मुकाशफ़ा 11
1 और मुझे 'लाठी की तरह एक नापने की लकड़ी दी गई, और किसी ने कहा, उठकर ख़ुदा के मक़्दिस और क़ुर्बानगाह और उसमें के इबादत करने वालों को नाप।
అనన్తరం పరిమాణదణ్డవద్ ఏకో నలో మహ్యమదాయి, స చ దూత ఉపతిష్ఠన్ మామ్ అవదత్, ఉత్థాయేశ్వరస్య మన్దిరం వేదీం తత్రత్యసేవకాంశ్చ మిమీష్వ|
2 और उस सहन को जो मक़्दिस के बाहर है अलग कर दे, और उसे न नाप क्यूँकि वो ग़ैर — क़ौमों को दे दिया गया है; वो मुक़द्दस शहर को बयालीस महीने तक पामाल करेंगी।
కిన్తు మన్దిరస్య బహిఃప్రాఙ్గణం త్యజ న మిమీష్వ యతస్తద్ అన్యజాతీయేభ్యో దత్తం, పవిత్రం నగరఞ్చ ద్విచత్వారింశన్మాసాన్ యావత్ తేషాం చరణై ర్మర్ద్దిష్యతే|
3 “और मैं अपने दो गवाहों को इख़्तियार दूँगा, और वो टाट ओढ़े हुए एक हज़ार दो सौ साठ दिन तक नबुव्वत करेंगे।”
పశ్చాత్ మమ ద్వాభ్యాం సాక్షిభ్యాం మయా సామర్థ్యం దాయిష్యతే తావుష్ట్రలోమజవస్త్రపరిహితౌ షష్ఠ్యధికద్విశతాధికసహస్రదినాని యావద్ భవిష్యద్వాక్యాని వదిష్యతః|
4 ये वही ज़ैतून के दो दरख़्त और दो चिराग़दान हैं जो ज़मीन के ख़ुदावन्द के सामने खड़े हैं।
తావేవ జగదీశ్వరస్యాన్తికే తిష్ఠన్తౌ జితవృక్షౌ దీపవృక్షౌ చ|
5 और अगर कोई उन्हें तकलीफ़ पहुँचाना चाहता है, तो उनके मुँह से आग निकलकर उनके दुश्मनों को खा जाती है; और अगर कोई उन्हें तकलीफ़ पहुँचाना चाहेगा, तो वो ज़रूर इसी तरह मारा जाएगा।
యది కేచిత్ తౌ హింసితుం చేష్టన్తే తర్హి తయో ర్వదనాభ్యామ్ అగ్ని ర్నిర్గత్య తయోః శత్రూన్ భస్మీకరిష్యతి| యః కశ్చిత్ తౌ హింసితుం చేష్టతే తేనైవమేవ వినష్టవ్యం|
6 उनको इख़्तियार है आसमान को बन्द कर दें, ताकि उनकी नबुव्वत के ज़माने में पानी न बरसे, और पानियों पर इख़्तियार है कि उनको ख़ून बना डालें, और जितनी दफ़ा' चाहें ज़मीन पर हर तरह की आफ़त लाएँ।
తయో ర్భవిష్యద్వాక్యకథనదినేషు యథా వృష్టి ర్న జాయతే తథా గగనం రోద్ధుం తయోః సామర్థ్యమ్ అస్తి, అపరం తోయాని శోణితరూపాణి కర్త్తుం నిజాభిలాషాత్ ముహుర్ముహుః సర్వ్వవిధదణ్డైః పృథివీమ్ ఆహన్తుఞ్చ తయోః సామర్థ్యమస్తి|
7 जब वो अपनी गवाही दे चुकेंगे, तो वो हैवान जो अथाह गड्ढे से निकलेगा, उनसे लड़कर उन पर ग़ालिब आएगा और उनको मार डालेगा। (Abyssos g12)
అపరం తయోః సాక్ష్యే సమాప్తే సతి రసాతలాద్ యేనోత్థితవ్యం స పశుస్తాభ్యాం సహ యుద్ధ్వా తౌ జేష్యతి హనిష్యతి చ| (Abyssos g12)
8 और उनकी लाशें उस येरूशलेम के बाज़ार में पड़ी रहेंगी, जो रूहानी ऐ'तिबार से सदूम और मिस्र कहलाता है, जहाँ उनका ख़ुदावन्द भी मस्लूब हुआ था।
తతస్తయోః ప్రభురపి యస్యాం మహాపుర్య్యాం క్రుశే హతో ఽర్థతో యస్యాః పారమార్థికనామనీ సిదోమం మిసరశ్చేతి తస్యా మహాపుర్య్యాంః సన్నివేశే తయోః కుణపే స్థాస్యతః|
9 उम्मतों और क़बीलों और अहल — ए — ज़बान और क़ौमों में से लोग उनकी लाशों को साढ़े तीन दिन तक देखते रहेंगे, और उनकी लाशों को क़ब्र में न रखने देंगे।
తతో నానాజాతీయా నానావంశీయా నానాభాషావాదినో నానాదేశీయాశ్చ బహవో మానవాః సార్ద్ధదినత్రయం తయోః కుణపే నిరీక్షిష్యన్తే, తయోః కుణపయోః శ్మశానే స్థాపనం నానుజ్ఞాస్యన్తి|
10 और ज़मीन के रहनेवाले उनके मरने से ख़ुशी मनाएँगे और शादियाने बजाएँगे, और आपस में तुह्फ़े भेजेंगे, क्यूँकि इन दोनों नबियों ने ज़मीन के रहनेवालों को सताया था।
పృథివీనివాసినశ్చ తయో ర్హేతోరానన్దిష్యన్తి సుఖభోగం కుర్వ్వన్తః పరస్పరం దానాని ప్రేషయిష్యన్తి చ యతస్తాభ్యాం భవిష్యద్వాదిభ్యాం పృథివీనివాసినో యాతనాం ప్రాప్తాః|
11 और साढ़े तीन दिन के बाद ख़ुदा की तरफ़ से उनमें ज़िन्दगी की रूह दाख़िल हुई, और वो अपने पाँव के बल खड़े हो गए और उनके देखनेवालों पर बड़ा ख़ौफ़ छा गया।
తస్మాత్ సార్ద్ధదినత్రయాత్ పరమ్ ఈశ్వరాత్ జీవనదాయక ఆత్మని తౌ ప్రవిష్టే తౌ చరణైరుదతిష్ఠతాం, తేన యావన్తస్తావపశ్యన్ తే ఽతీవ త్రాసయుక్తా అభవన్|
12 और उन्हें आसमान पर से एक ऊँची आवाज़ सुनाई दी, “यहाँ ऊपर आ जाओ!” पस वो बादल पर सवार होकर आसमान पर चढ़ गए और उनके दुश्मन उन्हें देख रहे थे।
తతః పరం తౌ స్వర్గాద్ ఉచ్చైరిదం కథయన్తం రవమ్ అశృణుతాం యువాం స్థానమ్ ఏతద్ ఆరోహతాం తతస్తయోః శత్రుషు నిరీక్షమాణేషు తౌ మేఘేన స్వర్గమ్ ఆరూఢవన్తౌ|
13 फिर उसी वक़्त एक बड़ा भुन्चाल आ गया, और शहर का दसवाँ हिस्सा गिर गया, और उस भुन्चाल से सात हज़ार आदमी मरे और बाक़ी डर गए, और आसमान के ख़ुदा की बड़ाई की।
తద్దణ్డే మహాభూమికమ్పే జాతే పుర్య్యా దశమాంశః పతితః సప్తసహస్రాణి మానుషాశ్చ తేన భూమికమ్పేన హతాః, అవశిష్టాశ్చ భయం గత్వా స్వర్గీయేశ్వరస్య ప్రశంసామ్ అకీర్త్తయన్|
14 दूसरा अफ़सोस हो चुका; देखो, तीसरा अफ़सोस जल्द होने वाला है।
ద్వితీయః సన్తాపో గతః పశ్య తృతీయః సన్తాపస్తూర్ణమ్ ఆగచ్ఛతి|
15 जब सातवें फ़रिश्ते ने नरसिंगा फूँका, तो आसमान पर बड़ी आवाज़ें इस मज़मून की पैदा हुई: “दुनियाँ की बादशाही हमारे ख़ुदावन्द और उसके मसीह की हो गई, और वो हमेशा बादशाही करेगा।” (aiōn g165)
అనన్తరం సప్తదూతేన తూర్య్యాం వాదితాయాం స్వర్గ ఉచ్చైః స్వరైర్వాగియం కీర్త్తితా, రాజత్వం జగతో యద్యద్ రాజ్యం తదధునాభవత్| అస్మత్ప్రభోస్తదీయాభిషిక్తస్య తారకస్య చ| తేన చానన్తకాలీయం రాజత్వం ప్రకరిష్యతే|| (aiōn g165)
16 और चौबीसों बुज़ुर्गों ने जो ख़ुदा के सामने अपने अपने तख़्त पर बैठे थे, मुँह के बल गिर कर ख़ुदा को सिज्दा किया।
అపరమ్ ఈశ్వరస్యాన్తికే స్వకీయసింహాసనేషూపవిష్టాశ్చతుర్వింశతిప్రాచీనా భువి న్యఙ్భూఖా భూత్వేశ్వరం ప్రణమ్యావదన్,
17 और कहा, “ऐ ख़ुदावन्द ख़ुदा, क़ादिर — ए — मुतल्लिक़! जो है और जो था, हम तेरा शुक्र करते हैं क्यूँकि तू ने अपनी बड़ी क़ुदरत को हाथ में लेकर बादशाही की।
హే భూత వర్త్తమానాపి భవిష్యంశ్చ పరేశ్వర| హే సర్వ్వశక్తిమన్ స్వామిన్ వయం తే కుర్మ్మహే స్తవం| యత్ త్వయా క్రియతే రాజ్యం గృహీత్వా తే మహాబలం|
18 और क़ौमों को ग़ुस्सा आया, और तेरा ग़ज़ब नाज़िल हुआ, और वो वक़्त आ पहुँचा है कि मुर्दों का इन्साफ़ किया जाए, और तेरे बन्दों, नबियों और मुक़द्दसों और उन छोटे बड़ों को जो तेरे नाम से डरते हैं बदला दिया जाए और ज़मीन के तबाह करने वालों को तबाह किया जाए।”
విజాతీయేషు కుప్యత్సు ప్రాదుర్భూతా తవ క్రుధా| మృతానామపి కాలో ఽసౌ విచారో భవితా యదా| భృత్యాశ్చ తవ యావన్తో భవిష్యద్వాదిసాధవః| యే చ క్షుద్రా మహాన్తో వా నామతస్తే హి బిభ్యతి| యదా సర్వ్వేభ్య ఏతేభ్యో వేతనం వితరిష్యతే| గన్తవ్యశ్చ యదా నాశో వసుధాయా వినాశకైః||
19 और ख़ुदा का जो मक़्दिस आसमान पर है वो खोला गया, और उसके मक़्दिस में उसके 'अहद का सन्दूक़ दिखाई दिया; और बिजलियाँ और आवाज़ें और गरजें पैदा हुईं, और भुन्चाल आया और बड़े ओले पड़े।
అనన్తరమ్ ఈశ్వరస్య స్వర్గస్థమన్దిరస్య ద్వారం ముక్తం తన్మన్దిరమధ్యే చ నియమమఞ్జూషా దృశ్యాభవత్, తేన తడితో రవాః స్తనితాని భూమికమ్పో గురుతరశిలావృష్టిశ్చైతాని సమభవన్|
