< ज़बूर 121 >

1 मैं अपनी आँखें पहाड़ों की तरफ उठाऊगा; मेरी मदद कहाँ से आएगी?
Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?
2 मेरी मदद ख़ुदावन्द से है, जिसने आसमान और ज़मीन को बनाया।
Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.
3 वह तेरे पाँव को फिसलने न देगा; तेरा मुहाफ़िज़ ऊँघने का नहीं।
Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.
4 देख! इस्राईल का मुहाफ़िज़, न ऊँघेगा, न सोएगा।
Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.
5 ख़ुदावन्द तेरा मुहाफ़िज़ है; ख़ुदावन्द तेरे दहने हाथ पर तेरा सायबान है।
La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.
6 न आफ़ताब दिन को तुझे नुक़सान पहुँचाएगा, न माहताब रात को।
En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.
7 ख़ुदावन्द हर बला से तुझे महफूज़ रख्खेगा, वह तेरी जान को महफूज़ रख्खेगा।
La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.
8 ख़ुदावन्द तेरी आमद — ओ — रफ़्त में, अब से हमेशा तक तेरी हिफ़ाज़त करेगा।
La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

< ज़बूर 121 >