ज़बूर 129

1 इस्राईल अब यूँ कहे, “उन्होंने मेरी जवानी से अब तक मुझे बार बार सताया,

Allt frá bernsku var ég ofsóttur (það er Ísrael sem talar)

2 हाँ, उन्होंने मेरी जवानी से अब तक मुझे बार बार सताया, तोभी वह मुझ पर ग़ालिब न आए।

og misréttinu linnti ekki – en aldrei var ég þurrkaður út. Aldrei hefur óvinum mínum tekist að uppræta mig!

3 हलवाहों ने मेरी पीठ पर हल चलाया, और लम्बी लम्बी रेघारियाँ बनाई।”

Þótt þeir húðstrýktu mig og tættu bak mitt, þá segi ég samt:

4 ख़ुदावन्द सादिक़ है; उसने शरीरों की रसियाँ काट डालीं।

„Drottinn er góður!“Því að hann braut hlekkina sem illmennin höfðu fjötrað mig með.

5 सिय्यून से नफ़रत रखने वाले, सब शर्मिन्दा और पस्पा हों।

Þeir sem hata Jerúsalem skulu verða til skammar og flýja.

6 वह छत पर की घास की तरह हों, जो बढ़ने से पहले ही सूख जाती है;

Þeir skulu vera eins og gras á þaki – það skrælnar áður en það hefur vaxið og myndað fræ.

7 जिससे फ़सल काटने वाला अपनी मुट्ठी को, और पूले बाँधने वाला अपने दामन को नहीं भरता,

Sláttumaðurinn mun grípa í tómt og sá sem bindur fær ekki neitt.

8 न आने जाने वाले यह कहते हैं, “तुम पर ख़ुदावन्द की बरकत हो! हम ख़ुदावन्द के नाम से तुम को दुआ देते हैं!”

Þeir sem framhjá fara skulu ekki óska þér blessunar. En við ykkur segjum við: „Drottinn blessi þig!“