< ज़बूर 123 >
1 तू जो आसमान पर तख़्तनशीन है, मैं अपनी आँखें तेरी तरफ़ उठाता हूँ!
Ra Anumzamoka monafinka kini trakare manisga hu'nanke'na, nagra navua kesga hu'na negagoe.
2 देख, जिस तरह गुलामों की आँखेंअपने आका के हाथ की तरफ़, और लौंडी की आँखें अपनी बीबी के हाथ की तरफ़ लगी रहती है उसी तरह हमारी आँखे ख़ुदावन्द अपने ख़ुदा की तरफ़ लगी है जब तक वह हम पर रहम न करे।
Eri'za vahe'mo'za kva vahe zamimofonte zamavu kete'za nemanizageno, eri'za a'mo'a kvama hunte'nea a'mofonte azama hanigu'ma avuma keteno maniaza huta, Ra Anumzana tagri Anumzamo'ma asumantagi ranteno tazama hanigu, agrite tavua keteta nemanune.
3 हम पर रहम कर! ऐ ख़ुदावन्द, हम पर रहम कर, क्यूँकि हम ज़िल्लत उठाते उठाते तंग आ गए।
Ra Anumzamoka kasunku hunerantenka mago'ene kasuragiranto. Na'ankure tagrira tusiza hu'za vahe'mo'za tazeri haviza nehaze.
4 आसूदा हालों के तमसख़ुर, और माग़रूरों की हिक़ारत से, हमारी जान सेर हो गई।
Zamavufga rama nehaza vahe'mo'za za'zate tagrira kiza zokago ke hunerantage'za, keontahi vahe'mo'za tagrira tazeri haviza nehaze.