< ज़बूर 120 >

1 मैंने मुसीबत में ख़ुदावन्द से फ़रियाद की, और उसने मुझे जवाब दिया।
سرود درجات نزد خداوند در تنگی خود فریادکردم و مرا اجابت فرمود.۱
2 झूटे होंटों और दग़ाबाज़ ज़बान से, ऐ ख़ुदावन्द, मेरी जान को छुड़ा।
‌ای خداوند جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان حیله گر.۲
3 ऐ दग़ाबाज़ ज़बान, तुझे क्या दिया जाए? और तुझ से और क्या किया जाए?
چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر توافزوده گردد، ای زبان حیله گر؟۳
4 ज़बरदस्त के तेज़ तीर, झाऊ के अंगारों के साथ।
تیرهای تیزجباران با اخگرهای طاق!۴
5 मुझ पर अफ़सोस कि मैं मसक में बसता, और क़ीदार के ख़ैमों में रहता हूँ।
وای بر من که در ماشک ماوا گزیده‌ام و در خیمه های قیدار ساکن شده‌ام.۵
6 सुलह के दुश्मन के साथ रहते हुए, मुझे बड़ी मुद्दत हो गई।
چه طویل شدسکونت جان من با کسی‌که سلامتی را دشمن می‌دارد.۶
7 मैं तो सुलह दोस्त हूँ। लेकिन जब बोलता हूँ तो वह जंग पर आमादा हो जाते हैं।
من از اهل سلامتی هستم، لیکن چون سخن می‌گویم، ایشان آماده جنگ می‌باشند.۷

< ज़बूर 120 >