< मुकाशफ़ा 14 >
1 फिर मैंने निगाह की, तो क्या देखता हूँ कि वो बर्रा कोहे सिय्यून पर खड़ा है, और उसके साथ एक लाख चवालीस हज़ार शख़्स हैं, जिनके माथे पर उसका और उसके बाप का नाम लिखा हुआ है।
ତାପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ; ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ସିୟନ୍ ମାଡ଼ି ଜପି ନିଲ୍ତାର୍ନା । ତା ଲାହାଂ ଏକ୍ ଲକ୍ୟ ଚାଲିସ୍ ଚାର୍ ହାଜାର୍ ଜାଣ୍ ମାନାୟାର୍ ମାଚାର୍ । ୧୪୪,୦୦୦ ହେୱାର୍ ନିଦାଣ୍ତ ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଆରି ଆବାତି ତର୍ ଲେକା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
2 और मुझे आसमान पर से एक ऐसी आवाज़ सुनाई दी जो ज़ोर के पानी और बड़ी गरज की सी आवाज़ मैंने सुनी वो ऐसी थी जैसी बर्बत नवाज़ बर्बत बजाते हों।
ତା ପାଚେ ଆନ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ଏଜ଼ୁଙ୍ଗ୍ ଚାଲାନାକା ଡିଡ଼୍ନି ଲାକେ ଆରି ସାର୍ଗେତାଂ ର କାଟ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍ । ଇମ୍ଣି କାଟ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍; ହେଦାଂ ଗମଣ୍ ଡ଼ହ୍ନାକାରିଂ ଗମଣ୍ନି ସବଦ୍ ଲାକେ ୱେନ୍ୟାଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
3 वो तख़्त के सामने और चारों जानदारों और बुज़ुर्गों के आगे गोया एक नया गीत गा रहे थे; और उन एक लाख चवालीस हज़ार शख़्सों के सिवा जो दुनियाँ में से ख़रीद लिए गए थे, कोई उस गीत को न सीख सका।
ହେ ଲାକେ ଚୁରାଲିସି ହାଜାର୍ ୧୪୪,୦୦୦ ସାର୍ଗେ ଗାଦି, ଚାରିଗଟା ପାରାଣିଙ୍ଗ୍ ଆରି ମଣ୍ଡ୍ଲିନି ବୁଡ଼ାଲୁର୍ ନେତାର୍ ମୁମ୍ଦ ର ପୁନି କେର୍କଣ୍ କେର୍ଜି ମାଚାର୍ । ଆରେ ପୁର୍ତିତାଂ କଡ଼ିୟା ଆତାକାର୍ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ବିନ୍ ଲଗୁ ଇନେର୍ କେର୍କଣ୍ କେର୍ଦେଂ ଆଡ୍ୱାଦାଂ ମାଚାର୍ । ସବୁ ନାର୍ ଜାତି ବିତ୍ରେତାଂ କେବଲ୍ ହେୱାର୍ ମୁକ୍ଡ଼ାଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
4 ये वो हैं जो 'औरतों के साथ अलूदा नहीं हुए, बल्कि कुँवारे हैं। ये वो है जो बर्रे के पीछे पीछे चलते हैं, जहाँ कहीं वो जाता है; ये ख़ुदा और बर्रे के लिए पहले फल होने के वास्ते आदमियों में से ख़रीद लिए गए हैं।
ହେୱାର୍ କଗ୍ଲେହିମ୍ଣା ଲାହାଙ୍ଗ୍ ଜାର୍ତିଂ ଇନାୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ଦସି କିୱାଦାଂ ମାଚାର୍, ହେୱାର୍ ମାଚାର୍ ପୁଇପୁୟା । ହେୱାର୍ ନିତ୍ରେ ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ପାଚେ ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ । ହେୱାର୍ ମାନାୟାର୍ର୍ତି ବିତ୍ରେତାଂ ପର୍ତୁମ୍ ମୁକ୍ଡ଼ାଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍ ଆରି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ଲାଗାଂ ଆକାତ୍ ହିତାର୍ନା ।
5 और उनके मुँह से कभी झूठ न निकला था, वो बे'ऐब हैं।
ହେୱାର୍ ୱାଇଦ ଇମ୍ଣାକା ପା ମିଚ୍ କାତା ହିଲୁତ୍, ହେୱାର୍ ଦସି ଆକାୟ୍ ।
6 फिर मैंने एक और फ़रिश्ते को आसमान के बीच में उड़ते हुए देखा, जिसके पास ज़मीन के रहनेवालों की हर क़ौम और क़बीले और अहल — ए — ज़बान और उम्मत के सुनाने के लिए हमेशा की ख़ुशख़बरी थी। (aiōnios )
ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍ ଦୁତଙ୍ଗ୍ ଆକାସ୍ନି ମାଦ୍ଣିବାଗ୍ଦ ଉମ୍ନାକା ହୁଡ଼୍ତାଂ, ହେୱାନ୍ ପୁର୍ତିତ ମାନି ୱିଜ଼ୁ ଜାତି, କୁଟୁମ୍, ବାସାନିକାର୍ ଆରି ଲାତ୍ରା ମାନାୟାର୍ ଲାଗାଂ ସୁଣାୟ୍ କିନି କାଜିଂ ର ୱିଜ଼୍ୱିକାଡ଼୍ନି ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ପାୟାଜ଼ି ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଚାର୍ । (aiōnios )
7 और उसने बड़ी आवाज़ से कहा, “ख़ुदा से डरो और उसकी बड़ाई करो, क्यूँकि उसकी 'अदालत का वक़्त आ पहुँचा है; और उसी की इबादत करो जिसने आसमान और ज़मीन और समुन्दर और पानी के चश्मे पैदा किए।”
ହେୱାନ୍ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଞ୍ଜି ମାଚାନ୍ । “ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଡ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜାଜ୍ମାଲ୍ କିୟାଟ୍, ଇନେକିଦେଂକି ହେୱାର୍ତି ବିଚାର୍ ସମୁତ ଏକାୱାତାତ୍, ଆରେ ଇନେନ୍ ସାର୍ଗେ, ପୁର୍ତି, ହାମ୍ଦୁର୍ ଆରି ହନି ଏସୁଙ୍ଗ୍ ଉବ୍ଜାଣ୍ କିତାନ୍ନା ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଜୱାର୍ କିୟାଟ୍ ।”
8 फिर इसके बाद एक और दूसरा फ़रिश्ता ये कहता आया, “गिर पड़ा, वह बड़ा शहर बाबुल गिर पड़ा, जिसने अपनी हरामकारी की ग़ज़बनाक मय तमाम क़ौमों को पिलाई है।”
ହେ ପର୍ତୁମ୍ ଦୁତ୍ତି ପାଚେ ପାଚେ ଆରେ ରିଣ୍ଡି ଦୁତ୍କୁ ୱାଜ଼ି ଇଚିକ୍, “ତାଦି ୱିଜ଼୍ଦି ୱାନାତା । ଡାକ୍ପୁଟା ବାବିଲନ୍ ଦୁଡ଼ିମାସ୍ତାତ୍ । ହେୱାନ୍ ତା ଜାତିନି ଦାରି କାମାୟ୍ ଲାକେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରାସ୍ ଉଟ୍ପାତାର୍ଣ୍ଣା, ହେଦେଲ୍ ମୁଞ୍ଜ୍ତାତ୍ ଆଦା ମୁଜ୍ୟାତାନ୍ନା ।”
9 फिर इन के बाद एक और, तीसरे फ़रिश्ते ने आकर बड़ी आवाज़ से कहा, “जो कोई उस हैवान और उसके बुत की इबादत करे, और अपने माथे या अपने हाथ पर उसकी छाप ले ले;
ଇ ରି ଦୁତ୍କୁ ପାଚେ ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍ ଦୁତ୍ ୱାଜ଼ି ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍, ଜଦି ଇନେର୍ ହେ ପସୁ ଆରି ତା ପୁତ୍ଡ଼ାତିଂ ଜୱାର୍ କିନାନ୍, ଆରେ ଜାର୍ ନିଦାଣ୍ତ କି କେଇଦ ତା ଚିନ୍ ଇଟ୍ୟାନାନ୍,
10 वो ख़ुदा के क़हर की उस ख़ालिस मय को पिएगा जो उसके ग़ुस्से के प्याले में भरी गई है, और पाक फ़रिश्तों के सामने और बर्रे के सामने आग और गन्धक के 'अज़ाब में मुब्तिला होगा।
ହେୱାନ୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ରିସାଲାକେ ଇମ୍ଣି କାଲିଂ ଗାବାୟ୍କିୱିତି ବାବ୍ରେ ତା ରିସାନି କଣ୍ଡିତ ରଚ୍ଚାର୍ନା, ହେଦାଂ ଉଣାଟ୍ ଆରେ ପୁଇପୁୟା ଦୁତକ୍ ଆରି ମେଣ୍ଡାହିମ୍ଣା ମୁମ୍ଦ ନାଣି ଆରି ଗନ୍ଦକ୍ ହୁକେ କସ୍ଟ ପାୟା ଆନାଦେର୍ ।
11 और उनके 'अज़ाब का धुवाँ हमेशा ही उठता रहेगा, और जो उस हैवान और उसके बुत की इबादत करते हैं, और जो उसके नाम की छाप लेते हैं, उनको रात दिन चैन न मिलेगा।” (aiōn )
ଏଲେଙ୍ଗ୍ ମାନାୟାର୍ତି କସ୍ଟନି କଦା ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ମାନାତ୍; ଇମ୍ଣାକାର୍ ପସୁ ଆରି ତା ପୁତ୍ଡ଼ାତିଂ ଜୱାର୍ କିତାର୍, ଆରେ ତା ତର୍ନି ଚିନ୍ ଇଟ୍ୟାନାର୍, ହେୱାର୍ତି ୱେଡ଼ାନାଣା ଜମ୍ନାକା ଆକାୟ୍ । (aiōn )
12 मुक़द्दसों या'नी ख़ुदा के हुक्मों पर 'अमल करनेवालों और ईसा पर ईमान रखनेवालों के सब्र का यही मौक़ा' है।
ଇମ୍ଣାକାର୍ ଇସ୍ୱର୍ତି ବଲ୍ ମାନି କିନାର୍ ଆରି ଜିସୁ କାଜିଂ ପାର୍ତି କିଜ଼ି, ଇସ୍ୱର୍ତି ହେ ପୁଇପୁୟା ମାନାୟାର୍ ପାକ୍ୟାତ ସାସ୍ ମାନାକା ଲଡ଼ା ।
13 फिर मैंने आसमान में से ये आवाज़ सुनी, “लिख! मुबारिक़ हैं वो मुर्दे जो अब से ख़ुदावन्द में मरते हैं।” रूह फ़रमाता है, “बेशक, क्यूँकि वो अपनी मेहनतों से आराम पाएँगे, और उनके आ'माल उनके साथ साथ होते हैं!”
ତା ପାଚେ ଆନ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ସାର୍ଗେତାଂ ଇ କାତା ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ଇ କାତା ଲେକିକିୟାଟ୍, ଇମ୍ଣାକାର୍ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ମାପ୍ରୁତାକେ ମାନ୍ଞ୍ଜି ହାନାର୍, ହେୱାର୍ ଦନ୍ୟ; ଆରେ ଆନ୍ ୱେଚାଙ୍ଗ୍, ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ଇନାତ୍, “ଇଦାଂ ହାତ୍ପା ଗିଟାତାତ୍ । କସ୍ଟ କାମାୟ୍ ଲାହାଂ ହେବାନି ପାଡ଼୍ ଲାକେ, ହେୱାର୍ ଜମ୍ନାକା ତିନାଉଣା କିତାର୍ ।”
14 फिर मैंने निगाह की, तो क्या देखता हूँ कि एक सफ़ेद बादल है, और उस बादल पर आदमज़ाद की तरह कोई बैठा है, जिसके सिर पर सोने का ताज और हाथ में तेज़ दरान्ती है।
ତା ପାଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ; ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍ ଡ଼ିଞ୍ଜିନି ବାନି ଅଲପ୍ ବାଦାଡ଼୍, ତା ଜପି ମାନାୟ୍ ମାଜ଼ିତି ଲାକେ ରୱାନ୍ କୁଚ୍ଚାକାନ୍, ହେୱାନ୍ କାପ୍ଡ଼ାତ ହନା ମୁକୁଟ୍ । ଆରି କେଇଦ ଡ଼ାହ୍ନି କୱେସ୍ ।
15 फिर एक और फ़रिश्ते ने मक़्दिस से निकलकर उस बादल पर बैठे हुए एक बड़ी आवाज़ के साथ पुकार कर कहा, “अपनी दरान्ती चलाकर काट, क्यूँकि काटने का वक़्त आ गया, इसलिए कि ज़मीन की फ़सल बहुत पक गई।”
ହେବେ ମନ୍ଦିର୍ତାଂ ଆରେ ରୱାନ୍ ଦୁତ୍ ହସି ହେ ବାଦାଡ଼୍ ଡାବାୟ୍ କିତି ମାନାୟ୍ତିଂ ଗାଜା କାଟ୍ତାଂ ଇଚାତ୍, ନି କୱେସ୍ ଆହି କିଜ଼ି ତାସ୍ ତ୍ରେସ୍ଜ଼ାଟ୍, ଇନେକିଦେଂକି ତ୍ରେସ୍ନି ସମୁ ଏକାୱାତାତ୍, ଆରେ ପୁର୍ତିନି ତାସ୍ ହେନ୍ତାତେ ।
16 पस जो बादल पर बैठा था उसने अपनी दरान्ती ज़मीन पर डाल दी, और ज़मीन की फ़सल कट गई।
ପାଚେ ହେ ବାଦାଡ଼୍ ବିତ୍ରେ ମାନି ମୁଣିକା ପୁର୍ତିତ ଜାର୍ କୱେସ୍ ଆହି କିତିଲେ ହେବେଣ୍ଡାଂ ତାସ୍ ତ୍ରେଜ଼୍ୟା ଆତାତ୍ ।
17 फिर एक और फ़रिश्ता उस मक़्दिस में से निकला जो आसमान पर है, उसके पास भी तेज़ दरान्ती थी।
ତା ପାଚେ ଆନ୍ ହୁଡ଼୍ତାଂ, ଆରେ ରଞ୍ଜେଲ୍ ଦୁତ୍ ସାର୍ଗେ ବାହା ମନ୍ଦିର୍ତାଂ ୱାନାତା; ତା କେଇଦ ପା ର ଡ଼ାହ୍ନି କୱେସ୍ ମାଚାତ୍ ।
18 फिर एक और फ़रिश्ता क़ुर्बानगाह से निकला, जिसका आग पर इख़्तियार था; उसने तेज़ दरान्ती वाले से बड़ी आवाज़ से कहा, अपनी तेज़ दरान्ती चलाकर ज़मीन के अंगूर के दरख़्त के गुच्छे काट ले जो बिल्कुल पक गए हैं।
ତା ପାଚେ ଗାର୍ଣି ନାଣି ଜପି ଆଦିକାର୍ ପାୟାତି ଇନେର୍ କେଇଦ ଡ଼ାହ୍ନି କୱେସ୍ ଅଜ଼ି ମାନି ରି ଦୁତ୍ତିଂ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇଚାତ୍, “ଡ଼ାହ୍ନି କୱେସ୍ ଆହିକିୟା ଆରି ପୁର୍ତିନି ଅଙ୍ଗୁର୍ପାଡ଼୍ ତ୍ରେଜ଼ାଟ୍; ହେୱାଙ୍ଗ୍ ହେନ୍ତାତେ ।”
19 और उस फ़रिश्ते ने अपनी दरान्ती ज़मीन पर डाली, और ज़मीन के अंगूर के दरख़्त की फ़सल काट कर ख़ुदा के क़हर के बड़े हौज़ में डाल दी;
ହେବେ ହେ ଦୁତ୍ ପୁର୍ତିତ ଜାର୍ କୱେସ୍ ଆହି କିଜ଼ି ହେବେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ପାଡ଼୍ସବୁ ରୁଣ୍ଡାୟ୍ କିତାନ୍ ଆରି ଇସ୍ୱର୍ତି ରିସାଲାକେ ଗାଜା ଅଙ୍ଗୁର୍କୁଣ୍ଡିତ ହେ ସବୁ ତୁହିତାତ୍ ।
20 और शहर के बाहर उस हौज़ में अंगूर रौंदे गए, और हौज़ में से इतना ख़ून निकला कि घोड़ों की लगामों तक पहुँच गया, और 300 सौ क़िलो मीटर तक वह निकाला।
ଗାଡ଼୍ନି ବାର୍ତ ମାନି ହେ ଅଙ୍ଗୁର୍କୁଣ୍ଡିତ କ୍ଡୁସ୍ପିଆତାତ୍, ଆରେ ହେବେତାଂ ନେତେର୍ ହସି ଗଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ବାକାର୍ ପାତେକ୍ ରି ମିଟର୍ ନିଙ୍ଗ୍ଜି ତିନ୍ସ ୩୦୦ କିଲମିଟର୍ ପାତେକ୍ ମେଙ୍ଗ୍ତାତ୍ ।