रोमियो 14
1 कमज़ोर ईमान वालों को अपने में शामिल तो कर लो, मगर शक' और शुबह की तकरारों के लिए नहीं।
យោ ជនោៜទ្ឫឍវិឝ្វាសស្តំ យុឞ្មាកំ សង្គិនំ កុរុត កិន្តុ សន្ទេហវិចារាត៌្ហំ នហិ។
2 हरएक का मानना है कि हर चीज़ का खाना जाएज़ है और कमज़ोर ईमानवाला साग पात ही खाता है।
យតោ និឞិទ្ធំ កិមបិ ខាទ្យទ្រវ្យំ នាស្តិ, កស្យចិជ្ជនស្យ ប្រត្យយ ឯតាទ្ឫឝោ វិទ្យតេ កិន្ត្វទ្ឫឍវិឝ្វាសះ កឝ្ចិទបរោ ជនះ កេវលំ ឝាកំ ភុង្ក្តំ។
3 खाने वाला उसको जो नहीं खाता हक़ीर न जाने और जो नहीं खाता वो खाने वाले पर इल्ज़ाम न लगाए; क्यूँकि ख़ुदा ने उसको क़ुबूल कर लिया है।
តហ៌ិ យោ ជនះ សាធារណំ ទ្រវ្យំ ភុង្ក្តេ ស វិឝេឞទ្រវ្យភោក្តារំ នាវជានីយាត៑ តថា វិឝេឞទ្រវ្យភោក្តាបិ សាធារណទ្រវ្យភោក្តារំ ទោឞិណំ ន កុយ៌្យាត៑, យស្មាទ៑ ឦឝ្វរស្តម៑ អគ្ឫហ្លាត៑។
4 तू कौन है, जो दूसरे के नौकर पर इल्ज़ाम लगाता है? उसका क़ाईम रहना या गिर पड़ना उसके मालिक ही से मुता'ल्लिक़ है; बल्कि वो क़ाईम ही कर दिया जाए क्यूँकि ख़ुदावन्द उसके क़ाईम करने पर क़ादिर है।
ហេ បរទាសស្យ ទូឞយិតស្ត្វំ កះ? និជប្រភោះ សមីបេ តេន បទស្ថេន បទច្យុតេន វា ភវិតវ្យំ ស ច បទស្ថ ឯវ ភវិឞ្យតិ យត ឦឝ្វរស្តំ បទស្ថំ កត៌្តុំ ឝក្នោតិ។
5 कोई तो एक दिन को दूसरे से अफ़ज़ल जानता है और कोई सब दिनों को बराबर जानता है हर एक अपने दिल में पूरा ऐ'तिक़ाद रखे।
អបរញ្ច កឝ្ចិជ្ជនោ ទិនាទ៑ ទិនំ វិឝេឞំ មន្យតេ កឝ្ចិត្តុ សវ៌្វាណិ ទិនានិ សមានានិ មន្យតេ, ឯកៃកោ ជនះ ស្វីយមនសិ វិវិច្យ និឝ្ចិនោតុ។
6 जो किसी दिन को मानता है वो ख़ुदावन्द के लिए मानता है और जो खाता है वो ख़ुदावन्द के वास्ते खाता है क्यूँकि वो ख़ुदा का शुक्र करता है और जो नहीं खाता वो भी ख़ुदावन्द के वास्ते नहीं खाता, और ख़ुदावन्द का शुक्र करता है।
យោ ជនះ កិញ្ចន ទិនំ វិឝេឞំ មន្យតេ ស ប្រភុភក្ត្យា តន៑ មន្យតេ, យឝ្ច ជនះ កិមបិ ទិនំ វិឝេឞំ ន មន្យតេ សោៜបិ ប្រភុភក្ត្យា តន្ន មន្យតេ; អបរញ្ច យះ សវ៌្វាណិ ភក្ឞ្យទ្រវ្យាណិ ភុង្ក្តេ ស ប្រភុភក្តយា តានិ ភុង្ក្តេ យតះ ស ឦឝ្វរំ ធន្យំ វក្តិ, យឝ្ច ន ភុង្ក្តេ សោៜបិ ប្រភុភក្ត្យៃវ ន ភុញ្ជាន ឦឝ្វរំ ធន្យំ ព្រូតេ។
7 क्यूँकि हम में से न कोई अपने वास्ते जीता है, न कोई अपने वास्ते मरता है।
អបរម៑ អស្មាកំ កឝ្ចិត៑ និជនិមិត្តំ ប្រាណាន៑ ធារយតិ និជនិមិត្តំ ម្រិយតេ វា តន្ន;
8 अगर हम जीते हैं तो ख़ुदावन्द के वास्ते जीते हैं और अगर मरते हैं तो ख़ुदावन्द के वास्ते मरते हैं; पस हम जिएँ या मरें ख़ुदावन्द ही के हैं।
កិន្តុ យទិ វយំ ប្រាណាន៑ ធារយាមស្តហ៌ិ ប្រភុនិមិត្តំ ធារយាមះ, យទិ ច ប្រាណាន៑ ត្យជាមស្តហ៌្យបិ ប្រភុនិមិត្តំ ត្យជាមះ, អតឯវ ជីវនេ មរណេ វា វយំ ប្រភោរេវាស្មហេ។
9 क्यूँकि मसीह इसलिए मरा और ज़िन्दा हुआ कि मुर्दों और ज़िन्दों दोनों का ख़ुदावन्द हो।
យតោ ជីវន្តោ ម្ឫតាឝ្ចេត្យុភយេឞាំ លោកានាំ ប្រភុត្វប្រាប្ត្យត៌្ហំ ខ្រីឞ្ដោ ម្ឫត ឧត្ថិតះ បុនជ៌ីវិតឝ្ច។
10 मगर तू अपने भाई पर किस लिए इल्ज़ाम लगाता है? या तू भी किस लिए अपने भाई को हक़ीर जानता है? हम तो सब ख़ुदा के तख़्त — ए — अदालत के आगे खड़े होंगे।
កិន្តុ ត្វំ និជំ ភ្រាតរំ កុតោ ទូឞយសិ? តថា ត្វំ និជំ ភ្រាតរំ កុតស្តុច្ឆំ ជានាសិ? ខ្រីឞ្ដស្យ វិចារសិំហាសនស្យ សម្មុខេ សវ៌្វៃរស្មាភិរុបស្ថាតវ្យំ;
11 चुनाँचे ये लिखा है; ख़ुदावन्द फ़रमाता है मुझे अपनी हयात की क़सम, हर एक घुटना मेरे आगे झुकेगा और हर एक ज़बान ख़ुदा का इक़रार करेगी।
យាទ្ឫឝំ លិខិតម៑ អាស្តេ, បរេឝះ ឝបថំ កុវ៌្វន៑ វាក្យមេតត៑ បុរាវទត៑។ សវ៌្វោ ជនះ សមីបេ មេ ជានុបាតំ ករិឞ្យតិ។ ជិហ្វៃកៃកា តថេឝស្យ និឃ្នត្វំ ស្វីករិឞ្យតិ។
12 पस हम में से हर एक ख़ुदा को अपना हिसाब देगा।
អតឯវ ឦឝ្វរសមីបេៜស្មាកម៑ ឯកៃកជនេន និជា កថា កថយិតវ្យា។
13 पस आइन्दा को हम एक दूसरे पर इल्ज़ाम न लगाएँ बल्कि तुम यही ठान लो कि कोई अपने भाई के सामने वो चीज़ न रख्खे जो उसके ठोकर खाने या गिरने का ज़रिया हो।
ឥត្ថំ សតិ វយម៑ អទ្យារភ្យ បរស្បរំ ន ទូឞយន្តះ ស្វភ្រាតុ រ្វិឃ្នោ វ្យាឃាតោ វា យន្ន ជាយេត តាទ្ឫឝីមីហាំ កុម៌្មហេ។
14 मुझे मा'लूम है बल्कि ख़ुदावन्द ईसा में मुझे यक़ीन है कि कोई चीज़ बजाहित हराम नहीं लेकिन जो उसको हराम समझता है उस के लिए हराम है।
កិមបិ វស្តុ ស្វភាវតោ នាឝុចិ ភវតីត្យហំ ជានេ តថា ប្រភុនា យីឝុខ្រីឞ្ដេនាបិ និឝ្ចិតំ ជានេ, កិន្តុ យោ ជនោ យទ៑ ទ្រវ្យម៑ អបវិត្រំ ជានីតេ តស្យ ក្ឫតេ តទ៑ អបវិត្រម៑ អាស្តេ។
15 अगर तेरे भाई को तेरे खाने से रंज पहुँचता है तो फिर तू मुहब्बत के का'इदे पर नहीं चलता; जिस शख़्स के वास्ते मसीह मरा तू अपने खाने से हलाक न कर।
អតឯវ តវ ភក្ឞ្យទ្រវ្យេណ តវ ភ្រាតា ឝោកាន្វិតោ ភវតិ តហ៌ិ ត្វំ ភ្រាតរំ ប្រតិ ប្រេម្នា នាចរសិ។ ខ្រីឞ្ដោ យស្យ ក្ឫតេ ស្វប្រាណាន៑ វ្យយិតវាន៑ ត្វំ និជេន ភក្ឞ្យទ្រវ្យេណ តំ ន នាឝយ។
16 पस तुम्हारी नेकी की बदनामी न हो।
អបរំ យុឞ្មាកម៑ ឧត្តមំ កម៌្ម និន្ទិតំ ន ភវតុ។
17 क्यूँकि ख़ुदा की बादशाही खाने पीने पर नहीं बल्कि रास्तबाज़ी और मेल मिलाप और उस ख़ुशी पर मौक़ूफ़ है जो रूह — उल — क़ुद्दूस की तरफ़ से होती है।
ភក្ឞ្យំ បេយញ្ចេឝ្វររាជ្យស្យ សារោ នហិ, កិន្តុ បុណ្យំ ឝាន្តិឝ្ច បវិត្រេណាត្មនា ជាត អានន្ទឝ្ច។
18 जो कोई इस तौर से मसीह की ख़िदमत करता है; वो ख़ुदा का पसन्दीदा और आदमियों का मक़बूल है।
ឯតៃ រ្យោ ជនះ ខ្រីឞ្ដំ សេវតេ, ស ឯវេឝ្វរស្យ តុឞ្ដិករោ មនុឞ្យៃឝ្ច សុខ្យាតះ។
19 पस हम उन बातों के तालिब रहें; जिनसे मेल मिलाप और आपसी तरक़्क़ी हो।
អតឯវ យេនាស្មាកំ សវ៌្វេឞាំ បរស្បរម៑ ឰក្យំ និឞ្ឋា ច ជាយតេ តទេវាស្មាភិ រ្យតិតវ្យំ។
20 खाने की ख़ातिर ख़ुदा के काम को न बिगाड़ हर चीज़ पाक तो है मगर उस आदमी के लिए बुरी है; जिसको उसके खाने से ठोकर लगती है।
ភក្ឞ្យាត៌្ហម៑ ឦឝ្វរស្យ កម៌្មណោ ហានិំ មា ជនយត; សវ៌្វំ វស្តុ បវិត្រមិតិ សត្យំ តថាបិ យោ ជនោ យទ៑ ភុក្ត្វា វិឃ្នំ លភតេ តទត៌្ហំ តទ៑ ភទ្រំ នហិ។
21 यही अच्छा है कि तू न गोश्त खाए न मय पिए न और कुछ ऐसा करे जिस की वजह से तेरा भाई ठोकर खाए।
តវ មាំសភក្ឞណសុរាបានាទិភិះ ក្រិយាភិ រ្យទិ តវ ភ្រាតុះ បាទស្ខលនំ វិឃ្នោ វា ចាញ្ចល្យំ វា ជាយតេ តហ៌ិ តទ្ភោជនបានយោស្ត្យាគោ ភទ្រះ។
22 जो तेरा ऐ'तिक़ाद है वो ख़ुदा की नज़र में तेरे ही दिल में रहे, मुबारिक़ वो है जो उस चीज़ की वजह से जिसे वो जायज़ रखता है अपने आप को मुल्ज़िम नहीं ठहराता।
យទិ តវ ប្រត្យយស្តិឞ្ឋតិ តហ៌ីឝ្វរស្យ គោចរេ ស្វាន្តរេ តំ គោបយ; យោ ជនះ ស្វមតេន ស្វំ ទោឞិណំ ន ករោតិ ស ឯវ ធន្យះ។
23 मगर जो कोई किसी चीज़ में शक रखता है अगर उस को खाए तो मुजरिम ठहरता है इस वास्ते कि वो ऐ'तिक़ाद से नहीं खाता, और जो कुछ ऐ'तिक़ाद से नहीं वो गुनाह है।
កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ សំឝយ្យ ភុង្ក្តេៜរ្ថាត៑ ន ប្រតីត្យ ភុង្ក្តេ, ស ឯវាវឝ្យំ ទណ្ឌាហ៌ោ ភវិឞ្យតិ, យតោ យត៑ ប្រត្យយជំ នហិ តទេវ បាបមយំ ភវតិ។
