रोमियो 14

1 कमज़ोर ईमान वालों को अपने में शामिल तो कर लो, मगर शक' और शुबह की तकरारों के लिए नहीं।

యో జనోఽదృఢవిశ్వాసస్తం యుష్మాకం సఙ్గినం కురుత కిన్తు సన్దేహవిచారార్థం నహి|

2 हरएक का मानना है कि हर चीज़ का खाना जाएज़ है और कमज़ोर ईमानवाला साग पात ही खाता है।

యతో నిషిద్ధం కిమపి ఖాద్యద్రవ్యం నాస్తి, కస్యచిజ్జనస్య ప్రత్యయ ఏతాదృశో విద్యతే కిన్త్వదృఢవిశ్వాసః కశ్చిదపరో జనః కేవలం శాకం భుఙ్క్తం|

3 खाने वाला उसको जो नहीं खाता हक़ीर न जाने और जो नहीं खाता वो खाने वाले पर इल्ज़ाम न लगाए; क्यूँकि ख़ुदा ने उसको क़ुबूल कर लिया है।

తర్హి యో జనః సాధారణం ద్రవ్యం భుఙ్క్తే స విశేషద్రవ్యభోక్తారం నావజానీయాత్ తథా విశేషద్రవ్యభోక్తాపి సాధారణద్రవ్యభోక్తారం దోషిణం న కుర్య్యాత్, యస్మాద్ ఈశ్వరస్తమ్ అగృహ్లాత్|

4 तू कौन है, जो दूसरे के नौकर पर इल्ज़ाम लगाता है? उसका क़ाईम रहना या गिर पड़ना उसके मालिक ही से मुता'ल्लिक़ है; बल्कि वो क़ाईम ही कर दिया जाए क्यूँकि ख़ुदावन्द उसके क़ाईम करने पर क़ादिर है।

హే పరదాసస్య దూషయితస్త్వం కః? నిజప్రభోః సమీపే తేన పదస్థేన పదచ్యుతేన వా భవితవ్యం స చ పదస్థ ఏవ భవిష్యతి యత ఈశ్వరస్తం పదస్థం కర్త్తుం శక్నోతి|

5 कोई तो एक दिन को दूसरे से अफ़ज़ल जानता है और कोई सब दिनों को बराबर जानता है हर एक अपने दिल में पूरा ऐ'तिक़ाद रखे।

అపరఞ్చ కశ్చిజ్జనో దినాద్ దినం విశేషం మన్యతే కశ్చిత్తు సర్వ్వాణి దినాని సమానాని మన్యతే, ఏకైకో జనః స్వీయమనసి వివిచ్య నిశ్చినోతు|

6 जो किसी दिन को मानता है वो ख़ुदावन्द के लिए मानता है और जो खाता है वो ख़ुदावन्द के वास्ते खाता है क्यूँकि वो ख़ुदा का शुक्र करता है और जो नहीं खाता वो भी ख़ुदावन्द के वास्ते नहीं खाता, और ख़ुदावन्द का शुक्र करता है।

యో జనః కిఞ్చన దినం విశేషం మన్యతే స ప్రభుభక్త్యా తన్ మన్యతే, యశ్చ జనః కిమపి దినం విశేషం న మన్యతే సోఽపి ప్రభుభక్త్యా తన్న మన్యతే; అపరఞ్చ యః సర్వ్వాణి భక్ష్యద్రవ్యాణి భుఙ్క్తే స ప్రభుభక్తయా తాని భుఙ్క్తే యతః స ఈశ్వరం ధన్యం వక్తి, యశ్చ న భుఙ్క్తే సోఽపి ప్రభుభక్త్యైవ న భుఞ్జాన ఈశ్వరం ధన్యం బ్రూతే|

7 क्यूँकि हम में से न कोई अपने वास्ते जीता है, न कोई अपने वास्ते मरता है।

అపరమ్ అస్మాకం కశ్చిత్ నిజనిమిత్తం ప్రాణాన్ ధారయతి నిజనిమిత్తం మ్రియతే వా తన్న;

8 अगर हम जीते हैं तो ख़ुदावन्द के वास्ते जीते हैं और अगर मरते हैं तो ख़ुदावन्द के वास्ते मरते हैं; पस हम जिएँ या मरें ख़ुदावन्द ही के हैं।

కిన్తు యది వయం ప్రాణాన్ ధారయామస్తర్హి ప్రభునిమిత్తం ధారయామః, యది చ ప్రాణాన్ త్యజామస్తర్హ్యపి ప్రభునిమిత్తం త్యజామః, అతఏవ జీవనే మరణే వా వయం ప్రభోరేవాస్మహే|

9 क्यूँकि मसीह इसलिए मरा और ज़िन्दा हुआ कि मुर्दों और ज़िन्दों दोनों का ख़ुदावन्द हो।

యతో జీవన్తో మృతాశ్చేత్యుభయేషాం లోకానాం ప్రభుత్వప్రాప్త్యర్థం ఖ్రీష్టో మృత ఉత్థితః పునర్జీవితశ్చ|

10 मगर तू अपने भाई पर किस लिए इल्ज़ाम लगाता है? या तू भी किस लिए अपने भाई को हक़ीर जानता है? हम तो सब ख़ुदा के तख़्त — ए — अदालत के आगे खड़े होंगे।

కిన్తు త్వం నిజం భ్రాతరం కుతో దూషయసి? తథా త్వం నిజం భ్రాతరం కుతస్తుచ్ఛం జానాసి? ఖ్రీష్టస్య విచారసింహాసనస్య సమ్ముఖే సర్వ్వైరస్మాభిరుపస్థాతవ్యం;

11 चुनाँचे ये लिखा है; ख़ुदावन्द फ़रमाता है मुझे अपनी हयात की क़सम, हर एक घुटना मेरे आगे झुकेगा और हर एक ज़बान ख़ुदा का इक़रार करेगी।

యాదృశం లిఖితమ్ ఆస్తే, పరేశః శపథం కుర్వ్వన్ వాక్యమేతత్ పురావదత్| సర్వ్వో జనః సమీపే మే జానుపాతం కరిష్యతి| జిహ్వైకైకా తథేశస్య నిఘ్నత్వం స్వీకరిష్యతి|

12 पस हम में से हर एक ख़ुदा को अपना हिसाब देगा।

అతఏవ ఈశ్వరసమీపేఽస్మాకమ్ ఏకైకజనేన నిజా కథా కథయితవ్యా|

13 पस आइन्दा को हम एक दूसरे पर इल्ज़ाम न लगाएँ बल्कि तुम यही ठान लो कि कोई अपने भाई के सामने वो चीज़ न रख्खे जो उसके ठोकर खाने या गिरने का ज़रिया हो।

ఇత్థం సతి వయమ్ అద్యారభ్య పరస్పరం న దూషయన్తః స్వభ్రాతు ర్విఘ్నో వ్యాఘాతో వా యన్న జాయేత తాదృశీమీహాం కుర్మ్మహే|

14 मुझे मा'लूम है बल्कि ख़ुदावन्द ईसा में मुझे यक़ीन है कि कोई चीज़ बजाहित हराम नहीं लेकिन जो उसको हराम समझता है उस के लिए हराम है।

కిమపి వస్తు స్వభావతో నాశుచి భవతీత్యహం జానే తథా ప్రభునా యీశుఖ్రీష్టేనాపి నిశ్చితం జానే, కిన్తు యో జనో యద్ ద్రవ్యమ్ అపవిత్రం జానీతే తస్య కృతే తద్ అపవిత్రమ్ ఆస్తే|

15 अगर तेरे भाई को तेरे खाने से रंज पहुँचता है तो फिर तू मुहब्बत के का'इदे पर नहीं चलता; जिस शख़्स के वास्ते मसीह मरा तू अपने खाने से हलाक न कर।

అతఏవ తవ భక్ష్యద్రవ్యేణ తవ భ్రాతా శోకాన్వితో భవతి తర్హి త్వం భ్రాతరం ప్రతి ప్రేమ్నా నాచరసి| ఖ్రీష్టో యస్య కృతే స్వప్రాణాన్ వ్యయితవాన్ త్వం నిజేన భక్ష్యద్రవ్యేణ తం న నాశయ|

16 पस तुम्हारी नेकी की बदनामी न हो।

అపరం యుష్మాకమ్ ఉత్తమం కర్మ్మ నిన్దితం న భవతు|

17 क्यूँकि ख़ुदा की बादशाही खाने पीने पर नहीं बल्कि रास्तबाज़ी और मेल मिलाप और उस ख़ुशी पर मौक़ूफ़ है जो रूह — उल — क़ुद्दूस की तरफ़ से होती है।

భక్ష్యం పేయఞ్చేశ్వరరాజ్యస్య సారో నహి, కిన్తు పుణ్యం శాన్తిశ్చ పవిత్రేణాత్మనా జాత ఆనన్దశ్చ|

18 जो कोई इस तौर से मसीह की ख़िदमत करता है; वो ख़ुदा का पसन्दीदा और आदमियों का मक़बूल है।

ఏతై ర్యో జనః ఖ్రీష్టం సేవతే, స ఏవేశ్వరస్య తుష్టికరో మనుష్యైశ్చ సుఖ్యాతః|

19 पस हम उन बातों के तालिब रहें; जिनसे मेल मिलाप और आपसी तरक़्क़ी हो।

అతఏవ యేనాస్మాకం సర్వ్వేషాం పరస్పరమ్ ఐక్యం నిష్ఠా చ జాయతే తదేవాస్మాభి ర్యతితవ్యం|

20 खाने की ख़ातिर ख़ुदा के काम को न बिगाड़ हर चीज़ पाक तो है मगर उस आदमी के लिए बुरी है; जिसको उसके खाने से ठोकर लगती है।

భక్ష్యార్థమ్ ఈశ్వరస్య కర్మ్మణో హానిం మా జనయత; సర్వ్వం వస్తు పవిత్రమితి సత్యం తథాపి యో జనో యద్ భుక్త్వా విఘ్నం లభతే తదర్థం తద్ భద్రం నహి|

21 यही अच्छा है कि तू न गोश्त खाए न मय पिए न और कुछ ऐसा करे जिस की वजह से तेरा भाई ठोकर खाए।

తవ మాంసభక్షణసురాపానాదిభిః క్రియాభి ర్యది తవ భ్రాతుః పాదస్ఖలనం విఘ్నో వా చాఞ్చల్యం వా జాయతే తర్హి తద్భోజనపానయోస్త్యాగో భద్రః|

22 जो तेरा ऐ'तिक़ाद है वो ख़ुदा की नज़र में तेरे ही दिल में रहे, मुबारिक़ वो है जो उस चीज़ की वजह से जिसे वो जायज़ रखता है अपने आप को मुल्ज़िम नहीं ठहराता।

యది తవ ప్రత్యయస్తిష్ఠతి తర్హీశ్వరస్య గోచరే స్వాన్తరే తం గోపయ; యో జనః స్వమతేన స్వం దోషిణం న కరోతి స ఏవ ధన్యః|

23 मगर जो कोई किसी चीज़ में शक रखता है अगर उस को खाए तो मुजरिम ठहरता है इस वास्ते कि वो ऐ'तिक़ाद से नहीं खाता, और जो कुछ ऐ'तिक़ाद से नहीं वो गुनाह है।

కిన్తు యః కశ్చిత్ సంశయ్య భుఙ్క్తేఽర్థాత్ న ప్రతీత్య భుఙ్క్తే, స ఏవావశ్యం దణ్డార్హో భవిష్యతి, యతో యత్ ప్రత్యయజం నహి తదేవ పాపమయం భవతి|