ھەممىسى يۈسۈپنىڭ بېشىغا، يەنى ئۆز قېرىنداشلىرىدىن ئايرىلغاننىڭ چوققىسىغا چۈشسۇن.

Йәрниң есил немәтлири вә униңға толған һәммә мәвҗудатлири билән, Азғанлиқта турғучи Затниң шапаити билән бәрикәтләнсун! Буларниң һәммиси Йүсүпниң бешиға, Йәни өз қериндашлиридин айрилғанниң чоққисиға чүшсун.

17 ئۇنىڭ ھەيۋىسى ئۆز بۇقىسىنىڭ تۇنجىسىدەكتۇر؛ ئۇنىڭ مۈڭگۈزلىرى ياۋا كالىنىڭ مۈڭگۈزلىرىدەكتۇر، ئۇلار بىلەن ئۇ ئەل-يۇرتلارنىڭ ھەممىسىنى بىراقلا يەر يۈزىنىڭ چەتلىرىگىچە ئۈسىدۇ. مانا ئەفرائىمنىڭ تۈمەنلىگەن ئادەملىرى، ماناسسەھنىڭ مىڭلىغان ئادەملىرى شۇنداق بولىدۇ».

Униң һәйвиси өз буқисиниң тунҗисидәктур; Униң мүңгүзлири явайи калиниң мүңгүзлиридәктур, Улар билән у әл-жутларниң һәммисини бирақла йәр йүзиниң чәтлиригичә үсиду. Мана Әфраимниң түмәнлигән адәмлири, Манассәһниң миңлиған адәмлири шундақ болиду».

18 زەبۇلۇن توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «ئەي زەبۇلۇن، سەن چىققىنىڭدا شادلانغىن؛ ئەي سەن ئىسساكار، ئۆز چېدىرلىرىڭدا خۇش بولغىن!

Зәбулун тоғрисида у мундақ деди: — «Әй Зәбулун, сән чиққиниңда шатланғин; Әй сән Иссакар, өз чедирлириңда хуш болғин!

19 مانا ئۇلار خەلقلەرنى تاغقا چاقىرىدۇ، شۇ يەردە ئۇلار ھەققانىيلىقنىڭ قۇربانلىقلىرىنى سۇنىدۇ، چۈنكى ئۇلار دېڭىزدىكى مول دۆلەتلەرنى، قۇمغا كۆمۈلگەن گۆھەرلەرنى سۈمۈرۈپ ئۇلارغا مۇيەسسەر بولىدۇ».

Мана улар хәлиқләрни таққа чақириду, Шу йәрдә улар һәққанийлиқниң қурбанлиқлирини суниду, Чүнки улар деңиздики мол дөләтләрни, Қумға көмүлгән гөһәрләрни сүмүрүп уларға муйәссәр болиду».

20 گاد توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «گادنىڭ زېمىنىنى كېڭەيتكۈچىگە بەخت-بەرىكەت بولغاي؛ گاد بولسا چىشى شىردەك ئولتۇراقلاشتى؛ ئۇ بىلەك ھەم باش تېرىسىنى تىتما-تىتما قىلىۋېتىدۇ؛

Гад тоғрисида у мундақ деди: — «Гадниң зиминини кеңәйткүчигә бәхит-бәрикәт болғай; Гад болса чиши ширдәк олтирақлашти; У биләк һәм баш терисини титма-титма қиливетиду;

21 شۇ يەردە ئۇ ئەڭ ئېسىل نېسىۋىنى تاللىۋالدى؛ چۈنكى شۇ يەردىمۇ ئۇ ھۆكۈم بېكىتكۈچىنىڭ ئۈلۈشى بولغان جاي ساقلاقلىقتۇر؛ ئۇ خەلقنىڭ سەردارلىرى بىلەن كېلىپ، ئىسرائىل بىلەن بىرگە پەرۋەردىگارنىڭ ئادالىتى بىلەن ھۆكۈملىرىنى يۈرگۈزدى».

Шу йәрдә у әң есил несивини талливалди; Чүнки шу йәрдиму у һөкүм бекиткүчиниң үлүши болған җай сақлақлиқтур; У хәлиқниң сәрдарлири билән келип, Исраил билән биргә Пәрвәрдигарниң адалити билән һөкүмлирини жүргүзди».

22 دان توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «دان بولسا ياش بىر شىردۇر؛ ئۇ باشاندىن تاقلاپ ئۆتىدۇ».

Дан тоғрисида у мундақ деди: — «Дан болса яш бир ширдур; У Башандин тақлап өтиду».

23 نافتالى توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «ئەي نافتالى، ئىلتىپاتقا تويۇنغانسەن، پەرۋەردىگار تەرىپىدىن كەلگەن بەخت-بەرىكەتكە تولۇپ، مەغرىپ بىلەن جەنۇبنى ئۆزۈڭگە مۈلۈك قىلىپ ئىگىلەيسەن».

Нафтали тоғрисида у мундақ деди: — «Әй Нафтали, илтипатқа тоюнғансән, Пәрвәрдигар тәрипидин кәлгән бәхит-бәрикәткә толуп, Мәғрип билән җәнупни өзүңгә мүлүк қилип егиләйсән».

24 ئاشىر توغرىسىدا ئۇ مۇنداق دېدى: ــ «ئاشىر ئوغۇللار بىلەن بەرىكەتلىنىدۇ؛ ئۇ قېرىنداشلىرى ئارىسىدا ئىلتىپات كۆرسۇن؛ پۇتى مايغا چىلانسۇن.

Ашир тоғрисида у мундақ деди: — «Ашир оғуллар билән бәрикәтлиниду; У қериндашлири арисида илтипат көрсун; Пути майға чилансун.

25 دەرۋازا بالداقلىرىڭ تۆمۈر بىلەن مىستىن بولىدۇ؛ كۈنلىرىڭ قانداق بولسا، كۈچۈڭمۇ شۇنىڭغا مۇۋاپىق تەڭ بولىدۇ».

Дәрваза балдақлириң төмүр билән мистин болиду; Күнлириң қандақ болса, күчүңму шуниңға мувапиқ тәң болиду».

26 «ــ ئەي يەشۇرۇن، تەڭرىڭدەك باشقا ھېچكىم يوقتۇر؛ ئۇ ساڭا ياردەمگە ئاسمانلار ئۈستىگە، زور ھەيۋىسى بىلەن بۇلۇتلارنىڭ ئۈستىگە مىنىپ كېلىدۇ.

«— Әй Йәшурун, Тәңриңдәк башқа һеч ким йоқтур; У саңа ярдәмгә асманлар үстигә, Зор һәйвиси билән булутларниң үстигә минип келиду.

27 ئەزەلىي خۇدا سېنىڭ باشپاناھىڭدۇر، ئاستىڭدا ئەبەدىي بىلەكلەر تۇرىدۇ. ئۇ سېنىڭ ئالدىڭدىن دۈشمەننى ھەيدەپ: ــ «ئۇلارنى ھالاك قىلغىن!» دەپ [ساڭا] بۇيرۇيدۇ.

Әзәлий Худа сениң башпанаһиңдур, Астиңда әбәдий биләкләр туриду. У сениң алдиңдин дүшмәнни һайдап: — «Уларни һалак қилғин!» дәп [саңа] буйруйду.

28 شۇنىڭ بىلەن ئىسرائىل ئاشلىق بىلەن يېڭى شاراب مول بولغان بىر زېمىندا تۇرۇپ، يالغۇز ئامان-ئېسەن ماكان تۇتىدۇ، ياقۇپنىڭ بۇلىقى ئوخشاشلا ئامان-ئېسەن بولىدۇ؛ ئۇنىڭ ئاسمانلىرىمۇ شەبنەم تېمىتىپ تۇرىدۇ.

Шуниң билән Исраил ашлиқ билән йеңи шарап мол болған бир зиминда туруп, Ялғуз аман-есән макан тутиду, Яқупниң булиқи охшашла аман-есән болиду; Униң асманлириму шәбнәм темитип туриду.

29 بەختلىكسەن، ئى ئىسرائىل! سەندەك پەرۋەردىگارنىڭ ئۆزى قۇتقۇزغان خەلقتىن يەنە كىم بار؟ ئۇ بولسا سېنىڭ مەدەتكار قالقىنىڭ، ھەيۋەتلىك قىلىچىڭدۇر! سېنىڭ دۈشمەنلىرىڭ ساڭا زەئىپلىشىپ بويسۇنىدۇ؛ سەن ئۇلارنىڭ ئېگىز جايلىرىدا دەسسەپ ماڭىسەن».

Бәхитликсән, и Исраил! Сәндәк Пәрвәрдигарниң Өзи қутқузған хәлиқтин йәнә ким бар? У болса сениң мәдәткар қалқиниң, Һәйвәтлик қиличиңдур! Сениң дүшмәнлириң саңа зәиплишип бойсуниду; Сән уларниң егиз җайлирида дәссәп маңисән».